อันดับแรกผมต้องพูดย้อนก่อนนะครับ ผมเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมานาน (ผู้หญิงเป็นฝ่ายทิ้ง ซึ่งผมรับผิดเต็ม เพราะผมผิดทุกมิติ) เมื่อ 2 สัปดาห์ก่อน ซึ่งในช่วงที่เลิกกัน ผมก็จะขอปรึกษาทั้งเพื่อนผู้หญิงและเพื่อนผู้ชาย แต่มีเพื่อนผู้หญิง 1 คน ที่เรียนอยู่ section เดียวกับผมที่มหาลัย พูดง่ายๆก็เพื่อนดีๆเลยแหละครับ ซึ่งเธอเข้ามาให้คำปรึกษาผม นู้นนี่นั่นจนสุดท้ายเราทั้งคู่ก็คุยกันยาวเลย ตั้งแต่ที่ผมเลิกกับแฟนเก่า จนถึงวันนี้
แต่เหตุการณ์ที่ผมไม่คาดคิดเกิดขึ้น การได้คุยทุกวันๆ ถ่ายรูปหน้าตัวเองส่งให้กัน ไปไหนมาไหน ทำอะไร กินข้าวตอนไหน ตื่นตอนไหน นอนตอนไหน เล่าชีวิตประจำวันของกันและกันให้ฟัง เป็นแบบนี้ทุกวันๆ ผมรู้สึกได้เลยครับว่าตอนนี้ผมเริ่มหวั่นไหวกับเธอแล้ว ผมรู้สึกโหยหาเธอเวลาเธอตอบช้า รู้สึกอยากรีบตื่นเช้าเพื่อได้คุยกับเธออีก ผมได้เอาใจลงไปเล่นในความสัมพันธ์นี้เรียบร้อยแล้วครับ
สิ่งที่ผมกังวลมากที่สุดคือ ผมไม่อยากเสียเพื่อนไปครับ ผมไม่อยากคิดกับเธอเกินคำว่าเพื่อน
สิ่งที่ผมอยากถามเพื่อนๆ คือ มันมีวิธีมั้ยครับที่พอจะทำให้ผมได้คุยกับเธอแบบนี้ทุกวันๆ โดยที่ผมจะต้องคิดกับเธอแค่เพื่อนเท่านั้น อย่างน้อยก็ขอแค่สัก 3 เดือน ก่อนจะไปฝึกงาน
ขอความเห็นจะเพื่อนๆหน่อยครับ ขอบคุณมากๆครับ
ปล. อย่าว่าผมเห็นแก่ตัวเลยครับ ผมไม่อยากเหงา ไม่อยากอยู่ตัวคนเดียว
ขอวิธีจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ให้คิดเกินคำว่า 'เพื่อน'
แต่เหตุการณ์ที่ผมไม่คาดคิดเกิดขึ้น การได้คุยทุกวันๆ ถ่ายรูปหน้าตัวเองส่งให้กัน ไปไหนมาไหน ทำอะไร กินข้าวตอนไหน ตื่นตอนไหน นอนตอนไหน เล่าชีวิตประจำวันของกันและกันให้ฟัง เป็นแบบนี้ทุกวันๆ ผมรู้สึกได้เลยครับว่าตอนนี้ผมเริ่มหวั่นไหวกับเธอแล้ว ผมรู้สึกโหยหาเธอเวลาเธอตอบช้า รู้สึกอยากรีบตื่นเช้าเพื่อได้คุยกับเธออีก ผมได้เอาใจลงไปเล่นในความสัมพันธ์นี้เรียบร้อยแล้วครับ
สิ่งที่ผมกังวลมากที่สุดคือ ผมไม่อยากเสียเพื่อนไปครับ ผมไม่อยากคิดกับเธอเกินคำว่าเพื่อน
สิ่งที่ผมอยากถามเพื่อนๆ คือ มันมีวิธีมั้ยครับที่พอจะทำให้ผมได้คุยกับเธอแบบนี้ทุกวันๆ โดยที่ผมจะต้องคิดกับเธอแค่เพื่อนเท่านั้น อย่างน้อยก็ขอแค่สัก 3 เดือน ก่อนจะไปฝึกงาน
ขอความเห็นจะเพื่อนๆหน่อยครับ ขอบคุณมากๆครับ
ปล. อย่าว่าผมเห็นแก่ตัวเลยครับ ผมไม่อยากเหงา ไม่อยากอยู่ตัวคนเดียว