โดยส่วนตัวเราไม่ชอบทำอาหาร ชอบซื้อกินเองมากกว่า เลยไม่เข้าใจการกระทำแบบนี้ เราจะเล่าจากคนใกล้ตัวคือแม่ของเรา แม่เป็นคนชอบทำอาหาร ทำเก่งมาก แต่จะมีบางอย่างที่เรารู้สึกว่ามันไม่อร่อย แต่แม่อร่อยเสมอ คือการผสมอาหาร มันไม่ใช่การผสมวัตถุดิบ+วัตถุดิบ แล้วกลายเป็นอาหาร 1 ชนิด แต่มันคือการ เอาอาหารตั้งแต่ 1 ชนิดมาผสมกัน อย่างเช่น
วันนี้แม่เราผัดมาม่า แล้วแม่ก็เอาต้มแคบหมู เราไม่รู้ว่าชื่อมันคืออะไรขี้เกียจถาม แต่มันคือเนื้อแคบหมูที่เอาไปต้มเป็นแกงแล้วอย่างหนึ่ง แล้วก็ใส่ลงมาในผัดมาม่าดื้อๆ เลย รสชาติไม่มีความกลมกล่อมใดๆ โดดเป็นจิงโจ้ งับเข้าไปคำแรกต้องรีบคาย มันเป็นสัมผัสที่แหยะๆ มาก นั่นคือเมนูแรก ผัดมาม่าผสมต้มแคบหมู
ก่อนหน้านี้ แม่ต้มมาม่า แล้วแม่ก็หุงข้าว แม่เอาข้าวไปผัด สักพักแม่ก็ตักข้าวใส่ชาม แล้วเทเส้นมาม่าพร้อมน้ำมาม่าลงไปคลุกๆ ด้วยกัน เราลองกินบ้าง เรารู้สึกช็อคมาก เราไม่เข้าใจว่าควรชอบอะไรจากการผสมครั้งนี้ ไม่มีอะไรที่ควรมาอยู่ด้วยกันเลย ข้าวผัดกับมาม่ารสต้มยำกุ้ง มันเข้ากันจริงๆ เหรอ แต่แม่บอกอร่อย
ก่อนหน้านี้2 ข้าวขาหมู แต่ข้าวมันน้อย แม่เลยจกข้าวเหนียวมาคลุกกับข้าวในข้าวขาหมู ราดน้ำข้าวขาหมู แล้วราดซอสมะเขือเทศปิดท้ายจนแดงฉานไปทั้งชาม แม่เขมือบเมนูนี้เสมือนอดอยากมาแสนนาน แน่นอนว่าเราต้องชิม เราอยากรู้ว่ามันอร่อยตรงไหนยังไง ซึ่งไม่ต่างไรจากเมนูก่อนหน้าที่เราไม่สามารถเข้าใจรสชาติแสนโอชาที่แม่รู้สึกได้ มันเหมือนความปั่นป่วนที่ไม่ลงตัวสุดๆ
ตัวอย่างสุดท้ายคือ มาม่านมสด ซึ่งถ้ามันจบแค่นี้เราก็เข้าใจได้(แม้ส่วนตัวจะไม่ชอบ) แต่แม่ดันปั่นไข่เจียวอ่ะ ให้เละๆ แล้วเทราดลงไปอีกที คนๆ ผสมให้เข้ากับมาม่านมสด กลายเป็น มาม่านมสดไข่เจียวปั่น ส่วนในไข่เจียวก็ใส่พริก กระเทียม หัวหอม ลงไปก่อนแล้ว หน้าตามันเหมือนข้าวหมู (เผื่อคนงงว่าข้าวหมูคืออะไร บ้านเราจะมีถังอยู่ 6 ถัง ทั้งหมดจะใส่เศษข้าว เศษแกง เศษอาหารที่ไม่กินแล้วลงไป เมื่อเต็มถังหน้าตาจะเหมือนอ้วกกองโต แล้วส่งไปให้หมูรับประทาน หน้าตาอาหารนี้ก็ประมาณนั้นเลย) ส่วนรสชาติเราก็อธิบายไม่ถูก คล้ายๆ การกลืนอะไรที่มันเหนียวหนืดแล้วมีเนื้อยุ่ยๆ ยุบยับอยู่เต็มไปหมด
