คือเจ้าของกระทู้เป็นผู้หญิงนะคะ ทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ม.1 แต่คืองานที่ทำก็คือทำกับครอบครัว ก็จะได้เงินจากการไปโรงเรียนเหลือก็เก็บเอา แต่ม.1-3 พ่อแม่ก็อาจจะช่วยค่าเทอมบ้างจะมาจ่ายเองจริงๆก็ตอนม.4 จนจบปริญญาตรี ซึ่งการทำงานตั้งแต่ยังเด็กยอมรับเลยว่ามันเหนื่อยมาก ตอนเป็นเด็กเราก็ไม่ได้คิดอะไรภูมิใจด้วยซ้ำได้แบ่งเบาภาระ ที่บ้านเราจะเป็นครอบครัวที่พูดคำหยาบกับลูก ซึ่งเรารู้สึกว่าไม่โอเคเคยลองบอกให้เขาพูดดีๆเขาก็พูดแต่ว่าก็เขาเป็นนั้นอย่ามากระแดะทำตัวผู้ดีเลย มันเลยทำให้เราไม่ชอบผู้ชายที่พูดคำหยาบ ซึ่งปัญหาในครอบครัวมันก็สะสมมาเรื่อยๆเล่าเป็นช่วงๆของปัญหาแล้วกัน
-ทำงานกับที่บ้านพ่อแม่เวลาเราทำอะไรไม่ถูกใจก็จะด่า ด่าแบบไม่ใช้เหตุผล
-พ่อแม่ซื้อรถ 1 คันซึ่งจริงๆจะหมดตั้งแต่ตอนเรียนเรียนปี 1 แต่เขาไปรีไฟแนนซ์ทำให้กลายเป็นหมี้ก้อนใหม่ปัจจุบันเราเรียนจบมาได้ 1 ปีหนี้รถยังไม่หมด
- พ่อแม่ไปสร้างหนี้สินโดยไม่บอกเราๆมารู้ตอนกำลังจะเข้าเรียนมหาลัย ซึ่งเราก็ งง ทำไมไม่อยากให้เราเรียนทั้งๆที่เราสอบติด ซึ่งเป็นมหาลัยที่เราอยากเข้ามาก เราเรียนย่านอโศก
-ตอนเรียนมหาลัยเราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่าเทอมเราจ่ายเองหมดมีแค่ 2 ครั้งที่ไปขอย่ากับยายมาจ่าย ซึ่งมันหนักมากเรียนจ-ศ ส-อ ก็ทำงาน ช่วงปี 3 โควิดเราก็เรียนออนไลน์ ซึ่งเราก็ทำงานไปด้วยเปิดเรียนออนไลน์ไปด้วย จนฝึกงานหมดภาระค่าเทอมๆสุดท้ายเราจึงตัดสินใจลาออกจากงาน(แต่เรามีเงินเก็บ 5000 สุดท้ายแต่อีก 1 เดือนก็จะเรียนจบแล้ว )เพราะเราต้องฝึกงานแต่ฝึกงานไม่ได้เงินนะคะ และเราก็ไม่ได้เงินที่บ้านเพราะเราไม่มีเงิน ซึ่งเราต้องประหยัดสุดๆ
-ช่วงเรียนจบ เราส่งโปรเจ็คจบวันที่ 17 วันที่ 19 เราไปหางานทำเลยซึ่งเรายังไม่มีวุฒิป.ตรี เราเลยไปทำงานโรงงานรอ ซึ่งได้เงินดีตกเดือนละ 19,000-20,000 ซึ่งแน่นอนที่ได้เงินเยอะเพราะมันคือการทำโอ แม่ก็บอกเราว่าต้องให้เงินเขาใช้นะ และช่วงที่ทำงานไปด้วยเรียนด้วยเราก็ให้เงินที่บ้านใช้เดือนละ 1,000 ตอนนั้นพาร์ทไทม์เงินเดือนแค่ 7,000 แต่ต้องแบ่งเก็บไปจ่ายค่าเทอมด้วย รับปริญญาที่ผ่านมาเราต้องหาเงินเองหมด ไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ใช้เลย ทั้งจริงๆเราก็ไม่ได้ขอเงินเขาใช้นานแล้ว
