Tree of heaven ความรักแสนร้าวรานของคนมีปม

ย้อนไปวัยฮานะ 18 และยุนซอ 20 ปี ฮานะเป็นเด็กร่าเริงสดใส จิตใจดี เหมือนจะปกติ แต่จริงๆแล้วเธอเป็นเด็กมีปมเรื่องพ่อ เพราะพ่อเสียไปตั้งแต่ 10 ขวบ ฮานะขาดความรักจากผู้ชายแบบพ่อ ในขณะที่ยุนซอ ก็มีปมเสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กเหมือนกัน ปมของยุนซอคือทุกหน้าหนาว เมื่อหิมะตก เขาจะนึกถึงแม่ วันเกิดของเขาคือตอนฤดูหนาว แม่ที่อยู่ไกลให้สัญญาว่าจะกลับมาหน้าหนาวก่อนที่จะตายไป ยุนซอเห็นหิมะตกทีไรก็อดคิดถึงไม่ได้ ว่านี่เป็นเวลาที่เขาควรจะได้อยู่กับแม่แล้วแท้ๆ ฉลองวันเกิดและมีความสุขกัน ยุนซอมีเพียงสร้อยไม้กางเขนของแม่ที่ใส่ไว้กับตัวเพื่อรำลึกถึงเธอ

ทำไมยุนซอถึงรักฮานะ?
นอกจากขาดคนเป็นแม่คอยให้ความรัก ปมที่สองของยุนซอคือขาดความรักจากพ่อ หรือยุนซออาจจะไม่รักพ่อเท่าที่รักแม่ ทำให้ความสัมพันธ์พ่อลูกไม่ค่อยสนิทกัน พ่อเองก็ขาดความรักจากลูก ขาดเมีย ก็ต้องหาความรักใหม่เยียวยาตัวเอง จนได้มาเจอกับแม่ของฮานะ ความรักของพ่อกับแม่ดูจะมีความสุขดี อยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันสองคน จึงทิ้งลูกไว้ให้อยู่ดูแลกันเอง
ฮานะผู้ซึ่งมีมนุษยสัมพันธ์ดี โอบอ้อมอารี ก็ต้อนรับและให้ความรักกับยุนซอทันที เธอเปิดรับยุนซอเป็นครอบครัว เมื่อตอนที่ฮานะบอกว่า ฉันรักพี่ ครั้งแรกเมื่อเจอกัน สำหรับยุนซอแล้ว มันคืออารมณ์ว่า อิหยังวะ เพิ่งเจอกันเนี่ยนะ แน่นอนว่าเขาไม่เชื่อมันหรอก แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขาดีใจที่ได้ยินแบบนั้น ดีใจที่ฮานะต้อนรับเขา ทำดีกับเขา แต่เขาน่ะจะไม่บอกรักใครง่ายๆหรอก เอาจริงๆก็ไม่ได้อยากจะสนิทกับฮานะสักหน่อย

