เมื่อเป็นลูกคนเดียวต้องดูแลแม่ในยามชรา ไม่มีพ่อต้องทำอย่างไร งานก็ต้องทำ เงินก็ต้องหา เอาคนอื่นมาดูแลแม่ก็ด่าไล่ออกไปหมด

ทุกวันนี้แม่อายุ 68 ปี มีอาการวัยทอง+นิสัยใจร้อน มุทะลุ โกรธง่ายหายช้า ขี้หงุดหงิด ชอบบ่นทุกอย่างทุกคนทุกเรื่อง มองโลกในแง่ลบ
ลูกออกไปทำงานหาเงินก็น้อยใจ บ่นไม่มีคนดูแลที่บ้าน แต่ถ้าไม่ออกไปทำงานจะเอาอะไรกินกันสองคนแม่ลูก

ที่บ้านไม่ได้มีเงินถุงเงินถัง ทุกวันนี้ซื้อคอนโดให้อยู่ แต่ช่วงกลางวันลูกก็ต้องออกไปทำงาน กลับดึกเพราะทำงานโรงงาน
บางครั้งก็ต้องออกต่างจังหวัด เป็นเซลล์ขายของ จะหางานอื่นก็ยากมากในยุคเศรษฐกิจแบบนี้

ช่วงกลางวันที่ออกไปทำงานก็ไลน์ไปประชดประชัน ด่าเหมือนเราเป็นคนอกตัญญู ไม่ดูแลแม่ยามชรา
เราหาคนมาอยู่ด้วย จ้างคนจากเนิสซิ่งแคร์ มาคอยปรนนิบัติ ก็ไล่ออกทุกคนทุกเดือน ไม่พอใจเด็กที่มาอยู่ด้วยสักคน ส่วนใหญ่จะคาดหวังกับเด็กเยอะ
ต้องรู้ใจไปหมดทุกเรื่อง ต้องขับรถได้ ทำอาหารได้ ทำความสะอาดต้องเนี้ยบทุกกระเบียดนิ้ว ต้องไม่พูดขัดใจ
เด็กเงียบเกินไปก็บอกว่าเด็กโง่ เด็กพูดมากก็ไลน์มาบ่นว่ารำคาญให้เปลี่ยนคน ฯลฯ

แม่ยังไม่ได้ป่วยอะไรมากก็มีโรคความดัน เบาหวาน เดินช้าลงบ้าง แต่ยังขับรถได้ ไปไหนมาไหนได้
มีบ้างที่ลูกต้องไปส่งหาหมอตามนัด ก็ต้องลางาน แต่ลางานบ่อยๆก็เริ่มโดนเพ่งเล็ง

ตัวลูกก็ไม่สามารถมีครอบครัวหรือมีภรรยาได้ เพราะแม่ไม่เอาลูกสะใภ้คนไทย จะเอาแต่ฝรั่ง เพราะบอกว่าลูกสะใภ้คนไทยเลวหมดทุกคน
ลูกเองก็เริ่มอายุมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ก็เริ่มมีปัญหาสุขภาพส่วนตัว แต่ไปพูดให้แม่ฟังแม่ก็ไม่ค่อยสนใจ เพราะแม่จะสนใจเรื่องตัวเองเป็นหลัก

เงินที่หามาได้ก็เอาให้แม่ใช้ทุกเดือนไม่ได้ขาด มีคอนโดให้เช่าอีกที่ก็เอาค่าเช่าให้แม่หมด

เรื่องเอาไปอยู่เนิสซิ่งโฮมเลิกคิดได้เลย เพราะเคยเอาไปอยู่ก็ไม่พอใจทุกเรื่อง เดี๋ยวแพงไป เดี๋ยวคนดูแลไม่เอาใจใส่ หงุดหงิดไปหมด
คงได้แค่ระบายและก็ต้องทนต่อไป อยู่ดูแลกันไปจนตายข้างนึง
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
แค่มาบ่นใช่ไหมคะ โอเคค่ะ รับฟังและขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ

เราแปลกใจมากกับคนที่ตกเป็นทาสพ่อแม่ทั้งที่มีอำนาจเงิน ความจริงในทุกครอบครัวใครมีเงินคนนั้นเป็นใหญ่นะ
เราเองเลี้ยงลูก ลูกยังต้องเชื่อฟังเรา เพราะเราเป็นคนหาเงิน ส่วนพ่อเราอายุ 70up อยู่บ้านคนละหลังแต่ที่ดินผืนเดียวกัน
เราก็ไม่ค่อยให้ได้เงินพ่อใช้ น้องจะเป็นคนให้เพราะไม่ได้มาอยู่ดูแล เราจะเป็นคนดูแลโดยรวมทั่วๆไป ถ้ามีบ่นมีว่าอะไร
เราก็จะหายหัวไม่ไปถามไม่อะไร (แกล้งงอนไปซัก 2-3 วัน) แล้วพ่อก็ดีเอง กลัวลูกทิ้ง เราว่าคุณควรจะมีจุดยืนให้แน่ชัด
คุยแกมดุกับแม่ไปเลยว่า ชีวิตต้องทำงาน แม่ต้องดูแลตัวเอง แต่ถ้าแม่ป่วย (ใจ) ควรพาไปพบจิตแพทย์ค่ะ ไม่งั้นคุณเองได้บ้าก่อนแน่
ความคิดเห็นที่ 23
ลองให้บทเรียนแม่ดูสักหน่อยไหม

