เพื่อนสนิทที่ว่าเราคบกันมาแต่มัธยมแล้ว ทุกวันนี้ทำงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว ซึ่งผมก็เช่นกัน แต่ทว่าแต่ละคนเจริญเติบโตในหน้าที่การงานกันดี อันนี้ผมยินดีกับเพื่อนทุกคนนะ แต่สำหรับการงานของผมเหมือนอยู่กับที่อ่ะ หรือเรียกว่าถอยหลังก็ได้ ซึ่งก็มีน้อยเนื้อต่ำใจมาหลายต่อหลายครั้ง ผ่านมาได้ก็พยามคิดบวก แต่หลายครั้งก็กลับไปคิดลบจนได้ โอเค แล้วเพื่อนของเราไม่ดียังไง? เปล่าเลย เพื่อนเรายังดีกับเราทุกคน เพียงแต่เรามาคิดว่า สมมติวันหนึ่งเรามาเจอกัน แล้วเขาอยากไปกินอาหารแพงๆเที่ยวแพงๆกัน เราจะเริ่มรู้สึกเป็นแกะดำในใจทันที เพราะเราไม่อยากไป นั่นเพราะว่าเราไม่มีปัญญาจ่าย แต่เพื่อนเราเขาไม่แคร์หรอกว่าเรามีจ่ายหรือเปล่า เพราะเขาเลี้ยงเราแน่นอน ใช่ครับเพื่อนมันเลี้ยงจริงๆ แต่เราไม่โอเคอ่ะ เราอยากถอยห่างไปเลย เราเริ่มไม่ชอบอะไรแบบนี้ เราเริ่มคิดว่าที่ตรงนี้ไม่เหมาะกับเราแล้ว ยิ่งอายุมากขึ้นเรายิ่งอยากอยู่ห่างๆ เราคิดว่าเราได้แค่ไหนเราควรอยู่ในที่ที่พอดีกับเราจะดีกว่า 

ไม่มีไรมากเราแค่อยากมาระบายอ่ะ