แต่เมื่อต้องอยู่กันเอง ฮานะผู้เป็นคนดี ก็ถูกกลั่นแกล้งมากมาย ยุนซอเริ่มรู้สึกว่าเธอดูเหมือนต้องการคนดูแล แต่เขาก็ไม่รู้จักเธอสักหน่อย เมื่อตอนฮานะโดนป้าตบตี เขาถึงได้ไม่แยแส คิดว่าไม่ใช่เรื่องของเขานี่นา แต่ในทางกลับกัน ที่โรงเรียน ยุนซอมีบุคลิกประหลาด เพื่อนเลยชอบแกล้ง ล่าสุดดึงสร้อยของแม่ที่ยุนซอใส่ไว้ตลอดเวลา ขว้างทิ้งไปกลางหิมะ ไม่รู้ไปตกที่ไหน ยุนซอปรี๊ดแตก เพราะพวกมันล้ำเส้นเกินไปแล้ว และนั่นคือสิ่งสุดท้ายที่จะทำให้เขารู้สึกว่ามีแม่อยู่ใกล้ๆ ไอ้พวกเวร เขาสติหลุด ฮานะรู้ว่าสร้อยนั้นเป็นของแม่ยุนซอ เธอรู้ทันทีเขาต้องเสียใจมากแน่ๆ เธอกลับเขามาช่วยตีพวกเพื่อนเลว เธอโดนหวดกลับ แต่เธอไม่หยุด แถมช่วยหาสร้อย จุดนี้ทำให้ยุนซอซึ้งน้ำใจของเธอ เพราะนี่ก็ไม่ใช่เรื่องของเธอแท้ๆ เธอกลับเข้าใจเขา เห็นใจเขา และรู้สึกเสียใจแทนเขา ฮานะเป็นคนหาสร้อยยุนซอจนเจอ ยุนซอคิดในใจว่า ถ้าไม่มีเธอ ฉันก็คงทำได้แค่นอนร้องไห้ท่ามกลางหิมะนี่แหละ ยุนซอเริ่มมีความรู้สึกกับเธอ รับรู้ว่าเธอเป็นคนดีจริงๆ ฮานะสงสารยุนซอที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้ เธอเป็นคนโอมอุ้มความรู้สึกของทุกคน โดยเฉพาะคนที่เธอแคร์ เธอยิ่งตั้งใจว่าจะดูแลยุนซอให้ดี 
กลับมาบ้านฮานะก็โดยข่มเหงเหมือนเดิม ต่างขึ้นตรงที่ยุนซอแคร์มากขึ้น ยุนซออยากปกป้อง อยากเอาคืนคนที่ทำร้ายเธอ เขาอยากให้เธอสบาย ไม่ต้องเสียใจ ไม่ต้องแบกรับอะไร เขาเริ่มช่วยเธอทำงานบ้าน เฝ้าดูอยู่ห่างๆ เขาไม่อยากให้เธอต้องเป็นอะไรเลย

ฮานะรักยุนซอได้อย่างไร?
ฮานะมีริวมาชอบ ริวเป็นคนโปรไฟล์ดีทุกอย่าง เขาชอบฮานะ เพราะในขณะนั้นฮานะก็โปรไฟล์ดีมากเหมือนกัน สาวหน้าตาดี นิสัยดี บ้านรวย เหมาะกับเขาทุกอย่าง ฮานะเองก็น่าจะไม่เคยชอบใครก่อน มีริวมาชอบ ฮานะก็คิดว่าเธอคงได้ลงเอยกับริวนั่นแหละ ทำไมต้องปฏิเสธด้วยล่ะ
จุดนี้เองเมื่อยุนซอรับรู้ได้ว่าฮานะเหมือนมีคนมาจีบ แถมดูเหมือนฮานะก็จะชอบด้วย เขาเริ่มรู้สึกหึงหวง เพราะคนคนเดียวที่แคร์เขา ใส่ใจเขา กำลังมีคนอื่นมาให้ความรัก เขากลัวว่าเขาจะถูกแย่งความรักไป เขากลัวว่าฮานะจะชอบคนคนนั้นแล้วไม่ชอบเขา ไม่อยากชนะใจเขาเหมือนเดิม ไม่ได้ เขาเสียเธอไปไม่ได้ ยุนซอมีอารมณ์รักแรงหึงแรง เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เขาไม่อยากให้ฮานะไปรักใครเลย 
เขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าชอบฮานะ และหวงฮานะ และอยากเป็นเจ้าของฮานะ เขามอบสร้อยของแม่ที่เขาหวงมากให้กับฮานะ พร้อมบอกว่าเจาจะปกป้องฮานะเอง ตลอดไป ให้เชื่อในตัวเขา ฮานะหวั่นไหวกับยุนซอ เพราะเธอรู้ดีที่สุดว่ายุนซอรักสร้อยเส้นนี้มาก และมันมีความหมายมากถ้าเขาให้กับเธอ…ฮานะมีความรู้สึกเกรงใจ เธอจะปฏิเสธเขาได้อย่างไร..บวกกับเธอสงสารเขา เธอรู้ดีที่สุดว่าเขาไม่มีใคร ฮานะตกหลุมรักยุนซอเริ่มจากความสงสารก่อน รวมทั้งเธอรู้สึกผิดที่จริงๆแล้วเธอก็ทำดีกับเขาก่อน เธอเข้าหาเขาก่อน นั่นอาจทำให้เขารู้สึกว่ามีเธออยู่คนเดียว เธอรู้สึกว่าเธอต้องดูแลเขา หลายความรู้สึกและเหตุผลรวมกันและฮานะก็รู้ใจตัวเองแล้วแหละว่าเธอก็ชอบเขา

