ก่อนอื่นเลยนะคะ เราเองเป็นคนคาดหวังในความรักสูงมากค่ะเวลาคบกับใครกว่าจะไว้ใจ กว่าจะให้ใจ ต้องใข้เวลานานเลยค่ะ เราเองเป็นคนรักฝังใจมาก  ที่ผ่านมาเจอแต่คนดีๆเข้ามมาในชีวิต
จุดเปลี่ยนในชีวิตเกิดจากการที่ได้คบกับใครคนนึง เป็นระยะเวลา3ปี สำหรับเราคิดว่านานเลยทีเดียวค่ะ เราเองรักเขามาก เพราะเขาเป็นผชคนแรกของเรา รักแบบไม่ลืมหูลืมตา ตอนแรกๆเขานอกใจ เราก็ตามเขาอยู่เรื่อยค่ะ เหมือนเขาเหลิง เขาทำเรื่อยๆ จนสุดท้าย ลามไปด้วยการนอกกาย ตอนนั้นเหมือนมืดแปดด้าน เพราะเรารักเขามากๆ ทุ่มให้เขามาก  จนไม่มีท่าทีว่าเราจะรักใครได้อีก ทำใจนานเป็นปีๆเลยค่ะ กว่าจะยอมให้คนใหม่ๆเข้ามา คิดว่าจะต้องเจอคนศีลเสมอกันสักสัน  พอคนที่สองเข้ามา เขาเองก็ไม่ชัดเจนกับเราอีกง่ายๆ คือ มีคนอื่นและเราเป็นตัวเลือกแหละค่ะ  เราทิ้งระยะเวลาโสดมานานพอสมควร พอคนที่3 ตอนแรกก็เหมือนจะดีค่ะไปกินข้าว เที่ยว ใช้เวลาไปๆมาๆหากันบ้างอะไรบ้าง อยู่ๆเขาก็เงียบหายไปแค่วันสองวัน  จนมารู้อีกทีคือไปกับผญอื่นเสียแล้วค่ะ
แฟนคนที่4 คนนี้เหมือนจะดีเหมือนกันค่ะ พาไปเจอแม่ ไปเจอครอบครัวเขา พูดให้ความหวะงร้อยแปด จนเชื่อใจ ย้ายไปอยู่บ้านฝ่ายชาย เป็นระยะเวลานานพอสมควรค่ะ  จนมีวันหนึ่งเราต้องไปธุระ ห่างกับเขาแค่3วัน พอเจอกันอีกทีก็มีพาไปเที่ยวนั่นนี่ พอจับโทรศัพท์เขาแล้วเปิดดู อะไรไม่รู้ดลใจเปิดดูแชทเขาคุยกับคนเก่าของเขาพอดี คุยกันทำนองว่าคิดถึงตอนมีอะไรกัน มีความสุขมากในตอนนั้น ตอนเห็นข้อความเข่าแทบทรุด อยากรู้ว่ามันเป็นเวรกรรมอะไรของเรา เราควรทำยะงไงกับชีวิตคะ ที่ผ่านมาเจอแต่คนแบบนี้หมดเลย
     ไม่ได้เจ็บที่เขาไม่รักนะคะ แต่เจ็บที่คนแล้วคนเล่าก็ทำแบบคนแรก