เราอาการดีขึ้นมากจากซึมเศร้า เพราะทำงานหนักมาก และ ทำได้ดีกว่าช่วงที่มีแฟน อาจจะเป็นเพราะตอนนั้น ไม่ค่อยโต  ที่ต้องทำงานหนักเพราะต้องให้มีเวลาน้อยที่สุดในการคิดมาก ขนาดทำงานก็คิดได้ ยังมีแว๊ปมาในหัวบ้าง แต่ตอนนี้ จะเตือนตัวเองได้ พอรู้ตัว ก็ดึงให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน และมีอาการอยากอาหาร ตอนอยู่กับแฟน ที่ป่วย ทานวันละ1มื้อ 2มื้อ หรือไม่ทาน ตอนแฟนหายไป ทานวันละมื้อ หรือไม่ทานเลย ตอนนี้ วันละ2มื้อต่อวันขึ้นไป คาดว่ามีเวลาจดจ่อกับงานที่รัก เริ่มปลง ถ้ามีอาการไม่ดีก็จะมาระบายในนี้อีกค่ะ วันวาเลนไทน์ที่ผ่านมา ก็ไม่ได้มีใคร และยังคอยส่งความหวังดีดูแลเค้าผ่านโน๊ตในไลน์ ถึงเค้าจะบล็อกไปแล้ว เพราะมันเป็นทางสุดท้ายที่เค้าจะมองเห็นได้ แม้ไม่รู้ว่าเค้าจะเห็นไหม  เราเชื่อว่าเค้าจะกลับมา เราเชื่อว่าเรา ก็พัฒนาตัวเอง อย่างน้อย ก็พิสูจน์ว่าทำได้ขนาดไหน เราไม่ปล่อยให้เวลาสูญเปล่า ทำทุกๆอย่างถึงแม้จะมาลงกระทู้ถึงเค้า เราก็ยังทำหน้าที่ลูก หน้าที่รักตัวเอง ทำงาน  วันไหน ถ้าเราดิ่ง หรือเป็นอะไรมาลงในนี้ เราต้องขอโทษด้วย เพราะเราก็เคยเป็นแบบสารเคมี มันควบคุมไม่ได้ แต่เราจะพยายามให้ดีที่สุด เรารักเธอนะ แฟน
เราไร้ประสบการณ์ด้านความรัก ก็ให้มันรู้ไปเลย ว่าเราเต็มที่มาตลอด เราจะต้องเจอกับอะไรอีก ก็ให้มันเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น ชีวิตมีครั้งเดียว

สมามารถเข้าไปอ่านเรื่องราวว่าทำไมแฟนหายไป จากกระทู้แรกๆได้ค่ะ