เราอยากระบายแหล่ะเลยมาที่นี้ เพราะเราเคยมีประสบการณ์บอกรักเพื่อนคนนึงจนกลายเป็นคนไม่รู้จักกัน...
.
คนนี้ต่างออกไปเพราะเขาไม่ชอบผู้หญิง เราพยามบอกตัวเองว่ามันเป็นเรื่องของความรู้สึกมันไม่ผิดที่เราจะรู้สึกดีกับใคร..
เรากับเขาเป็นเพื่อนคณะเดียวกัน รู้จักกันตอนปี 1 เราชอบเล่าเรื่องตลกๆ ของเขาให้ใครหลายๆ คนที่เรารู้จักฟังเพราะเวลาอยู่กับเขา เขาจะเป็นตัวเองมาก เขาชอบกรี๊ดเสียงดังทำตัวโวยวาย เหมือนผู้หญิง ชอบเดินแบบ ชอบเต้น ชอบทำเสียงแปลกๆ บางครั้งเขาก็ทำตัวเป็นผู้ชายที่โครตอบอุ่น ทะเลาะกันบ้าง ด่ากันบ้าง พอมันเป็นแบบนี้เข้าทุกวันเราก็ชอบเขาไปแล้ว ชอบโดยที่เราเองก็ไม่รู้ว่ามันคือความชอบ จนวันที่เขาเปิดตัวคบกับเพื่อนผู้ชายของเขา......
เรายอมรับว่าเราพยายามหลอกตัวเองว่า เมื่อเราเห็นคนที่เรารักมีความสุขเราก็ควรมีความสุขด้วย แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย เรารู้สึกเจ็บทุกครั้งที่เห็นเขาอยู่ด้วยกันถึงเราจะพยายามกลั้นความรู้สึกกลั้นน้ำตา แกล้งยิ้มเวลาเสียใจกับเขามาตลอด เราไม่เคยผ่านมันไปได้เลยเว้ย เรา
เอาความรู้สึกนั้นกลับมาร้องไห้บ่อยๆ สิ่งที่เราเห็นมาตลอดคือสายตาเราที่มองเขาอยู่ตลอดและสายตาเขาที่มองแฟนเขาอยู่ตลอด เราไม่ได้มองว่ามันคือความรู้สึกที่แย่เลยแต่เราแค่ไม่เข้าใจว่าทำใมถึงเกิดเรื่องแบบนี้กับเรามาตลอด เรามองว่ามันคือความผิดของเราที่ไปชอบเขาตั้งแต่เเรก ถ้าเราจะรู้สึกเจ็บแค่ไหนเราก็ต้องทนมันให้ได้.....
เราเลยคิดว่าทางที่ดีที่สุดคือเราพยายามเก็บความทรงจำที่ดีของเรากับเขาที่เหลือให้ได้มากที่สุด เราอยากอยู่กับเขา อยากไปเที่ยวกับเขา อยากเล่นด้วย อยากนั่งดูเขากินข้าว อยากเลือกครีมกันแดดตัวนี้ให้เขา อยากซื้อลิปสีนี้ให้เขา อยากทำแบบนี้ตลอดไป ทุกสิ่งที่เรากับเขาทำด้วยกันมันทำให้เราแอบยิ้มและมีความสุขมากๆ ทุกครั้ง เราไม่รู้ว่าการกระทำของเรามันจะทำให้เขารู้ตัวหรือเปล่าว่าเราชอบ แต่เรารู้ตัวเราดีว่าเราอยากทำสิ่งเหล่านี้ก่อนที่เราจะจากกัน ก่อนที่เราจะต่างแยกย้ายกันไปตามฝันของตัวเอง....
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่เลือกสิ่งที่ดีให้แกได้ตลอดไป แต่แกจะอยู่ในความทรงจำนี้ตลอดไปนะ เราแค่อยากจะขอบคุณแกนะ ที่เขามาทำให้เรามีความรู้สึกนี้อีกครั้งในชีวิตมหาลัย เราจะไม่มีวันลืมแน่ๆ กับเวลาเกือบ 4 ปีนี้ เราก็ยังยืนยันว่าอนาคตเราไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น แต่เราจะคอยซับพอร์ตเพื่อนคนนี้แบบนี้ตลอดไปนะ...
