คือพ่อเเม่ไม่ยอมให้ออกจากบ้านตั้งเเต่ไหนเเต่ไรเเล้วค่ะ ตั้งเเต่เด็กก็ไม่ยอมให้ออกไปไหน เราเข้าใจนะว่เป็นห่วงว่จะเกิดอันตรายเเต่เราไม่เคยได้ออกไปไหนเลยกับเพื่อน มีเเค่โกหกว่าไปส่งงานเเละได้ไปเล่นบ้านเพื่อนเรารู้ค่ะว่าโกหกมันไม่ดีทำเเบบนี้มันไม่ดีเเต่ตะให้ทำยังไงได้ เราก็อยากไปเจอเพื่อน ที่เราไปเจอเราก็ไม่ออกนอกลู่นอกทาง เราจำได้ว่าทุกรั้งที่โกหกออกไปนอกบ้าน เเละได้ไปเล่นกับเพื่อนๆห่างกันก็ต้องจี่รถไ ปก็ไกลอยู่น มีความสุขทุกครั้งที่ได้ไปเลย😿
เเต่ครั้งนี้ เพื่อนชวนไปกินหมูกะทะ เราก็อยากไปมากๆ เเต่เราทำใจไว้เเเล้วว่าคงไม่ให้ไป เเละก็เป็นอย่านั้นเหมือนเคย😭😭 เราไม่ได้ไปเราเสียใจเพราะครั้งนี้ จะเป็นกินหมูกะทะ จบกะเพื่อน เขาจะไปเรียนต่อเเล้ว เราพยายามอธิบายด้วยความใจเย็น พูดดีๆให้เเม่เข้าใจว่า ไปกินหมูกะทะเฉยๆเเต่เเม่ก็ไม่ให้ไป😭😭 เราเศร้ามากค่ะ เรานัดกับเพื่อนไว้เเล้ว ยังไม่บอกเพื่อนเลย คือเเม่เราก็บอก ไม่ให้ไปค่ะ  เรารู้นะว่าทุกคนจะพิมพ์อะไร เดี๋ยวโตขึ้นก็เข้าใจเองเเหละ เราเข้าใจเองเเหละ นั่นแหละคือไม่ให้ออกไปไหนเลยเกินไปหรือป่าว😭😭😭😭😭😭เราเสียใจมากค่ะ😣☹️