-พอทำได้ 6-7 เดือนมีเงิน ก็ช่วงรับปริญญาเสร็จเรียบร้อยเราก็เริ่มหางานใหม่เพราะงานที่ทำอยู่มันไม่สามารถต่อยอดในอนาคตได้แต่เงินมันดี แต่มันเหนื่อยทำงานทุกวันไม่ได้หยุด
- ตอนนี้ทำงานที่ใหม่ได้เงินน้อยแถมโดนหักค่าประกันงาน 50% ของเงินเดือน ทำให้เราเหลือเงินน้อยมากตกเดือนละ 12,000 เราก็บอกที่บ้านว่าเราอาจจะให้เงินน้อยลงนะจากเดิม 6,000 ก็อาจจะเหลือ 4,500
- แม่เราทำงานรับจ้างซักรีด ก็หาเงินทั้งผ่อนบ้านผ่อนรถ และหนี้บัตรเครดิตที่พวกเขาทั้ง 2 ไปสร้างไว้
- เรามีน้องชาย 2 คน ซึ่งเราห่างกับน้องเยอะมาก
- ตอนนี้งานที่ใหม่ที่เราทำมันบั่นทอนจิตใจมาก เราทำงานจ-ส วันอา ก็ต้องตื่นเข้ามาช่วยที่บ้านขายของด้วยทำให้เราไม่ได้พักเราเหนื่อยมาก ที่ทำงานก็บั่นทอนเราไม่สามารถบ่นกับพ่อแม่ได้เลยว่าเราเหนื่อย เคยพูดแล้วเขาบอกว่า จะไปทำงานที่ไหนทน เอะอะ ก็ลาออก ซึ่งจริงๆเราทำงานที่แรก 6-7 เดือนและลาออก ที่ใหม่เรารู้สึกโดนเอาเปรียบและอัดงานไม่สมกับเงินที่ให้เราเลยจึงตัดสินใจลาออก แต่ตอนนี้ก็ได้งานใหม่แล้วรอหมดสัญญาจากที่เก่า
- ช่วงมกราคม จนปัจจุบัน แม่กับพ่อรู้สึกกดดันเรามากๆอยากให้เราหาเงินได้เยอะๆ ตอนนี้ที่บ้านเงินไม่พอใช้เนื่องจากพ่อลาออกจากงานไปทำงานที่ไหนก็ไม่ทนบ่นว่าเหนื่อย ซึ่งถ้าเป็นเราพูดเขาก็จะด่าเราไม่เคยให้กำลังใจเรา ทำให้ตอนนี้มีแค่เรากับแม่ที่หาเงิน พ่อช่วยแม่ทำงานแต่ก็เหมือนไม่ได้ช่วย พ่อเราไม่มีความเป็นผู้นำครอบครัวเลย ตลอดชีวิตที่ผ่านมาแม่เราเก่งมากนะที่หาเงินจ่ายได้ทุกอย่างแต่ถ้าแม่โกรธพ่อแม่ก็จะมาด่าเรากับน้อง ซึ่งเราเคยพูดด้วยเหตุผลหลายครั้งแต่มันไม่ได้ผลเขาก็ยังด่า หลายครั้งที่เราร้องไห้กับน้องเรา
- แม่เราทำอาชีพเสริมโดยการขายของ ซึ่งน้องก็ช่วยเป็นคนส่งอาหารให้แม่เป็นคนทำ ผ้าแม่ก็ต้องรีด ส่วนซักน้องชายเรา 2 คนจะช่วยทำ ซึ่งเมื่อก่อนเราเป็นคนทำหน้าที่ทั้งซักทั้งรีดตั้งแต่ม.1 ถึง ปี 4 ปัจจุบันก็ช่วยเขาทำในวันอาทิตย์ที่เราหยุด แต่ถ้าเขาโมโหแบบไม่มีเหตุผล เรากับน้องก็จะโดนด่า
- เมื่อ 2 วันที่ผ่านมาเราไปกินเลี้ยงส่งพี่ที่ทำงานเขาลาออก อยู่ๆพ่อก็ส่งข้อความมาด่าเรา ว่าถ้าคิดว่าเพื่อนมันสำคัญกว่าครอบครัวก็เก็บของออกจากบ้านไปซะ ตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมาเราอยู่ในกรอบที่เขาสร้างไว้ เขาไม่เคยให้เราไปไหนกับเพื่อนเลยค่ะ แน่นอนเวลาไปไหนเราต้องโกหกที่บ้าน เขาห้ามเรามีแฟนเราก็ไม่มีเรื่องแบบนี้มาให้เขาเสียใจ พอตอนนี้เราเรียนจบเขายังจะมาตีกรอบให้อยู่แต่กับครอบครัว
