ตามหัวข้อเลยครับ แฟนเป็นคนต่างชาติ คือเจอกันทางออนไลน์แล้วคบกันมาได้จะ5เดือนแล้ว แล้วเขาบอกว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้าและมีปัญหาทางครอบครัว เลยไม่ค่อยมีเพื่อนหรือใครที่จะสามารถระบายออกได้ ณ จุดๆนั้นผมไม่ได้ติดอะไรครับและพร้อมที่จะให้กำลังใจเสมอ
         ตอนแรกที่เจอกันเขาบอกว่าเขาเป็นผู้ชายครับ แต่ตอนหลังเขามาบอกว่า "เราไม่ใช่ผู้ชายนะ คุณจะโอเคกับเรามั้ย"  ผมก็พูดอะไรไม่ออกแล้วก็ได้แต่คิดว่าทำไมถึงไม่บอกกันตั้งแต่แรก จะโกหกกันทำไม ตอนนั้นผมคิดแบบนั้นครับ แต่ผมก็สงสารเขาครับ ผมเลยบอกว่าผมโอเคเพราะผมสงสารเขามาก
      แต่พอหลังๆผมกลับรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้ว คือเรื่องเซ็กซ์สำหรับผมมันไม่ค่อยสำคัญขนาดนั้น แค่เป็นฟีลลิ่งที่พอคิดภาพเวลาเจอกันจริงแล้วมันแค่ไม่ได้อ่ะครับ แล้วก็มีเรื่องอื่นเช่นทัศนคติหลายอย่างไม่ค่อยตรงกัน , เวลาข้อนข้างห่างกันผมเลยต้องนอนดึกเพื่อที่จะคุยกับเขา , เขาเริ่มขี้เหวี่ยงแล้วอยากให้ผมไปง้อ เวลาโกรธหรือเจออะไรมาก็จะมาลงที่ผม พูดถึงแต่เรื่องเศร้าในชีวิต คือผมรู้สึกว่าความรู้สึกมันเริ่มคลุมเครือครับ แล้วผมก็มีเรื่องที่ต้องทำเช่นเรียนหรือรับงานพิเศษ เมื่อวันก่อนเขายังบอกว่าถ้าเราจะฆ่าตัวตายคุณจะอยู่ได้มั้ย? เลยคุยกันยกใหญ่เลยครับ แต่ผมมั่นใจเลยว่าผมไม่เคยดุหรือโกรธใส่เขาเลย เป็นผมซะมากกว่าที่เป็นคนถูกระบายอารมณ์เหล่านั้นออกมา
.
.
นั่นแหล่ะครับ ผมเลยไม่รู้จะไปบอกเขายังไง ถึงแม้ว่าจะคุยกันเกือบทุกวันแต่ผมกลัวว่าผมจะไปพูดทำร้ายจิตใจเขาเกินไป เขาเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองแล้วก็ชอบโทษตัวเองครับว่าตัวเองผิดไปหมดทุกอย่างแล้วก็ขอโทษผมทุกครั้ง ผมเคยลองบอกให้เขาไปพบหมอหรือผู้ใหญ่ที่ให้คำแนะนำดูมั้ย แต่เขาบอกว่าเขาไม่กล้าแล้วก็ไม่ค่อยมีญาติผู้ใหญ่คนไหนรับฟังเขาเพียงเพราะเขาเป็นLGBT เขาก็เลยมีแค่ผมกับเพื่อนอีกนิดหน่อยแค่นั้นเองครับ  ผมเลยอยากรู้ว่าควรพูดยังไงให้เขาไม่รู้สึกโทษตัวเองแล้วก็โอเคทั้งสองฝ่ายครับ