เราตั้งกระทู้นี้เพราะอยากระบายเเละอยากรู้ว่าเราควรทำอย่างไรกับสิ่งที่เราเจอบ้าง คือครอบครัวเราไม่เคยเข้าใจไม่เคยสนับสนุนเอาเเต่พูดว่ามีประโยชน์อะไรทำไปเพื่ออะไรเเล้วได้อะไร ไม่เคยถามเราด้วยซ้ำ เรามีเเม่เลี้ยงเเม่เลี้ยงลูกติด1คนส่วนเราติดมากับพ่อ เเต่กูเหมือนคนนอกอยู่เสมอ พี่เข้าเรียนมหาลัยเเม่ก็ให้เราเข้ามาอยู่ในห้องของพี่เเเล้วเอาเเต่บอกคนอื่นว่านี้ห้องของพี่ขอทั้งทงพี่ๆ พูดย้ำไปย้ำมา ทั้งที่บ้านหลังนี้ตัวเองก็เป็นคนมาอยู่เป็นผู้อาศัยเเต่ทำเป็นเหทือนเจ้าของบ้าน ตอนพี่เข้าเรียนมหาลัย ตอนนั้นค่าเทอมไม่พอจ่ายเเม่ก็มายืมเรา 2,000฿บอกเดียวคืน ขายยางก่อน พูดมาประมาณ1ปี จนเราก็เบื่อที่จะท้วง เขาทำเป็นลืมรึปาวก็ไม่รู้ เเต่พอเราท้วงก็บอกว่าถ้าคืนให้จะไม่ขอเงินอีกใช่ไหม เราก็เลยไม่พูดอีกเลย พอตอนนี้ก็เหมือนเขาไม่พอใจเรา ไม่พอใจอะไรก็มาลงที่เราบ้างเราเป็นคนรับตลอด อารมเเบบว่าหงุดหงิดใส่ถามไรก็ไม่ได้ ทำอะไรรุนเเรงเพื่อประชด จนเราเก็บกดมานาน พอขอไปไหนก็ไม่ให้ไป ขอตังไป รร ยังน้อยลงทุกวันจาก50ลงไป20 ขอวันละ10ก็เเทบจะไม่ได้พอวันนี้เราเหนื่อยจริงๆเราก็เลยอยากปรับคยามเข้าใจสิ่งที่เราเก็บมานานพอเราพูดก็ว่าเรามันเด็กไม่มีมันสมอง ไม่เหใอนลูกชาวบ้านที่เขาดีจะตาย ไม่เหมือนหรอกที่ชอบเถียงพ่อเเม่ เราบอกว่าเราเหนื่อยที่ต้องมาเจออะไรเเบบนี้ทุกวัน เขาก็ว่าเอายังไง จะเอายังไง เราอยากจะบอกเขาว่าเลิกเปรียบเทียบเรากับคนอื่นได้ไหม พอพูดออกไปก็บอกว่ามันจริงนิไม่มีอะไรเทียบคนอื่นเขาได้สักอย่าง มีดีเเต่เถียง เเค่อยากจะอธิบายเเละบอกว่าเราเก็บกดมานานเเล้วนะ บางครั้งพ่อก็พูดว่าไม่น่าให้มัรเกิดมาเลย เราทำไรไม่ถูกใจก็พูดว่าสันดานหมาคิดไม่ได้ เเช้วก็พูดวนๆ
บางครั้งตี3-4ก็พูดจนเราไม่ได้นอน เราไปเล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครรับฟัง เขาเเค่บอกว่าอดทนอย่างน้อยเขาก็เลี้ยงเรามา ใช่เขาเลี้ยงจริงเเต่เลี้ยงเเบบผิดๆเเล้วมาว่าเราว่าเราสันดานชั่ว เราไม่รักดี เราอยากรุ้ว่ามันเป็นที่เราจริงๆหรอเราพยายามทำดีที่สุดเเล้ว เเล้วเเบบไหนที่เขาว่าดีหรอ ง่ายๆเลยนะหลังๆเขาไม่พูดกับเราดีๆด้วยซ้ำมีเเต่กระเเทรกใส เเล้วพูดให้เราเสียหายหรือพูดเกินความจริง
เราเก็บกดจนระบายออกให้เพื่อนคนนึงฟังเราไม่รู้หรอกว่าเขามองครอบครัวเราอย่างไร เเค่เขาฟังก็พอเเล้วเเล้วเพื่อนเราก็ทำให้เรายิ้มได้ เเต่พอกลับมาบ้านก็โดนด่าโดนว่า เราพยายามไม่พุดกับเขาเขาก็ว่าเราไม่เอาหูใส่ที่เขาพูด บางทีอยากหนีไปไกลๆ ไกลที่สุดเท่าที่จะไกลได้ไม่อยากได้ยินเสียงใครเพราะพูดออกมากูบันทอนจิตใจ เหนื้อยมากๆเลย ขอบคุณที่รับฟังกันนะอย่างน้อยก็ได้ระบายถึงจะเรียงไม่ถูกบ้างขอโทษนะทุกคน พรุ่งนีจะเป็นยังไงเอาใจช่วยเราหน่อยนะ^-^
ครอบครัวไม่เคยเข้าใจไม่สนับสนุน
บางครั้งตี3-4ก็พูดจนเราไม่ได้นอน เราไปเล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครรับฟัง เขาเเค่บอกว่าอดทนอย่างน้อยเขาก็เลี้ยงเรามา ใช่เขาเลี้ยงจริงเเต่เลี้ยงเเบบผิดๆเเล้วมาว่าเราว่าเราสันดานชั่ว เราไม่รักดี เราอยากรุ้ว่ามันเป็นที่เราจริงๆหรอเราพยายามทำดีที่สุดเเล้ว เเล้วเเบบไหนที่เขาว่าดีหรอ ง่ายๆเลยนะหลังๆเขาไม่พูดกับเราดีๆด้วยซ้ำมีเเต่กระเเทรกใส เเล้วพูดให้เราเสียหายหรือพูดเกินความจริง
เราเก็บกดจนระบายออกให้เพื่อนคนนึงฟังเราไม่รู้หรอกว่าเขามองครอบครัวเราอย่างไร เเค่เขาฟังก็พอเเล้วเเล้วเพื่อนเราก็ทำให้เรายิ้มได้ เเต่พอกลับมาบ้านก็โดนด่าโดนว่า เราพยายามไม่พุดกับเขาเขาก็ว่าเราไม่เอาหูใส่ที่เขาพูด บางทีอยากหนีไปไกลๆ ไกลที่สุดเท่าที่จะไกลได้ไม่อยากได้ยินเสียงใครเพราะพูดออกมากูบันทอนจิตใจ เหนื้อยมากๆเลย ขอบคุณที่รับฟังกันนะอย่างน้อยก็ได้ระบายถึงจะเรียงไม่ถูกบ้างขอโทษนะทุกคน พรุ่งนีจะเป็นยังไงเอาใจช่วยเราหน่อยนะ^-^