สวัสดีค่ะวันนี้เล่าแต่อยากระบายปัญหาเกี่ยวกับครองครัวของเรา #ปัญหาครอบครัว

หลายคนควตั้งคำถามว่าทำไมถึงคิดว่าบ้านไม่ใช่ที่ปลอดภัยแน่ค่ะสำหรับใครหลายๆคนคงพอใจที่อยากจะอยู่บ้านอยู่กับครอบครัว แต่สำหรับเราไม่เลยครอบครัวของเราไม่สามารถปรึกษาปัญหาที่เปิดขึ้นระหว่างเราได้ทุกๆเรื่องมีเรื่องอะไรก็จะมีแต่เพื่อนที่เข้าใจเราเราอยู่คำคำพูดแบบนี้มา 21 ปี รีบกลับบ้านสิไม่มีคนเลี้ยงหลาน เอ้าแล้วหลานจะอยู่กับใคร แล้วการกินข้าวของครอบครัวแต่ละคนลางคนอาจมีความสุขในการกินข้าวด้วยกันแต่เราไม่เลย กินข้าวทีไรก็มีเรื่องทะเลาะ ใช้คำพูดที่รุนแรง มันเหนื่อยนะที่บางครั้งเจอปัญหามาแต่กลับปรึกษาครอบครัวไม่ได้เลยสักคน เคยเปิดใจไปแต่คำตอบก็คือการทะเลาะกลับมา พยายามปลงนะแต่มันแบบเสียใจมากๆ เคยคิดที่จะไม่อยากอยู่แล้วประมาณช่วง ปี2 ทะเลาะกันหนักมากทุกๆวันก็ได้ จนเพื่อนแบบเห้ยเรียนไหวมั้ย พอเกิดปัญหาขึ้นเขาก็จะเอาเราไเปรียบเทียบกับคนอื่นลูกคนอื่น แล้วบอกกับเราว่า กับคนอื่นพูดดี ที่กับพ่อแม่ไม่คิด แล้วทีกับตัวเขาหล่ะเคยพูดดีกับลูกมั้ย มันหลายอย่างมากๆมันเหนื่อยนะ