- พอวันนี้เราก็คุยกับแม่ พ่อเราไม่อยู่ แต่เวลาพ่อมีอะไรจะพูดผ่านแม่มาอีกที แม่บอกว่าเราไม่ช่วยงานที่บ้านเลยกวาดบ้านถูบ้านล้างห้องน้ำ แต่เราทำกับข้าวส่วนเรื่องกวาดบ้านถูบ้านล้างห้องน้ำน้องชายเรา 2 คนจะเป็นคนทำ เขาบ่นว่าเราตื่นก็สาย ซึ่งวันหยุดเราตื่นประมาณ 8:30-09:00 มาช่วยเขาตลอด ซึ่งพ่อเราไม่ทำอะไรเลยค่ะ นอนเล่นทรศ เพราะแบบนี้แม่ก็เลยหงุดหงิดพ่อหลายครั้งและทุกครั้งก็จะมาลงที่เรากับน้อง
- เราเลยพูดว่างั้นจะไปอยู่ข้างนอกนะ แต่จะไม่ให้เงินแล้วเพราะถ้าไปอยู่ข้างนอกคงไม่เหลือเงินให้ แม่ก็บอกว่าเก่งนักก็ออกไปเลยไม่ต้องมาอยู่กับพวกกูเงินกูไม่เอาจากหรอกแค่ไม่กี่บาท กูมีปัญญาหาเอง ละถ้าออกไปก็ไม่ต้องกลับมาอีกลูกคนเดียวตัดได้อยู่แล้ว
- เราได้เงิน 12,000 ให้ที่บ้าน 4,500 เหลือใช้ 7,500 แต่เรามีหนี้อยู่ประมาณ 8,000 เราก็ต้องหักไปจ่ายหนี้เราด้วยเดือนละ 4,000 แล้วเราก็ต้องเก็บเงินไว้ยามฉุกเฉินซึ่งมันก็ไม่ได้เยอะมาก
- คือถ้าเราย้ายออกมาและไม่ส่งเงินให้ที่บ้าน หรือในอนาคตถ้ามันเข้าที่เข้าทาง ก็จะส่งเงินให้ แต่แน่นอนเราต้องทะเลาะถึงขั้นตัดขาดกัน ที่เราไม่ออกมาซะทีเพราะเราห่วงน้องเรามาก
เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไงดีคะ เราเหนื่อยเราอึดอัดมากจริงๆ พ่อแม่เห็นแค่เราเป็นตัวหาเงินไม่เคยแคร์ความรู้สึกเราเลย
ถ้าเลือกตัดขาดจากครอบครัวจะผิดไหม ถ้าพ่อแม่เห็นแค่เราเป็นตัวหาเงินแต่ไม่เคยเข้าใจเรา
-ทำงานกับที่บ้านพ่อแม่เวลาเราทำอะไรไม่ถูกใจก็จะด่า ด่าแบบไม่ใช้เหตุผล
-พ่อแม่ซื้อรถ 1 คันซึ่งจริงๆจะหมดตั้งแต่ตอนเรียนเรียนปี 1 แต่เขาไปรีไฟแนนซ์ทำให้กลายเป็นหมี้ก้อนใหม่ปัจจุบันเราเรียนจบมาได้ 1 ปีหนี้รถยังไม่หมด
- พ่อแม่ไปสร้างหนี้สินโดยไม่บอกเราๆมารู้ตอนกำลังจะเข้าเรียนมหาลัย ซึ่งเราก็ งง ทำไมไม่อยากให้เราเรียนทั้งๆที่เราสอบติด ซึ่งเป็นมหาลัยที่เราอยากเข้ามาก เราเรียนย่านอโศก