แต่เรารักกันไม่ได้ ฮานะรู้ผิดชอบชั่วดี เธอรู้ว่าเดี๋ยวพ่อแม่กลับมา ก็เป็นพี่น้องกัน จะรักกันได้ยังไง เธอต้องห้ามใจ ฮานะเริ่มปฏิบัติตัวห่างจากยุนซอ ยุนซอรู้สึกแต่ยุนซอไม่ยอม เขาคาดคั้นเธอว่าชอบเขาเหมือนกันไม่ใช่เหรอ เขารู้นะว่าเธอก็ชอบเขาเหมือนกันนี่ ฮานะชอบยุนซอมากๆ และอยากดูแลเขามากๆ แต่ต้องห้ามใจตัวเองไว้ มันจะเถลิดไปมากกว่านี้ไม่ได้ เพราะว่าชอบมาก จึงอยู่ด้วยไม่ได้ ฮานะจึงตั้งใจหนีไปอยู่โตเกียว เธอคิดว่ายังไงซะ พอพ่อแม่กลับมา ยุนซอก็คงจะสุขสบายดี 
ยุนซอถามแล้วถามเล่า ถามซ้ำว่าชอบเขาไหม ไม่ชอบเขาแล้วเหรอ ชอบเขารึเปล่า 
ฮานะเองก็อารมณ์ขึ้นลง บอกว่าชอบเขา แต่ก็ไม่ชอบเขาด้วย บางทีก็ตอบไม่ได้ ฮานะทำได้แค่โกหก
ยุนซอไม่เข้าใจความรู้สึกฮานะจริงๆ แต่อะไรก็ได้ไม่อยากให้ฮานะไปโตเกียว เขาจะชอบอยู่ไกลๆก็ได้ แต่ขอให้ฮานะอยู่ในที่ที่เขามองเห็น ถามครั้งสุดท้ายฮานะไม่ไปได้ไหม ฮานะชอบเขารึเปล่า 
ฮานะยังไม่ยอมตอบ เห็นทีจะต้องพอก่อน เขาเหนื่อยใจเกินจะถามแล้ว ถ้าเธอไม่ชอบเขาจนไม่อยากอยู่กับเขา เขาคงต้องไป เขาจะไปให้ไกลๆ ไม่ให้ฮานะเห็นเลย

ยุนซอหายไป ไม่รู้ว่าไปเจอกับแกงค์ยากูซ่าได้ยังไง แต่จังหวะนั้น เขาเป็นคนไม่มีอะไรจะเสีย ไม่มีใครรัก ไม่สนใจจะรักใคร เขาเลือดเย็นและเหมาะที่สุดที่จะเป็นยากูซ่า เขาทำมันได้ดี เขามีเงิน เขามีบารมี แต่ถลำลึกลงไปมากเขาถูกตามล่า เขามีชีวิตอยู่อย่างไม่ปลอดภัย 
เมื่อระลึกได้ว่าชีวิตอาจจะตายวันตายพรุ่ง เขาคิดถึงฮานะ 
เขาหวังว่าเธอจะสุขสบายดี เพราะพ่อแม่น่าจะกลับมา และดูแลกันอย่างมีความสุข เขาพบว่าโรงแรมถูกขาย พ่อแม่ไม่ได้กลับมา หรือพวกเขาจะย้ายไปอยู่ที่อื่นกันนะ เขาให้ลูกน้องสืบ ลูกน้องเจอว่าฮานะทำงานที่ไหน พักที่ไหน แต่ดูเหมือนเธออยู่คนเดียว 
ยุนซอไม่เข้าใจว่าทำไมฮานะมาอยู่คนเดียว และเธอดูลำบาก เขาอยากรู้เรื่องเธอมากขึ้น เขาเช่าห้องพักโรงแรมที่เธอทำงานอยู่ เธอเป็นพนักงานทำความสะอาด เขาขอให้เธอมาดูแลเขาโดยเฉพาะ 
ยิ่งตามฮานะทุกวัน ยิ่งเห็นว่าเธอลำบากจริงๆ พ่อแม่ไปไหนกัน หรือว่าเธอจะตัวคนเดียวจริงๆ เขาเป็นห่วงฮานะ และรู้สึกผิดท่วมท้นที่ทิ้งเธอไว้ให้สู้ชีวิตคนเดียว ตอนนี้เขามีเงินแล้ว เขาอยากดูแลเธอจัง
แต่เขาทำไม่ได้ เขาเป็นยากูซ่า มีหน้าที่ฆ่าคน มีศัตรู ถ้าใครรู้ว่าเขามีแฟน คนนั้นต้องอยู่ในอันตราย หนำซ้ำ เขาฆ่าคน ชีวิตคนอย่างเขาไม่ถูกฆ่าตายก็เข้าคุกเท่านั้น ฮานะคงไม่รักเขาหรอก ฮานะไม่รักเขาอยู่แล้วนี่ ฮานะคิดถึงเขาบ้างรึเปล่านะ เขาอยากค้นใจฮานะ อยากรู้เรื่องเธอด้วย และก็อยากดูแล แต่ก็ไม่อยากเปิดเผยตัว กลัวทั้งฮานะปฏิเสธรัก แต่กลัวกว่านั้นคือฮานะจะรักเขา แต่ว่าเธอต้องอยู่ในอันตรายและอยู่ด้วยกันไม่ได้..
โอเค เขากับฮานะรักกันไม่ได้ เป็นแฟนกันไม่ได้ เขาตัดสินใจในที่สุด 
เขาอยากดูแลเธอ เขาอยากเจอเธอ เขาจะรักเธอ เขาทำได้ในฐานะพี่ชาย ไม่ไกลไป ไม่ใกล้มากไป เอาอย่างนี้แหละ เราจะเป็นพี่ชาย

