พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภมารดาของพระกุมารกัสสปเถระ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า "อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ" เป็นต้น

ที่มา. https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=22&p=4

หรือ👇

หากว่าบุคคลพึงรู้ว่าตนเป็นที่รักไซร้ พึงรักษาตนนั้นไว้ ให้เป็นอัตภาพอันตนรักษาดีแล้ว บัณฑิตพึงประคับประคองตนไว้ตลอดยามทั้งสามยามใดยามหนึ่ง บุคคลพึงยังตนนั้นแลให้ตั้งอยู่ในคุณอันสมควรเสียก่อน พึงพร่ำสอนผู้อื่นในภายหลัง บัณฑิตไม่พึงเศร้าหมอง หากว่าภิกษุพึงทำตนเหมือนอย่างที่ตนพร่ำสอนคนอื่นไซร้ ภิกษุนั้นมีตนอันฝึกดีแล้วหนอ พึงฝึก ได้ยินว่าตนแลฝึกได้ยาก ตนแลเป็นที่พึ่งของตน บุคคลอื่นไรเล่าพึงเป็นที่พึ่งได้ เพราะว่าบุคคลมีตนฝึกฝนดีแล้ว ย่อมได้ที่พึ่งอันได้โดยยาก...

ที่มา. https://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=25&A=692&Z=720



อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ     โก หิ นาโถ ปโร สิยา
อตฺตนา หิ สุทนฺเตน         นาถํ ลภติ ทุลฺลภํ ฯ

ที่มา. https://84000.org/tipitaka/read/pali_read.php?B=25&A=686



ความคิดส่วนตัวมองว่า อาจเพราะไม่สนใจจริงจัง เลื่อนลอย ท้อแท้ เบื่อธรรม ไม่สนใจภาษาธรรมบาลี ไม่พิจารณาแม้เป็นธรรมภาษาไทย และไม่สนใจปฏิบัติภาวนาจริงจัง ซ้ำร้ายประพฤติตนเข้าข่ายสัทธรรมปฏิรูปด้วยการก่อพระธรรมที่ผิด ตีความผิดเกิดขึ้นก็เป็นธรรมที่ปฏิรูปขึ้นจากบุคคลที่มีความเข้าใจผิด
 
เป็นสัจจะธรรมโดยแท้ เพราะสุดท้ายพระธรรมที่ถูกต้องตรงทาง ก็จะค่อยๆ เลือนหายไปจากใจ

🙏🙏🙏