เริ่มเรื่องเลยนะคะ มีพี่คนนึงเค้ามาจีบหนูเข้ามาในช่วงที่หนูไม่มีใครเลยจริงๆชีวิตหนูก่อนที่พี่เเกจะเข้ามาเเต่ละวันคือตื่นทำงานกลับบ้านนอนชีวิตเเบบหมองๆเลยอะค่ะ ความรู้สึกตอนนั้นเค้าเข้ามาทำให้หนูรู้สึกสึกสดใจอีกครั้ง ก็ยอมรับนะคะว่ามีอะไรกับพี่เค้าเเล้วหนูก็ถามพี่เค้าเเบบโง่ๆเลยว่าจะทิ้งหนูไหม เค้าก็บอกไม่ทิ้งพอได้ไม่ถึงเดือนหายหัว?
เวลาเจอหน้ากันเขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นชวนคุยปกติ เเค่กลายเหมือนคนรู้จักคนนึงที่ผ่านมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอหนูทักถามเค้าก็บอกหนูชอบโวยวาย พอถามทำไมหายบอกไม่มีอะไรจะคุย
  มันจะดีกว่าไหมถ้าเค้าจะจงว่าเเค่อยากได้หนูอย่างเดียว ไม่ใช่มาหลอกให้รักเเบบนี้ หนูยอมเค้าเพราะรักเเต่เค้าทำเพราะเเค่ความใคร่อยากเดียวหรอ หนูได้เเต่คิดทุกครั้งว่าทำไมมันต้องเป็นหนูด้วยที่โดนเเบบนี้ ทำไมเค้าต้องมาทำเเบบนี้กับหนู
สิ่งที่เค้าทำอะทำให้หนูรู้สึกเกลียดความรักเกลียดตัวเองยิ่งคิดว่าเค้าจับตรงไหนหนูยิ่งเกลียด มีความคิดเเย่ๆกับตัวเองบ่อยมากหนูจะกำจัดความรู้สึกยังไงดีค่ะ
พอสิ้นเดือนมกราพี่สาวของหนูเสียหนูยิ่งรู้สึกเคว้งรู้สึกเศร้าไปใหญ่หนูรู้สึกเหมือนไม่มีใครไม่เหลือใครเพราะเวลาหนูมีอะไรไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขหนูก็จะชอบคุยพี่ พี่เเกเป็นทุกอย่างให้หนู หนูรู้สึกเหมือนเสียทั้งพี่เเละเพื่อนสนิทในเวลาเดียวกันพอคิดว่าหนูจะเสียพี่ไปตลอดมันยิ่งทำหนูเศร้า ยิ่งเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นเวลาไล่เลี่ยกันมันทำให้หนูจัดการตัวเองไม่เป็น
#ขอโทษนะคะหนูเเค่ไม่รู้จะระบายกับใครจริงๆ😥