มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เรา2คนรักกันไม่ได้ค่ะ นี่แหละที่เค้าเรียกว่าความรักไม่ได้ชนะทุกอย่างความถูกต้องนี่แหละค่ะที่ชนะทุกอย่าง เราก็ต้องกลับมาเป็นเพื่อนกัน พอเจอกันก็ทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะ จิงๆพอเลิกกันเราไม่ได้ติดต่อกันเลย2ปีค่ะ และก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเจอกันคุยกันปกติ ตอนนี้เราเลิกกันไป6ปีแล้วนะคะ เราก็มีคนเข้ามาใหม่อยู่เรื่อยๆ แต่ก็ไม่ตกลงคบใครซักคนเลยค่ะคุยๆแล้วพอเค้าจะจิงจังเราก็เลิกคุยเอง ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม จนมาเจอคนๆนึงที่เราคิดว่าเราเลือกคนๆนี้แหละ เหมาะสมกับเราที่สุด คิดว่าคนนี้แหละใช่แล้ว พอวันนึงเลิกกันไป ก็เสียใจนะคะร้องไห้หนักมาก กินข้าวไม่ได้หลายวัน อาการคนอกหักเลยค่ะ แต่พอใช้เวลาทำใจผ่านไปซัก2ปีแทนที่ในใจจะคิดถึงคนที่คิดว่าใช่แต่กับไม่เป็นแบบนั้นเลยค่ะ เรากับคิดถึงคนที่เรารักไม่ได้เก็บเค้าไว้ในใจแบบนั้น ได้แต่นึกถึงวันเก่าๆ พอเห็นเค้าอยู่กับใคร เราก็ไม่ชอบแต่เราก็เก็บความรู้สึกนั้นไว้คนเดียวรู้สึกแย่เองและก็ปลอบตัวเองกำจัดความรู้สึกตัวเองหายเอง เป็นแบบนั้นบ่อยๆ รู้ทั้งรู้นะคะว่ามันเป็นไปไม่ได้ เราไม่มีวันกลับไปและเค้าก็ไม่มีวันกลับมา บางทีเราก็รู้สึกว่าเค้าก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน แต่สุดท้ายแล้วไม่ว่าใครจะคิดยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ เราเลือกแบบนั้นเราก็ยอมรับในสิ่งที่เราเลือก ถ้าวันนึงเราเจอคนที่ใช่จริงๆ ตอนนี้ก็เรามีคนที่เราเลือกอยู่แล้วค่ะ มันจะผิดไหมค่ะที่จะเก็บเค้าไว้แบบนั้น และเดินไปข้างหน้าต่อ มีความสุขกับคนที่เราเลือก จริงๆเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องของความรู้สึกใช่ไหมค่ะ เราก็พยายามเอาเค้าออกไปแล้วนะคะแต่ไม่เคยทำได้เลย
เพื่อนๆเคยเก็บใครคนนึงไว้ในใจและลืมเค้าไม่ได้ไหมคะ
มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เรา2คนรักกันไม่ได้ค่ะ นี่แหละที่เค้าเรียกว่าความรักไม่ได้ชนะทุกอย่างความถูกต้องนี่แหละค่ะที่ชนะทุกอย่าง เราก็ต้องกลับมาเป็นเพื่อนกัน พอเจอกันก็ทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะ จิงๆพอเลิกกันเราไม่ได้ติดต่อกันเลย2ปีค่ะ และก็กลับมาเป็นเพื่อนกันเจอกันคุยกันปกติ ตอนนี้เราเลิกกันไป6ปีแล้วนะคะ เราก็มีคนเข้ามาใหม่อยู่เรื่อยๆ แต่ก็ไม่ตกลงคบใครซักคนเลยค่ะคุยๆแล้วพอเค้าจะจิงจังเราก็เลิกคุยเอง ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม จนมาเจอคนๆนึงที่เราคิดว่าเราเลือกคนๆนี้แหละ เหมาะสมกับเราที่สุด คิดว่าคนนี้แหละใช่แล้ว พอวันนึงเลิกกันไป ก็เสียใจนะคะร้องไห้หนักมาก กินข้าวไม่ได้หลายวัน อาการคนอกหักเลยค่ะ แต่พอใช้เวลาทำใจผ่านไปซัก2ปีแทนที่ในใจจะคิดถึงคนที่คิดว่าใช่แต่กับไม่เป็นแบบนั้นเลยค่ะ เรากับคิดถึงคนที่เรารักไม่ได้เก็บเค้าไว้ในใจแบบนั้น ได้แต่นึกถึงวันเก่าๆ พอเห็นเค้าอยู่กับใคร เราก็ไม่ชอบแต่เราก็เก็บความรู้สึกนั้นไว้คนเดียวรู้สึกแย่เองและก็ปลอบตัวเองกำจัดความรู้สึกตัวเองหายเอง เป็นแบบนั้นบ่อยๆ รู้ทั้งรู้นะคะว่ามันเป็นไปไม่ได้ เราไม่มีวันกลับไปและเค้าก็ไม่มีวันกลับมา บางทีเราก็รู้สึกว่าเค้าก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน แต่สุดท้ายแล้วไม่ว่าใครจะคิดยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้ เราเลือกแบบนั้นเราก็ยอมรับในสิ่งที่เราเลือก ถ้าวันนึงเราเจอคนที่ใช่จริงๆ ตอนนี้ก็เรามีคนที่เราเลือกอยู่แล้วค่ะ มันจะผิดไหมค่ะที่จะเก็บเค้าไว้แบบนั้น และเดินไปข้างหน้าต่อ มีความสุขกับคนที่เราเลือก จริงๆเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องของความรู้สึกใช่ไหมค่ะ เราก็พยายามเอาเค้าออกไปแล้วนะคะแต่ไม่เคยทำได้เลย