เรึ่องนี่เก็บไว้ในใจมานานไม่มีใครรู้ เรื่มเล่าไปตั้งแต่สมัยเรายังเด็ก ในตอนนั้นเกิดมาในชนบทยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ต้องจุดตะเกียง อาศัยอยู่ในบ้านไม้หลังเล็กๆไม่มีห้องกั้น ในครอบครัวเรามีทั้งหมด5คน มีพ่อแม่ พี่ชาย พี่สาวและเราคนสุดท้อง เวลานอนเราก็จะนอนรวมกันเพราะไม่มีห้องแยก พอกลางดึกพ่อแม่ก็จะทำกิจกรรมกันซี่งเราก็รับรู้ตลอดแต่ก็แกล้งหลับ ตอนนั้นอายุเราน่าจะ3-4ขวบได้ แล้ว
เราก็ถูกพี่ชายแท้ๆตอนนั้นอายุน่าจะ11-12 แอบทำอนาจารด้วยการถูไถภายนอก ซึ่งเราก็จำไม่ได้ว่าเริ่มทำตั้งแต่ตอนใหน รู้แค่ว่าจำ
ความได้ก็ถูกพี่กระทำตลอดทุกครั้งที่ทีโอกาสบางวันก็หลายครั้ง แต่ด้วยความยังเด็กเลยคิดว่าเป็นเรื่องปกติ และก็ไม่กล้าบอเพราะว่า
รู้สึกอาย และเราก็รู้สึกชอบด้วยที่พี่ทำ  จนพี่ชายจบป.6แม่ไม่มีเงินส่งเรียนจึงส่งพี่ชายไปบวชเรียน พีก็เลิกทำแบบนั้นกับเราไปและเราก็ลืมไปบ้างแล้วจนเติบโตแยกย้ายกันไปมีครอยครัว จนเรามามีลูกสาวจึงทำให้เรากับมานึกถึงเรื่องนี้อีก คิดว่าทำไมพี่ชายต้องทำอย่างนั้นกับเรา ในใจเราก็โทษพ่อแม่ที่มีอะไรกันให่ลูกเห็น เราถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้จากพฤติกรรมเลียนแบบของพี่ขาย ซึ่งปัจจุบันเรากับพี่ชายก็คุยกันปกติเค้าคงคิดว่าเราน่าจะลืมไปแล้ว แต่ลึกในใจเรารู้สึกเกลียดเค้าและอยากถามว่าทำแบบนั้นกับน้องได้ยังไง  แต่ก็ได้แค่คิดแล้วให้เรื่องนี้มันตายไปพร้อมกับเราดีกว่า