ไปเห็นคลิปใน tiktok คนหนึ่ง พ่อแม่ส่งเรียนจนไปต่างประเทศ ซื้อ Tesla  ให้ขับอีกคันหนึ่งสุดท้ายกลับพักไทย1เดือนตัดสินใจไม่กลับไปเรียนต่อ และสมัครเข้าทำงานเป็นพนักงานบริษัท พ่อแม่ก็ยังซื้อคอนโดให้อีกเอาเงินก้อนให้ไปซื้อ2ล้านกว่าๆเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่

จะเห็นได้ว่ามีลูกเมื่อพร้อมทุกอย่างมันจะลงตัวมาก เอาจริงๆทุกวันนี้เราเห็นคนรอบตัวเราขยันกันเยอะมาก หาเช้ากินค่ำ บางคนนะตื่นตั้งแต่ตี5 ออกบ้านไปทำงานกลับมาตอนเย็น ทำโอทีถึงดึกก็มี ก็พอจะมีเงินเก็บ (ถ้าไม่ใช่จ่ายกับแบรนด์หรือว่าอะไรที่เอนเตอร์เทรน) แต่ก็มีภาระที่ต้องเลี้ยงดูอีกที่บ้านพ่อแม่ ดาวนฺบ้าน ดาวน์รถ สรุปเงินก็หมดไปเดือนชนเดือน แต่สำหรับคนที่มีต้นทุนชีวอตนั้นเขาจะได้ลองทำทุกอย่างที่อยากทำ เขาจะรู้ว่าชอบไม่ชอบ ทำสิ่งที่ไหนแล้วมีความสุข อยู่กับอะไรแล้วรู้สึกมีความสุข ได้ลองทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ พ่อแม่สนับสนุนและเคารพในการตัดสินใจ เราว่ามันดีมากนะไม่ต้องมาเสียใจหรือฝืนทำอะไรที่ตัวเองไม่ชอบในบั่นปลายชีวิตด้วย แต่มันก็ไม่ใช่ไม่มีนะคนที่เริ่มจาก0หรือคนที่ไม่มีอะไรเลยอะแต่ก็ดิ้นรนจนตัสเองประสบความสำเร็จได้ แต่มันน้อยมากๆ แทบจะทุกอย่างเลยคืออย่างน้อยขายของก็ต้องมีทุน หมื่นสองหมื่นว่ากันไป คือทุกอย่างมันต้องมีทุนเข้ามาเป็นปัจจัย

สุดท้ายที่ตั้งกระทู้นี้ไม่ได้อิจฉาหรือว่าอะไรนะแค่อยากจะบอกว่าการที่มีทุนตั้งต้นหรือว่าพ่อแม่สนับสนุนให้ทำอะไรก็ตามมันดีหมดแหละ มีลูกเมื่อพร้อม คำนนี้ยังใช้ได้ตลอดกาลนะเราว่า เลยอยากสนับสนุนให้คนที่เป็นแม่เห็นความสำคัญของลูกในตรงนี้หน่อย ไม่ใช่ว่าอยากมีเงินก็ขยันสิ ขนขวายสิ ทำนั่นทำนี่สิ (แล้วเมื่อก่อนทำไมไม่ทำมาละ จะมาตั้งความหวังอะไรกับลูก=ก็ฉันส่งแกเรียน แกก็ต้องตอบแทนบุญคุณสิ) สรุปเลี้ยงลูกเพื่อหวังให้ลูกใช้หนี้ หรือว่าส่งลูกเรียนเพื่อให้ลูกทำงานที่สิ่งที่ตัวเองรัก คือเราไม่อยากให้ไปหวังให้ลูกต้องมาทำนั่นทำนี่ให้ตอนแก่ละอะ มันควรตั้งตัวได้ตั้งแต่ก่อนเกษียณวางแผนชีวิตไว้แล้ว ไม่ใช่มาโทษว่าลูกไม่เลี้ยงดูอย่างนั้นอย่างนี้แต่บางทีคนเป็นพ่อแม่ก็ต้องเข้าใจด้วยว่าค่าแรงเมืองไทยแค่เดือนชนเดือนก็แทบจะไม่พออยู่แล้ว ยิ่งมีปัจจัยแฟนเข้ามาด้วยนะยิ่งต้องวางแผนชีวิตอนาคตไว้อีก เพราะงั้นต่อให้ทำงานขยันแทบตายแต่ถ้าไม่มีต้นทุนมาตั้งแต่แรกก็เป็นได้แค่ลูกจ้างเค้า พนักงานเงินเดือนเพื่อใช้หนี้ที่กู้มาในอนาคตก็แค่นั้น ใช่มั้ย?