-ตอนเรียนมหาลัยเราก็ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยค่าเทอมเราจ่ายเองหมดมีแค่ 2 ครั้งที่ไปขอย่ากับยายมาจ่าย ซึ่งมันหนักมากเรียนจ-ศ ส-อ ก็ทำงาน ช่วงปี 3 โควิดเราก็เรียนออนไลน์ ซึ่งเราก็ทำงานไปด้วยเปิดเรียนออนไลน์ไปด้วย จนฝึกงานหมดภาระค่าเทอมๆสุดท้ายเราจึงตัดสินใจลาออกจากงาน(แต่เรามีเงินเก็บ 5000 สุดท้ายแต่อีก 1 เดือนก็จะเรียนจบแล้ว )เพราะเราต้องฝึกงานแต่ฝึกงานไม่ได้เงินนะคะ และเราก็ไม่ได้เงินที่บ้านเพราะเราไม่มีเงิน ซึ่งเราต้องประหยัดสุดๆ
-ช่วงเรียนจบ เราส่งโปรเจ็คจบวันที่ 17 วันที่ 19 เราไปหางานทำเลยซึ่งเรายังไม่มีวุฒิป.ตรี เราเลยไปทำงานโรงงานรอ ซึ่งได้เงินดีตกเดือนละ 19,000-20,000 ซึ่งแน่นอนที่ได้เงินเยอะเพราะมันคือการทำโอ แม่ก็บอกเราว่าต้องให้เงินเขาใช้นะ และช่วงที่ทำงานไปด้วยเรียนด้วยเราก็ให้เงินที่บ้านใช้เดือนละ 1,000 ตอนนั้นพาร์ทไทม์เงินเดือนแค่ 7,000 แต่ต้องแบ่งเก็บไปจ่ายค่าเทอมด้วย รับปริญญาที่ผ่านมาเราต้องหาเงินเองหมด ไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ใช้เลย ทั้งจริงๆเราก็ไม่ได้ขอเงินเขาใช้นานแล้ว
-พอทำได้ 6-7 เดือนมีเงิน ก็ช่วงรับปริญญาเสร็จเรียบร้อยเราก็เริ่มหางานใหม่เพราะงานที่ทำอยู่มันไม่สามารถต่อยอดในอนาคตได้แต่เงินมันดี แต่มันเหนื่อยทำงานทุกวันไม่ได้หยุด
- ตอนนี้ทำงานที่ใหม่ได้เงินน้อยแถมโดนหักค่าประกันงาน 50% ของเงินเดือน ทำให้เราเหลือเงินน้อยมากตกเดือนละ 12,000 เราก็บอกที่บ้านว่าเราอาจจะให้เงินน้อยลงนะจากเดิม 6,000 ก็อาจจะเหลือ 4,500
- แม่เราทำงานรับจ้างซักรีด ก็หาเงินทั้งผ่อนบ้านผ่อนรถ และหนี้บัตรเครดิตที่พวกเขาทั้ง 2 ไปสร้างไว้
- เรามีน้องชาย 2 คน ซึ่งเราห่างกับน้องเยอะมาก
- ตอนนี้งานที่ใหม่ที่เราทำมันบั่นทอนจิตใจมาก เราทำงานจ-ส วันอา ก็ต้องตื่นเข้ามาช่วยที่บ้านขายของด้วยทำให้เราไม่ได้พักเราเหนื่อยมาก ที่ทำงานก็บั่นทอนเราไม่สามารถบ่นกับพ่อแม่ได้เลยว่าเราเหนื่อย เคยพูดแล้วเขาบอกว่า จะไปทำงานที่ไหนทน เอะอะ ก็ลาออก ซึ่งจริงๆเราทำงานที่แรก 6-7 เดือนและลาออก ที่ใหม่เรารู้สึกโดนเอาเปรียบและอัดงานไม่สมกับเงินที่ให้เราเลยจึงตัดสินใจลาออก แต่ตอนนี้ก็ได้งานใหม่แล้วรอหมดสัญญาจากที่เก่า
- ช่วงมกราคม จนปัจจุบัน แม่กับพ่อรู้สึกกดดันเรามากๆอยากให้เราหาเงินได้เยอะๆ ตอนนี้ที่บ้านเงินไม่พอใช้เนื่องจากพ่อลาออกจากงานไปทำงานที่ไหนก็ไม่ทนบ่นว่าเหนื่อย ซึ่งถ้าเป็นเราพูดเขาก็จะด่าเราไม่เคยให้กำลังใจเรา ทำให้ตอนนี้มีแค่เรากับแม่ที่หาเงิน พ่อช่วยแม่ทำงานแต่ก็เหมือนไม่ได้ช่วย พ่อเราไม่มีความเป็นผู้นำครอบครัวเลย ตลอดชีวิตที่ผ่านมาแม่เราเก่งมากนะที่หาเงินจ่ายได้ทุกอย่างแต่ถ้าแม่โกรธพ่อแม่ก็จะมาด่าเรากับน้อง ซึ่งเราเคยพูดด้วยเหตุผลหลายครั้งแต่มันไม่ได้ผลเขาก็ยังด่า หลายครั้งที่เราร้องไห้กับน้องเรา
