อยากแค่ระบาย น้อยใจครอบครัว โกรธพ่อแม่ที่มีลูกหลายคนทำให้ไม่สามารถ สนับสนุนในเรื่องต่างได้เต็มที่ ยิ่งเฉพาะเรื่องเรียน ตอนนี้อยู่ม.6จะขึ้นมหาลัยแล้วไม่มีเงินส่งเรียน ถึงจะได้ทุนในการเรียนมหาลัยฟรีก็จริงแต่มันก็ยังมีค่ากินค่าอยู่ซึ่งต้องใช้เงินอยู่ดี อยากออกจากบ้านไปอยู่หอจะได้มีอิสระทำอะไรต่างๆโดยที่ไม่คนบ่นคนว่า อยู่บ้านย่าชอบบ่นว่าทำไมตอนบอกให้ทำงานบ้านถึงไม่กระตือรือร้น เรื่องทุนเรียนฟรีก็เหมือนกัน บอกว่า ไปทำไมไกลบ้าน ตัวเองก็ไม่กระตือรือร้นจะไปทันเค้าหรอ ต้องจ่ายค่านั่นนี่อีก ส่วนพ่อไม่ค่อยเชื่อใจเลย ชอบบอกเดี๋ยวจะซื้อให้นะจะทำให้นะแต่ก็ผลัดวันประกันพรุ่ง ถ้าถามว่ารักมั้ยนะหรอ ความรู้สึกคือเฉยๆ ที่น้อยใจมากที่สุดคือ ชอบบ่นเรานั่นนี่ทำไมไม่ทำงานบ้านอย่างนั้นอย่างนี้ ส่วนน้องชายไม่ค่อยบ่นทั้งๆที่มันแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย (เรากับน้องคนที่1อยู่กับปู่-ย่า เรามีพี่น้องรวมเป็น6คน พ่อแม่แยกกันอยู่ เรากับน้องอีก3คนแรกแม่เดียวกัน คนที่5-6คนละแม่)