ทั้งหมดที่เล่ามาเราแค่สงสัยว่าอร่อยยังไง ทั้งหน้าตาและรสชาติ เราเข้าใจว่าของอร่อยสำหรับคนหนึ่งแต่อีกคนอาจไม่อร่อยก็ได้ แต่ที่เราไม่เข้าใจคืออร่อยตรงไหน เมนูอื่นที่เราไม่กินอย่างเช่น ปลาร้า เราไม่กิน แต่เราเข้าใจว่าเขาอร่อยกันตรงไหน มองยังไงถึงน่ากิน แต่เมนูที่เราเล่ามาข้างต้นเราชิมแล้วเราไม่เข้าใจ ในบางครั้งเราก็สงสัยว่าแม่ลิ้นรับรสหรือเปล่า แต่ก็รับปกตินะ หรือแม่แค่บรรลุแล้ว แม่อาจละทิ้งรสชาติแล้วกินเพื่ออยู่เพียงอย่างเดียวหรือเปล่า?
ใครมีประสบการณ์ผมเจอการฟิวชั่นระหว่าง อาหาร+อาหาร ประมาณข้างต้นบ้างมั้ย ไม่นับการผสมแบบคำนวณปริมาณมาแล้วนะ มันเป็นการผสมแบบทำสองอย่างแล้วจับยัดลงมาในชามเดียวกันดื้อๆ เลยอ่ะ แล้วเมนูข้างต้นที่เรายกตัวอย่างไปมีใครสามารถอธิบายความอร่อยได้มั้ย เพราะถามแม่แล้วแม่ตอบว่า "ก็มันอร่อยอ่ะ" เรื่องหน้าตาอาหารเราให้แม่ช่วยบรรยายเพิ่มเติม เพื่อให้คนอื่นนึกภาพตามได้ง่ายขึ้นเท่านั้น
มีใครเวลาทำอาหารชอบเอาอาหารชนิดหนึ่งมารวมกับอีกชนิดแล้วบอกอร่อยมั้ย?
วันนี้แม่เราผัดมาม่า แล้วแม่ก็เอาต้มแคบหมู เราไม่รู้ว่าชื่อมันคืออะไรขี้เกียจถาม แต่มันคือเนื้อแคบหมูที่เอาไปต้มเป็นแกงแล้วอย่างหนึ่ง แล้วก็ใส่ลงมาในผัดมาม่าดื้อๆ เลย รสชาติไม่มีความกลมกล่อมใดๆ โดดเป็นจิงโจ้ งับเข้าไปคำแรกต้องรีบคาย มันเป็นสัมผัสที่แหยะๆ มาก นั่นคือเมนูแรก ผัดมาม่าผสมต้มแคบหมู
ก่อนหน้านี้ แม่ต้มมาม่า แล้วแม่ก็หุงข้าว แม่เอาข้าวไปผัด สักพักแม่ก็ตักข้าวใส่ชาม แล้วเทเส้นมาม่าพร้อมน้ำมาม่าลงไปคลุกๆ ด้วยกัน เราลองกินบ้าง เรารู้สึกช็อคมาก เราไม่เข้าใจว่าควรชอบอะไรจากการผสมครั้งนี้ ไม่มีอะไรที่ควรมาอยู่ด้วยกันเลย ข้าวผัดกับมาม่ารสต้มยำกุ้ง มันเข้ากันจริงๆ เหรอ แต่แม่บอกอร่อย