ฮานะที่ต้องสู้ชีวิตอยู่คนเดียว เหงาเป็นที่สุด และรู้ซึ้งถึงสถานะตัวเอง เธอได้รับรู้การถูกทอดทิ้ง ได้สัมผัสรสชาติความโดดเดี่ยว เธอเข้าใจยุนซอมากขึ้นว่าเขาเคยรู้สึกอย่างไร มันตอกย้ำถึงความใจร้ายและโง่เขลาที่เธอได้ผลักไสเขาออกไป โกหกว่าไม่รัก และทิ้งเขามา
เขามีชีวิตอยู่ดีมั้ยนะ เขาจะเป็นยังไงบ้าง ถ้าได้เจอกันอีกสักครั้งคงดี
ฮานะตามรอยยุนซอจนเจอ เธอดีใจที่รู้ว่ายุนซอยังมีชีวิตอยู่ ยุนซออยู่ใกล้ๆ แต่เธอก็รู้สึกผิดกับเขาด้วย เธอรู้ตัวว่าเธอรักเขามาตลอด คิดถึงอยู่ทุกวัน แต่ทำไมท่าทีเขาดูแปลกไป เขาไม่รักเธอแล้วเหรอ? เขาตัดใจจากเธอแล้วเหรอ? เขาไม่ต้องการเธอแล้วเหรอ? อย่าทิ้งเธอไปเลยในตอนนี้เพราะเธอไม่เหลือใคร
สถานการณ์ในตอนนี้มันกลับกัน ฮานะโดดเดี่ยวมากจนไม่ต้องการเสียยุนซอไป ไม่อยากห่างจากยุนซอ ไม่อยากให้ยุนซอละสายตา ฮานะคิดว่าถ้ายุนซอรับรักเธอ เธอสัญญาจะดูแลเขา รักเขาอย่างดีที่สุด
แต่ยุนซอผู้ซึ่งตัดสินใจจะเป็นแค่พี่ชาย เขาห้ามใจตัวเองไว้ ตอนนี้ความรู้สึกและการกระทำของพวกเขาสวนทาง ยุนซอที่เกือบลืมไปแล้วว่ารักฮานะมากแค่ไหน ก็กลับมารักเธอมากอีกครั้ง แถมตอนนี้เธอลำบากมากๆ เขาอยากชดใช้มันให้กับเธอ แต่เขาใกล้เธอมากเกินไปไม่ได้ เขาแน่ใจแล้วว่าเธอรักเขาเหมือนกัน และนั่นคือสิ่งที่ลำบากกว่า เพราะเธอก็รักเขา เธอก็อยากอยู่กับเขา แต่ตอนนี้มันไม่ง่ายแบบนั้น เขาเป็นคนมีความลับ เขาเป็นคนไม่ดี และเขาอาจจะตายเมื่อไหร่ก็ได้