1. ขอเจ้านายพักงาน 1 เดือน
2. กลับมาบอกแม่ว่า "แม่ ผมลาออกจากงานแล้ว หลังจากนี้ผมจะดูแลแม่เอง"
3. วันรุ่งขึ้น เก็บของย้ายบอก บอกว่า "แม่ ผมลาออกจากงานแล้ว ไม่มีเงินผ่อนบ้านแล้วนะ เราไปหาห้องเช่าอยู่กัน" (เอาแบบไม่มีแอร์ ห้องน้ำรวม)
4. หลังจากไปอยู่ห้องเช่าก็กินอาหารถูก ข้าวเปล่า น้ำปลา มาม่า แล้วบอกว่า "ขอโทษนะแม่ ผมไม่มีเงินไปซื้ออาหาร"
5. แม่อยากได้อะไรก็บอกไปว่า "แม่ ขอโทษนะ ผมไม่มีเงินซื้อ แต่อย่างน้อยเราก็ได้อยู่ด้วยกันนะแม่"
6. พอจะไป รพ. ก็บอกว่า "ขอโทษนะแม่ ผมยังไม่มีเงิน รอถูกหวยก่อนค่อยพาไปนะ อีกสัก 1-2 งวดก็ได้ 6 ล้านแล้ว"

ดูซิว่าจะทนได้นานแค่ไหน
ความคิดเห็นที่ 2
คุณตกเป็นทาสแม่  แม่เล่นงานคุณแล้วครับ

ถ้าคุณยอมตกเป็นทาสแม่แบบนี้ ก็ทำได้แค่บ่นละครับ
ชีวิตคุณพังเพราะแม่แท้ๆเลยครับ แทนที่จะได้ใช้ชีวิตตามที่ตัวเองปรารถนา

ญาติๆแม่ไปไหนหมดละครับ นอกจากลูกแล้วพี่น้องก็ควรช่วยดูแลด้วยครับ

หัดเอาหูไปนา เอาตาไปไร่ซะบ้างครับ แล้วชีวิตคุณเองจะดีขึ้น
ความคิดเห็นที่ 17
ไม่ใช่วัยทองละ
อาจจะเป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ + สมองเสื่อม หรือ อัลไซเมอร์
ลองพาคุณแม่ไปพบแพทย์ด้านจิตเวช น่าจะดีกว่า
หรือจะโทร.ปรึกษาแพทย์ เกี่ยวกับอาการของคุณแม่ก่อนก็ได้
ความคิดเห็นที่ 60
เป็นกำลังใจให้ จขกท เป็นคนดีมากเลย ที่ยังดูแลแม่อย่างดี ขอให้ปรับจูนกันได้ บางอย่างอ่อน บางอย่างก็ต้องแข็ง เช่น เรื่องงาน เรื่องคู่ครอง ควรเอาความคิดของตัวเองก็ทำไป บางเรื่องก็ไม่ต้องตามใจแม่มาก

บางคนบอกพ่อแม่ ถือว่าไม่มีบุญคุณต่อกัน แก่แล้วจะส่งไปบ้านพักคนชรา (ดีนะบ้านพักคนชรา ไม่ติด) แต่คนมีลูกอย่างเราอ่านแล้วสะท้อนใจ ตรงคำว่าไม่มีบุญคุณต่อกัน การจะเลี้ยงเด็กคนนึงให้โตมาได้ พ่อแม่แทบจะอุทิศทุกอย่างในชีวิตให้ลูก เวลากิน เวลานอน สังคม การเงิน ทุกอย่างคิดถึงลูกก่อนเสมอ จบตรงคำว่า ไม่ได้ขอมาเกิด อ่านแล้วหดหู่จัง ไม่ต้องเอาชีวิตลูกมาตอบแทนบุญคุณอะไรหรอก แต่ งง แค่ว่า ตรรกะ ไม่ได้ขอมาเกิด ไม่มีบุญคุณต่อกัน มันเกิดขึ้นกับเด็กที่เราเฝ้าถนอมมาเป็นสิบๆปีได้ยังไง เราทำพลาดตรงไหนกันเนี่ย ไม่ต้องพูดถึงตอบแทนบุญคุณเลย แค่ระลึกถึงว่าพ่อแม่เป็นผู้มีพระคุณ เด็กสมัยนี้ยังไม่คิดเลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่