ก่อนหน้านี้2 ข้าวขาหมู แต่ข้าวมันน้อย แม่เลยจกข้าวเหนียวมาคลุกกับข้าวในข้าวขาหมู ราดน้ำข้าวขาหมู แล้วราดซอสมะเขือเทศปิดท้ายจนแดงฉานไปทั้งชาม แม่เขมือบเมนูนี้เสมือนอดอยากมาแสนนาน แน่นอนว่าเราต้องชิม เราอยากรู้ว่ามันอร่อยตรงไหนยังไง ซึ่งไม่ต่างไรจากเมนูก่อนหน้าที่เราไม่สามารถเข้าใจรสชาติแสนโอชาที่แม่รู้สึกได้ มันเหมือนความปั่นป่วนที่ไม่ลงตัวสุดๆ
ตัวอย่างสุดท้ายคือ มาม่านมสด ซึ่งถ้ามันจบแค่นี้เราก็เข้าใจได้(แม้ส่วนตัวจะไม่ชอบ) แต่แม่ดันปั่นไข่เจียวอ่ะ ให้เละๆ แล้วเทราดลงไปอีกที คนๆ ผสมให้เข้ากับมาม่านมสด กลายเป็น มาม่านมสดไข่เจียวปั่น ส่วนในไข่เจียวก็ใส่พริก กระเทียม หัวหอม ลงไปก่อนแล้ว หน้าตามันเหมือนข้าวหมู (เผื่อคนงงว่าข้าวหมูคืออะไร บ้านเราจะมีถังอยู่ 6 ถัง ทั้งหมดจะใส่เศษข้าว เศษแกง เศษอาหารที่ไม่กินแล้วลงไป เมื่อเต็มถังหน้าตาจะเหมือนอ้วกกองโต แล้วส่งไปให้หมูรับประทาน หน้าตาอาหารนี้ก็ประมาณนั้นเลย) ส่วนรสชาติเราก็อธิบายไม่ถูก คล้ายๆ การกลืนอะไรที่มันเหนียวหนืดแล้วมีเนื้อยุ่ยๆ ยุบยับอยู่เต็มไปหมด
ทั้งหมดที่เล่ามาเราแค่สงสัยว่าอร่อยยังไง ทั้งหน้าตาและรสชาติ เราเข้าใจว่าของอร่อยสำหรับคนหนึ่งแต่อีกคนอาจไม่อร่อยก็ได้ แต่ที่เราไม่เข้าใจคืออร่อยตรงไหน เมนูอื่นที่เราไม่กินอย่างเช่น ปลาร้า เราไม่กิน แต่เราเข้าใจว่าเขาอร่อยกันตรงไหน มองยังไงถึงน่ากิน แต่เมนูที่เราเล่ามาข้างต้นเราชิมแล้วเราไม่เข้าใจ ในบางครั้งเราก็สงสัยว่าแม่ลิ้นรับรสหรือเปล่า แต่ก็รับปกตินะ หรือแม่แค่บรรลุแล้ว แม่อาจละทิ้งรสชาติแล้วกินเพื่ออยู่เพียงอย่างเดียวหรือเปล่า?
ใครมีประสบการณ์ผมเจอการฟิวชั่นระหว่าง อาหาร+อาหาร ประมาณข้างต้นบ้างมั้ย ไม่นับการผสมแบบคำนวณปริมาณมาแล้วนะ มันเป็นการผสมแบบทำสองอย่างแล้วจับยัดลงมาในชามเดียวกันดื้อๆ เลยอ่ะ แล้วเมนูข้างต้นที่เรายกตัวอย่างไปมีใครสามารถอธิบายความอร่อยได้มั้ย เพราะถามแม่แล้วแม่ตอบว่า "ก็มันอร่อยอ่ะ" เรื่องหน้าตาอาหารเราให้แม่ช่วยบรรยายเพิ่มเติม เพื่อให้คนอื่นนึกภาพตามได้ง่ายขึ้นเท่านั้น