รักแกนะ... ขอบคุณที่เราได้เป็นเพื่อนกับแกนะ
เราคือผู้หญิง แอบชอบเพื่อนผู้ชายที่เป็นเกย์
.
คนนี้ต่างออกไปเพราะเขาไม่ชอบผู้หญิง เราพยามบอกตัวเองว่ามันเป็นเรื่องของความรู้สึกมันไม่ผิดที่เราจะรู้สึกดีกับใคร..
เรากับเขาเป็นเพื่อนคณะเดียวกัน รู้จักกันตอนปี 1 เราชอบเล่าเรื่องตลกๆ ของเขาให้ใครหลายๆ คนที่เรารู้จักฟังเพราะเวลาอยู่กับเขา เขาจะเป็นตัวเองมาก เขาชอบกรี๊ดเสียงดังทำตัวโวยวาย เหมือนผู้หญิง ชอบเดินแบบ ชอบเต้น ชอบทำเสียงแปลกๆ บางครั้งเขาก็ทำตัวเป็นผู้ชายที่โครตอบอุ่น ทะเลาะกันบ้าง ด่ากันบ้าง พอมันเป็นแบบนี้เข้าทุกวันเราก็ชอบเขาไปแล้ว ชอบโดยที่เราเองก็ไม่รู้ว่ามันคือความชอบ จนวันที่เขาเปิดตัวคบกับเพื่อนผู้ชายของเขา......
เรายอมรับว่าเราพยายามหลอกตัวเองว่า เมื่อเราเห็นคนที่เรารักมีความสุขเราก็ควรมีความสุขด้วย แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย เรารู้สึกเจ็บทุกครั้งที่เห็นเขาอยู่ด้วยกันถึงเราจะพยายามกลั้นความรู้สึกกลั้นน้ำตา แกล้งยิ้มเวลาเสียใจกับเขามาตลอด เราไม่เคยผ่านมันไปได้เลยเว้ย เรา
เราเลยคิดว่าทางที่ดีที่สุดคือเราพยายามเก็บความทรงจำที่ดีของเรากับเขาที่เหลือให้ได้มากที่สุด เราอยากอยู่กับเขา อยากไปเที่ยวกับเขา อยากเล่นด้วย อยากนั่งดูเขากินข้าว อยากเลือกครีมกันแดดตัวนี้ให้เขา อยากซื้อลิปสีนี้ให้เขา อยากทำแบบนี้ตลอดไป ทุกสิ่งที่เรากับเขาทำด้วยกันมันทำให้เราแอบยิ้มและมีความสุขมากๆ ทุกครั้ง เราไม่รู้ว่าการกระทำของเรามันจะทำให้เขารู้ตัวหรือเปล่าว่าเราชอบ แต่เรารู้ตัวเราดีว่าเราอยากทำสิ่งเหล่านี้ก่อนที่เราจะจากกัน ก่อนที่เราจะต่างแยกย้ายกันไปตามฝันของตัวเอง....
ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้อยู่เลือกสิ่งที่ดีให้แกได้ตลอดไป แต่แกจะอยู่ในความทรงจำนี้ตลอดไปนะ เราแค่อยากจะขอบคุณแกนะ ที่เขามาทำให้เรามีความรู้สึกนี้อีกครั้งในชีวิตมหาลัย เราจะไม่มีวันลืมแน่ๆ กับเวลาเกือบ 4 ปีนี้ เราก็ยังยืนยันว่าอนาคตเราไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น แต่เราจะคอยซับพอร์ตเพื่อนคนนี้แบบนี้ตลอดไปนะ...
รักแกนะ... ขอบคุณที่เราได้เป็นเพื่อนกับแกนะ