มาถึงวันนี้จะไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว
           สั้นๆเจ้าของกระทู้เคยมีแฟนที่น้ำหนักร้อย115กก.แต่ตอนนี้น่าจะเหลือซํก 80 กก. ภายในไม่กี่เดือนเพราะตัวเจ้าของกระทู้เองที่ทำให้น้ำหนักลด
เราสองคนเริ่มต้อนจากคำว่าเพื่อนและก็มาเป็นแฟนกันจนใครหลายคนคิดว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันแต่งงานกัน ถึงแม้ว่าระยะเวลาดูใจกันอาจจะไม่นาน 2ปีนิดๆเอง เราวาดฝันกันไว้หลายอย่าง   บ้านเราทั้งคู่อยู่ใกล้มาตั้งแต่เด็ก 20 ปี ไม่เคยคุยกันเลยจนวันนึงเราก็ได้มารู้จักกัน  เธอเป็นคนที่ตามใจผมนิสัยดีเอาใจทุกอย่าง  บางทีสิ่งที่เธอก็ไม่อยากทำแต่ต้องยอมทำเพราะผมนิสัยไม่ดี ผมไม่ใช่คนหวานอะไรแม้แต่การบอกคำว่ารักและคิดถึงเธอน่าจะนับครั้งได้เลยไม่ค่อยได้พูด แต่วันสำคัญหรือเทศกาลต่างๆผมก็ไม่ลืมทำเซอร์ไพร์ตลอดยังมีความดีนิดนึง
            มาถึงวันนี้คงเป็นวันที่สายไปสำหรับผมแล้วไปแก้ไขอะไรไม่ได้  เพราะก่อนหน้าที่เราจะไม่ได้คุยกันเธอให้โอกาสผมหลายครั้งรวมถึงฝ่ายบ้านเธอก็ให้โอกาสผม  ผมไปมีคนอื่นเหมือนทิ้งเธอไว้กลางทางวันเกิดเธอผมยังทำให้เธอร้องไห้เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน และผมก็คือคนเล่วคนนึงที่ไปทำให้เธอมีแผลในใจทางบ้านเธอรับรู้หมดเพราะตั้งแต่ที่คบกันมาผมเหมือนเป็นคนในบ้านเธอไปแล้ว  ผมรู้เธอคงเสียใจมากข้าวปลาไม่กิน น้ำหนักลงฮวบๆ เพราะสันดานแย่ๆของผม
           อยากจะบอกว่ามาถึงวันนี้ผมยังคิดถึง และอยากจะกลับไปแก้ตัวอีกครั้งแต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะแผลนี้มันลึกเกินกว่าจะเยี่ยวยา   ทุกอย่างมันอยู่ที่เธอ   เธอคงจะทำใจได้แล้วขอให้เธอเจอคนที่ดี ผมสันยาจะไม่ไปให้เห็นหน้าแถวบ้านอีก ตอนนี้ผมออกมาอยู่ข้างนอกแล้วไม่ได้อยู่แถวบ้านเพื่อที่จะให้เธอไม่ต้องเห็นภาพต่างๆ มันคงจะทำให้เธอดีขึ้น   และตอนนี้ผมก็คิดถึงเธอมาก...ไพ่เหมือนกัน3ใบ  
ฝากเพลงนี้ให้เธอเพราะเธอเคยให้ผมมา