สวัสดีครับผมคือ จขท. ของเรื่องทะเลาะกับแฟนบ่อยมากทำไงดี ไครที่ยังไม่ได้อ่าน https://ppantip.com/topic/41223849 เค้าไปอ่านก่อนได้นะครับ วันี้จะมาอัพเดตเรื่องราวต่างๆให้ฟังพร้อมกับคำถามต่างๆที่ผมจะถามความคิดเห็นจากพี่ pantip ครับ โดยPartนี้ผมจะแทนผู้ชายที่อยู่กับแฟนผมเป็น นายเอนะครับ
   เข้าเรื่องเลยนะครับ จากที่ผมท้อที่เธอ (เธอในที่นี้แฟนผมเองนะครับ) เอาเวลาที่ควรให้ผมเพื่อทำให้เรื่องของเราดีขึ้นเธอกับเอาเวลาไปให้นายเอ จนผมไม่โอเคจนคืนนั้นเวลามันก็ผ่านไปจนถัดมาอีกวันช่วงเช้าเธอไปหาหมอกับนายเอโดยแม่ของเธอเป็นคนอนุญาติ ผมที่คิดว่าไปแค่หาหมอคงไม่ทีอะไรเพราะเธอพูดมาตลอดครับว่า เป็นแค่เพื่อนไม่มีอะไรมากกว่านั้นเลย จนเวลาผ่านมาถึงตอนกลางคืนเธอเข้าบ้านมาก็กลับมานอนเหมือนเดิมครับ เลวาตอนเช้าเธอก็แทบไม่ทักมาตอนกลางคืนเธอก็มาหลับทิ้งผมทั้งๆที่เรื่องมันกพบังแย่เหมือนเธอไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องของเรา ผมเลยโทรไปหาเธอตอน4ทุ่ม ถึงแม้ว่าเธอจะบอกว่าโทรมาเที่ยงคืนก็ได้ แต่ผมรอไม่ไหวครับอยากคุยให้รู้เรื่อง ผมโทรไปผมถามเรื่องต่างๆวันนี้เป็นไงบ้างไปหาหมอเป็นไงบ้าง แล้วเรื่องก็วนกลับไปเรื่องเดิมที่ทะเลาะกัน ตอนนั้นผมไม่ไว้ใจแฟนเพราะเธอมีนายเอเข้ามาในชีวิตมากเกินไปในทุกๆเรื่องที่ควรเป็นผมมันก็มักจะโดนแทนที่ด้วยนายเอ จนผมรู้สึกรับความรู้สึกนี้ไม่ไหวผมจึงถามเธอย้ำว่า มีเหตุผลที่ต้องมีผมมั้ย เธอตอบว่า ไม่อยากพูดแล้ว พูดไปก็หาว่าอ้าง ยอมรับครับว่าเคยพูดว่า เธออ้าง เธอแก้ตัว เพราะเรื่องที่เธอพูดส่วนใหญมันไม่ทีอะไรยื่นยันบวกกับผมไม่ค่อยไว้ใจเธอเท่าไหร่ในตอนน้น ผมก็ยังถามเธอซ้ำๆว่า มีมั้ยเหตุผลที่ต้องมีเรา ผมถามเธอเยอะมากแต่ก็ได้คำตอบแบบเดิม จนคำถามครั้งสุดท้ายคำตอบก็เปลี่ยนไปครับ เธอบอกว่า งั้นก็คงไม่เหตุผลอะไรที่ต้องมีผมแล้วแหละ ผมได้ยินอย่างงั้นผมก็พูดว่างั้นเราไปนะ ผมตัดสายเธอเปลี่ยนทุกอย่างในแชท ลบทุกอย่างในเฟช ไอจี ไลท์ เเต่เธอก็ทักมาบอกแค่ว่า แกไปเองนะ เราก็คุยกันสักแปปผมถามเธอว่าจะเอาอะไรคืนมั้ยเธอก็บอกว่าไม่ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเวลา23:46(ผมอยากให้ทุกคนจำเวลานี้ไว้นะครับว่าไท่ได้คุยต่อก้นตอนไหน) จนเวลาผ่านไปจนถึง01:23ผมทักไปหาเธอว่าไม่เอาอะไรจริงๆใช่ม้ย โทรมั้ยเผื่อจะนึกอะไรออก เธอก็ตอบตกลงครับ เราคุยกันสักพักจนเราคุยกันว่ามันมีโอกาสกลับมามั้ย ใจจริงผมก็ไม่ได้อยากไปความรักผมยังมีอยู่เยอะมากครับถึงตอนนั้นมันจะท้อแล้วก็เหนื่อยมาก ผมถึงต้องออกรักษาใจตัวเองครับ
