ต้องทำยังไงกับชีวิต อยู่ไปวันๆเป็นพาระของคนในครอบครัว ไม่ได้มีอาชีพที่อยากทำไม่ได้อยากเกิดมา ไม่มีอะไรที่ทำให้อยากมีชีวิตต่อไป จะตายก็ยากไม่ได้อยากฆ่าตัวตายเเค่อยากตายเพราะไม่อยากมีชีวิตไม่ได้มีเรื่องให้เครียดมีเเต่อยู่เเล้วทำคนอื่นเครียดชีวิตก็ไม่ได้มีค่าขนาดนั้น เเม้เเต่ชื่อหรือศาสนาก็เลือกเองไม่ได้ ตั้งเเต่จำความได้ก็คิดมาตลอดว่าเกิดมาทำมัย พ่อที่เป็นคนอยากให้เกิดมาก็ไม่เคยจะมาสนใจใยดีทิ้งเราให้เป็นพาระเเม่  จนตอนนี้20ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าจะมีชีวิตไปเพื่ออะไร ตอนเเรกก็เคยคิดจะอยู่เพื่อเเม่ เเต่เเม่มีพี่สาวเราเเล้ว พอนึกภาพดูในอนาคตเขาไม่มีเราเขาก็อยู่ได้สบายๆเดิมที่คนที่อยากให้เราเกิดมาก็คือพ่อ เราเหนื่อยกับชีวิตเหนื่อยที่ต้องกิน ต้องเดินต้องหายใจต้องใช้ชีวิตไปวันๆทั้วที่เราไม่ได้อยากมี ถ้าใครจะมาบอกว่าทำมัยอยากตายคนลำบากเขายังสู้ ข้อร้องเลยนะมันตลก เขาสู้ก็มีเเค่สองกรณี1.คือยังไม่อยากตาย กลับ2.ตายไม่ได้เลยต้องสู้ต่อไป ทำมัยถึงใช้คำว่ามนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐนะ ไม่เคยรู้สึกว่ามันเหมาะสมเลย บทโลกนี้สมควรจะมีมนุษย์จริงๆหรอ ถ้าพระเจ้าเป็นคนสร้างโลกจริงๆ มนุษย์คงเป็นเรื่องที่ผิดพลาดที่สุดที่พระเจ้าสร้างมา
[code][/code]