ตอนนี้เราท้อเหนื่อยมากๆที่จะไปต่อกะคนนี้แต่เราขาดเขาไม่ได้ ด้วยความที่ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่คบมานานสุดและรักมากที่สุดเราไม่ได้เจอหน้ากันมา2ปี+แล้วได้แค่แชทโทรก่อนหน้านี้เรารู้สึกเราต้องไปเจอเขาให้ได้รู้สึกมีเรื่องไม่เข้าใจกันเยอะจนต้องไปจูนกันแต่เขาก็ยังไม่สะดวกเรื่องเงินเรื่องงานจนมาถึงตอนนี้เรารู้สึกไม่อยากรักเขาแล้วว่ะ แต่วางเขาไปไม่ได้ เราไม่รู้สึกถึงความรักของเขาเลยหลังๆเห็นแต่คำพูดว่ารักแต่สัมผัสไม่ได้ไม่รู้สึกถึงเวลาทะเลาะกันเราฝันร้ายนอนร้องไห้ทุกคืนแต่ไม่รู้เพราะอะไรเราไม่รู้สึกว่สเขาแคร์เราเลยไม่ได้คุยกันเป็นอาทิตย์เขาก็ทำตัวปกติไม่แก้ไขปัญหานั้นเลยพูดแค่ขอโทษเรารู้สึกว่าทำไมเขาไม่เคยทำให้เราอยากให้อภัยเอาแต่ขอให้เรายกโทษ บ่อยครั้งจนตอนนี้ ไม่ไหวแล้ว เหนื่อยเราไม่ตอบแชทเขามาอาทิตย์เขายังคงใช้ชีวิตปกติแบบแชทมาว่าไปกินข้าวนะ ไปทำงานนะเราเคยคิดนะว่าที่เป็นแบบนี้เพราะห่างนานเลยทำให้ไม่เข้าใจความจำเป็นของเขา และรอให้เราได้เจอกันและมองความจำเป็นเขาใหม่แต่ตอนนี้เราเริ่มไม่แน่ใจว่าการเจอกันจะทำให้อะไรดีขึ้นกลัวว่าเขาจะคงเป็นเหมือนเดิมไม่เข้าใจ ไม่สนใจทั้งๆที่บอกว่ารักมาก ตอนนี้เรากำลังหาทางออกคนเดียวว่าจะทำยังไงให้ความรู้สึกเราดีขึ้นไปต่อได้หรือถ้าไม่ได้จะปล่อยยังไงให้ได้ดี เอาจริงเราอยากมีอนาคตกับเขาแต่ไม่อยากให้อนาคตเราต้องมานั่งเสียใจคนเดียวแบบนี้
ปล.แฟนเราเป็นต่างชาติแต่แฟนเพื่อนเขาคิดถึงกัยเขายังมาหากันทุก3เดือนบางคู่ปีละครั้งยังดี แต่แฟนเราเอาแต่บอกไม่มีตังค์เราถึงทนรอมาตลอดเขาก็เลื่อนมาเรื่อยไปเดือน3นะ พอถึง เดือน6 พอถึง เดือน12 เดือน5 ตอบไม่มีตังค์ตลอดการเลื่อน
เพื่อนคนไหนมีอะไรจะแนะนำเราช่วยเราที
รู้สึกเหนื่อยที่จะไปต่อแต่ทิ้งไม่ได้เพราะรักและยึดติดมาก
ตอนนี้เราท้อเหนื่อยมากๆที่จะไปต่อกะคนนี้แต่เราขาดเขาไม่ได้ ด้วยความที่ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่คบมานานสุดและรักมากที่สุดเราไม่ได้เจอหน้ากันมา2ปี+แล้วได้แค่แชทโทรก่อนหน้านี้เรารู้สึกเราต้องไปเจอเขาให้ได้รู้สึกมีเรื่องไม่เข้าใจกันเยอะจนต้องไปจูนกันแต่เขาก็ยังไม่สะดวกเรื่องเงินเรื่องงานจนมาถึงตอนนี้เรารู้สึกไม่อยากรักเขาแล้วว่ะ แต่วางเขาไปไม่ได้ เราไม่รู้สึกถึงความรักของเขาเลยหลังๆเห็นแต่คำพูดว่ารักแต่สัมผัสไม่ได้ไม่รู้สึกถึงเวลาทะเลาะกันเราฝันร้ายนอนร้องไห้ทุกคืนแต่ไม่รู้เพราะอะไรเราไม่รู้สึกว่สเขาแคร์เราเลยไม่ได้คุยกันเป็นอาทิตย์เขาก็ทำตัวปกติไม่แก้ไขปัญหานั้นเลยพูดแค่ขอโทษเรารู้สึกว่าทำไมเขาไม่เคยทำให้เราอยากให้อภัยเอาแต่ขอให้เรายกโทษ บ่อยครั้งจนตอนนี้ ไม่ไหวแล้ว เหนื่อยเราไม่ตอบแชทเขามาอาทิตย์เขายังคงใช้ชีวิตปกติแบบแชทมาว่าไปกินข้าวนะ ไปทำงานนะเราเคยคิดนะว่าที่เป็นแบบนี้เพราะห่างนานเลยทำให้ไม่เข้าใจความจำเป็นของเขา และรอให้เราได้เจอกันและมองความจำเป็นเขาใหม่แต่ตอนนี้เราเริ่มไม่แน่ใจว่าการเจอกันจะทำให้อะไรดีขึ้นกลัวว่าเขาจะคงเป็นเหมือนเดิมไม่เข้าใจ ไม่สนใจทั้งๆที่บอกว่ารักมาก ตอนนี้เรากำลังหาทางออกคนเดียวว่าจะทำยังไงให้ความรู้สึกเราดีขึ้นไปต่อได้หรือถ้าไม่ได้จะปล่อยยังไงให้ได้ดี เอาจริงเราอยากมีอนาคตกับเขาแต่ไม่อยากให้อนาคตเราต้องมานั่งเสียใจคนเดียวแบบนี้
ปล.แฟนเราเป็นต่างชาติแต่แฟนเพื่อนเขาคิดถึงกัยเขายังมาหากันทุก3เดือนบางคู่ปีละครั้งยังดี แต่แฟนเราเอาแต่บอกไม่มีตังค์เราถึงทนรอมาตลอดเขาก็เลื่อนมาเรื่อยไปเดือน3นะ พอถึง เดือน6 พอถึง เดือน12 เดือน5 ตอบไม่มีตังค์ตลอดการเลื่อน
เพื่อนคนไหนมีอะไรจะแนะนำเราช่วยเราที