เมื่อปลายปี 64 ดิฉันเพิ่งเริ่มคบกับแฟน แฟนก็ย้ายมาอยู่กับเราที่หอพัก อยู่กับมีความสุขดี ต่อแม่แฟนก็มาย้ายมาอยู่ด้วยเราก็คิดว่าแกจะแค่มาอยู่เปปเดียว คือมานอนยาวเลยเป็นเดือน งานก็ทำได้วันละ 500 แต่ไปบ้างไปบ้าง แล้วแกพูดชวนอยากจะอยู่เป็นบ้านจะได้เป็นสัดส่วนมีพื้นที่เก็บของเยอะๆ แล้วจะหางานประจำทำ ก็เลยไปหาบ้านเช่ากัน เจอบ้านเช่า เดือนละ 7000 มี 4 ห้อง 2 น้ำ มันโอเคเลยเจ้าของบ้านก็ใจดีมีทีวี โซฟา โต๊ะกินข้าวให้ยืม เลยตกลงกันจะเช่า ต้องจ่าย ประกันสองเดือนล่วงหน้า1 เดือน เป็น 21000 ดิฉันก็เตรียมเงิน 7000 เดี๋ยวอีก 14000 รอแม่แฟนเอามาให้เพราะแฟนขอยืมแม่ก่อน พอจะถึงวันจ่ายแม่แฟนก็บอกกับแฟนว่าเงินนี้ 14000 แฟนต้องผ่อนให้แม่ด้วยนะ เราก็อ่าว แม่จะให้แฟนเราออกคนเดียว 14000 เลยเหรอ เราเลยตัดปัญหาบอกว่างั้นแม่เอาแต่ของแม่มา 7000 เดี๋ยวอีก 7000 ดิฉันจะให้แฟนยืมไปก่อน พอวันย้ายของจ้างรถขนกะแฟนคนละ 500 พอเรามาอยู่กันสามคนก็มีค่าเช่า ค่าน้ำไฟ แม่ไม่จ่าย แต่นอนอยู่บ้านเฉยๆ งอมืองอเท้า ทั้งที่อายุเลข4ต้นๆ(แม่หม้าย) มีเรี่ยวแรงทำงานกลับไม่ยอมทำงาน ไม่หารค่าเช่า แถมก็เอา ผช.ที่แม่คุยเข้าบ้านอีก ผช.ก็มาแวะเวียนมาบ้าง เวลาซื้อน้ำดื่มตั้งแต่ย้ายมาบ้านเราเป็นคนซื้อตลอด ทำให้เราเอือมๆแล้วไม่อยากสุ่งสิงยังไงไม่รู้ คิดในใจเหมือนเรากะแฟนต้องทำมาหาเลี้ยงเขา เราไปเลี้ยงแม่เราไม่ดีกว่าหรอ เคยถามว่าเคยอยู่กับแม่มาก่อนไหมแฟนบอกว่าไม่เคยอยู่แบบนี้นานๆเพราะตั้งแต่แฟนเด็กๆยายก็เลี้ยงมาโดยตลอด และน้องชายที่เรียนอยู่ตอนนี้ยายก็เลี้ยงเหมือนกัน ส่วนตัวแม่เขาก็นานๆจะมาเจอลูก เลยไม่ค่อยสนิทกันมาก เพิ่งจะมาอยู่ด้วยกันตอนโตแล้ว เราอยากอยู่กับแฟนสองคน เหมือนตอนนี้ตกอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จะไล่ก็ไม่ได้นั่นแม่เขา พูดก็ไม่ได้ไม่ใช่แม่เรา เราเลยให้แฟนไปทวงนางก็บอกว่าก็รู้อยู่ว่าแม่ไม่มีงานทำ จะเอาตังจากไหน เราเลยแบบอึกอัด ดิฉันลองรอให้น้ำหมด แกก็โทรไปหาแฟนบอกซื้อน้ำมาให้หน่อยไม่มีกินแล้วทั้งๆที่แกก็มีรถและก็ว่างทั้งวันไม่ยอมช่วยเราจ่ายไรเลยรถยนต์แกก็มีเราใช้มอไซย์แต่แกมารอเราซื้อให้ แต่ของตัวเองช้อปปิ้งสั่งออนไลน์ได้ เปิดทีวีคุยโทรศัพ์ทั้งวัน เวลาเราจะสั่งอาหารเราก็ยังคิดนะ ว่าเราจำเป็นต้องสั่งเผื่อไหม เราเลยไม่ได้เผื่ออยากกินไรก็กินสั่งมากินเอง ไม่ต้องไปรอแกทำอาหาร
แกไปบอกญาติ ว่าเราเอาตัวรอดออกไปกินไม่ซื้อกลับมาฝาก คือนั่นจะรอเราเลี้ยงข้าวอีกใช่ไหม เราไม่คุยกับเขาอีกเลย แม่ก็มาตบหน้าแฟนโชว์สองคนมีปากเสียงกันเรื่องเงินที่ยืมแฟนเราไป 5000 แฟนเราไปทวง แม่เขาบอกกูเลี้ยงมาแค่ 5000 ทวง บอกว่ามีแฟนแต่ละคนก็ไม่ดีทั้งนั้น ตอนนี้ดิฉันไม่อยากจะออกจากห้อง ไม่อยากจะเจอเลย รู้สึกไม่โอเค ที่แกเป็นคนฉุนเฉียวง่ายมีไรก็ปิดประตูปึงปังทำให้เราไม่อยากจะเข้าใกล้เลย คิดผิดมากๆ ที่อยู่กันสามคนโคตรจะอึดอัดมากๆ อยากจะย้ายก็เพิ่งมาอยู่ได้เดือนเดียวเซ็งมากก
อึดอัดเมื่ออยู่บ้านเดียวกันแม่แฟน
แกไปบอกญาติ ว่าเราเอาตัวรอดออกไปกินไม่ซื้อกลับมาฝาก คือนั่นจะรอเราเลี้ยงข้าวอีกใช่ไหม เราไม่คุยกับเขาอีกเลย แม่ก็มาตบหน้าแฟนโชว์สองคนมีปากเสียงกันเรื่องเงินที่ยืมแฟนเราไป 5000 แฟนเราไปทวง แม่เขาบอกกูเลี้ยงมาแค่ 5000 ทวง บอกว่ามีแฟนแต่ละคนก็ไม่ดีทั้งนั้น ตอนนี้ดิฉันไม่อยากจะออกจากห้อง ไม่อยากจะเจอเลย รู้สึกไม่โอเค ที่แกเป็นคนฉุนเฉียวง่ายมีไรก็ปิดประตูปึงปังทำให้เราไม่อยากจะเข้าใกล้เลย คิดผิดมากๆ ที่อยู่กันสามคนโคตรจะอึดอัดมากๆ อยากจะย้ายก็เพิ่งมาอยู่ได้เดือนเดียวเซ็งมากก