- แม่เราทำอาชีพเสริมโดยการขายของ ซึ่งน้องก็ช่วยเป็นคนส่งอาหารให้แม่เป็นคนทำ ผ้าแม่ก็ต้องรีด ส่วนซักน้องชายเรา 2 คนจะช่วยทำ ซึ่งเมื่อก่อนเราเป็นคนทำหน้าที่ทั้งซักทั้งรีดตั้งแต่ม.1 ถึง ปี 4 ปัจจุบันก็ช่วยเขาทำในวันอาทิตย์ที่เราหยุด แต่ถ้าเขาโมโหแบบไม่มีเหตุผล เรากับน้องก็จะโดนด่า
- เมื่อ 2 วันที่ผ่านมาเราไปกินเลี้ยงส่งพี่ที่ทำงานเขาลาออก อยู่ๆพ่อก็ส่งข้อความมาด่าเรา ว่าถ้าคิดว่าเพื่อนมันสำคัญกว่าครอบครัวก็เก็บของออกจากบ้านไปซะ ตลอดทั้งชีวิตที่ผ่านมาเราอยู่ในกรอบที่เขาสร้างไว้ เขาไม่เคยให้เราไปไหนกับเพื่อนเลยค่ะ แน่นอนเวลาไปไหนเราต้องโกหกที่บ้าน เขาห้ามเรามีแฟนเราก็ไม่มีเรื่องแบบนี้มาให้เขาเสียใจ พอตอนนี้เราเรียนจบเขายังจะมาตีกรอบให้อยู่แต่กับครอบครัว
- พอวันนี้เราก็คุยกับแม่ พ่อเราไม่อยู่ แต่เวลาพ่อมีอะไรจะพูดผ่านแม่มาอีกที แม่บอกว่าเราไม่ช่วยงานที่บ้านเลยกวาดบ้านถูบ้านล้างห้องน้ำ แต่เราทำกับข้าวส่วนเรื่องกวาดบ้านถูบ้านล้างห้องน้ำน้องชายเรา 2 คนจะเป็นคนทำ เขาบ่นว่าเราตื่นก็สาย ซึ่งวันหยุดเราตื่นประมาณ 8:30-09:00 มาช่วยเขาตลอด ซึ่งพ่อเราไม่ทำอะไรเลยค่ะ นอนเล่นทรศ เพราะแบบนี้แม่ก็เลยหงุดหงิดพ่อหลายครั้งและทุกครั้งก็จะมาลงที่เรากับน้อง
- เราเลยพูดว่างั้นจะไปอยู่ข้างนอกนะ แต่จะไม่ให้เงินแล้วเพราะถ้าไปอยู่ข้างนอกคงไม่เหลือเงินให้ แม่ก็บอกว่าเก่งนักก็ออกไปเลยไม่ต้องมาอยู่กับพวกกูเงินกูไม่เอาจากหรอกแค่ไม่กี่บาท กูมีปัญญาหาเอง ละถ้าออกไปก็ไม่ต้องกลับมาอีกลูกคนเดียวตัดได้อยู่แล้ว
- เราได้เงิน 12,000 ให้ที่บ้าน 4,500 เหลือใช้ 7,500 แต่เรามีหนี้อยู่ประมาณ 8,000 เราก็ต้องหักไปจ่ายหนี้เราด้วยเดือนละ 4,000 แล้วเราก็ต้องเก็บเงินไว้ยามฉุกเฉินซึ่งมันก็ไม่ได้เยอะมาก
- คือถ้าเราย้ายออกมาและไม่ส่งเงินให้ที่บ้าน หรือในอนาคตถ้ามันเข้าที่เข้าทาง ก็จะส่งเงินให้ แต่แน่นอนเราต้องทะเลาะถึงขั้นตัดขาดกัน ที่เราไม่ออกมาซะทีเพราะเราห่วงน้องเรามาก
เราอยากรู้ว่าเราควรทำยังไงดีคะ เราเหนื่อยเราอึดอัดมากจริงๆ พ่อแม่เห็นแค่เราเป็นตัวหาเงินไม่เคยแคร์ความรู้สึกเราเลย