เราชอบเขามากๆเลย แล้วไม่ได้รู้สึกแย่ด้วยที่ได้แอบชอบเขา
แต่บางทีเราคิดถึงเขามากเกินจนในสมองมันนึกถึงหน้าเขาอยู่ตลอดเวลาเลย
ไม่ได้อยากเเลิกชอบเขานะคะ สบายใจที่ได้ชอบค่ะ แต่บางทีก็คิดถึงมากจนเกินไป
เหมือนเข้ามาในสถานที่ไหนก็ไม่รู้
เข้ามาแล้วทางเข้ามันหายไป ทางออกก็หาไม่เจอ
เหมือนโดนใส่ยาหลอนประสาทให้นึกแต่ภาพเดิมๆหน้าเดิมๆที่ชอบทุกนาที
ไม่อยากคิดถึงเขาขนาดนั้นทำไงดีคะ
แต่บางทีเราคิดถึงเขามากเกินจนในสมองมันนึกถึงหน้าเขาอยู่ตลอดเวลาเลย
ไม่ได้อยากเเลิกชอบเขานะคะ สบายใจที่ได้ชอบค่ะ แต่บางทีก็คิดถึงมากจนเกินไป
เหมือนเข้ามาในสถานที่ไหนก็ไม่รู้
เข้ามาแล้วทางเข้ามันหายไป ทางออกก็หาไม่เจอ
เหมือนโดนใส่ยาหลอนประสาทให้นึกแต่ภาพเดิมๆหน้าเดิมๆที่ชอบทุกนาที