ถ้าเราคบกะใครสักคนในระยะเวลาที่นานพอสมควร เเต่ด้วยวัย หน้าที่ การศึกษา ทำให้เราต้องห่าง เส้นทางชีวิตเรามันดูเหมือนเส้นขนานที่ไม่มีวันที่จะมาบรรจบกันได้
(เเผนอนาคตเขาคือ เรียนมหาลัยดัง ฝึกงานต่างประเทศ ทำงานต่างประเทศ) ซึ่งเราก็รู้สึกดีใจ ภูมิใจที่เขาวางเเผนอนาคตที่ดูเข้าท่า มันดีใจกับเขานะคะเเต่เราก็เเอบเสียใจลึกๆ เพราะเราก็เเอบหวังว่าเราจะมีโอกาสได้ลองใช้ชีวิตด้วยกันบ้างหลังจากที่เราเรียนจบ เราก็หวังอย่างงั้นมาตลอด
เเต่มันเหมือนจะไม่เป็นอย่างนั้น ทุกคนว่ามันจะไปกันรอดจริงๆไหมคะความสัมพันธ์เเบบนี้ ที่คนสองคนอาจจะมีเป้าหมายที่ต่างกันเกินไป การที่คนสองคนคบกันโดยที่ไม่ได้เจอ หรืออาจจะเจอน้อยมาก ไม่มีการติดต่ออย่างที่เคย ความสัมพันธ์เเบบนี้มันไปกันรอดหรอคะ