   คืนนั้นผมร้องไห้ต่อหน้าเธอผมบอกเธอว่าผมก็ไม่ได้อยากไป เธออยากกลับมาเมื่อไหร่ก็ได้นะรีบกลับมาเร็วยิ่งดี พอเราเครียร์กันจบสรุปคือเราเป็นเพื่อนกัน แล้ววันต่อมาผมก็ต้องไปเอาของที่บ้านเธอครับ พอผมไปถึงทุกอย่างมันเศร้ามากครับ เรานั่งคุยกันสักพักเรื่องราวต่างๆที่เคยทำด้วยกัน เธอก็บอกว่าเสียดายเนาะ ผมก็บอกว่าก็รีบกลับมาสิ เธอก็บอกว่าขอเวลาหน่อย ผมบอกว่ารีบหน่อบได้ม้ย เธอก็บอกว่าเท่าไหร่ละ ผมตอบเธอ 2เดือนได้มั้ย เธอตกลง แล้วเธอก็บอกว่าหรือจะกลับไปตอนนี้เลย ตอนนั้นผมมีหลังมาก ผมตอบเธออย่าให้หวังเล่นๆดิ เธอบอกเธอพูดจริง สรุปเราก็กลับมาคบกันครับ เหตุผลหลักๆที่หามาเธอไม่ได้เป็นเพราะมาเอาจองค่นอย่างเดียว อีกเหตุผลนึงคือมาเพื่อจะให้เธอกลับมาเผื่อจะมีโอกาสแบ้วเราก็ได้กลับมาคบกันจริงๆ เราคุยกับแบบมีความสุขได้แค่ 10ว่านาที จนผมเริ่มเช็คโทรศัพท์เธอเพราะผมสงสัยเรื่องนายเอกับเธอ ผมเข้าไปในไลน์ดูแชทต่างๆจนถึงแชทนายเอ พอตะกดเข้าไปเธอก็ดึงโทรศัพท์กลับทันที ผมถามว่ามีอะไร เธอบอกไม่มีอะไร ตอนน้นผมเห็นสีหน้าเธอผมรู้เลยว่าเธอกำลำตกใจและมีอะไรซ่อนอยู่แน่นอน ตอนน้นผมคิดเลยว่า เจอสาเหตุแล้ว ผมขอเธอดูแต่เธอก็ไม่ให้สักทีจนผมเริ่มโมโห ผมก็เลยจะไปจากตรงนั้นเดี๋ยวนี้เธอยื้อผมดึกแขนผมไม่ให้ผมไปผมเลยบอกเธอว่าถ้าไม่ให้ไปก็เอามาให้ดูเธอตอบตกลงคร้บ ผมก็เข้าไปดูสิ่งที่เห็นคือ ทุกอย่างที่ผมคิดมันเกินขึ้นจริงๆครับ เธอโกหกผมทุกอย่าง วันที่ไปหาหมอเธอไม่ได้ไปแค่นั้น เธอไปเที่ยวทะเลกับนายเอ แบ้วก่อนหน้านี้อีกหลายๆครับ ไว่าตะตอนวันเกิด หรือตอนไหน แล้วตอนน้นเธอกับนานเอย้งคบกันแล้วคบก้นได้6จนถึงวันที่ผมรู้เรื่อง แค่6วัน เธอให้นายเอ หอมแก้ม จูบปาก กอด ใช้เวลาด้วยกันบ่อยๆและไปไหนกันสองคน ใจผมสลายครับ ทุกอย่ากเหมือนมันจบแล้ว ผมแทบไม่หลงเหลือความรู้สึกกับคนๆนี้เลย ผมโมโหมากครับ ผมพยามจะไปจริงๆ แต่เธอก็ยื้อผมบั้งผมไว้ไม่ให้ผมไป ผมเลยถามเธอว่าจะเลือกไคร มันกับผม เธอบอกเธอเลือกผมครับ ผมก็ตอบเธอว่างั้น งั้นไปบอกมันว่าผมรู้เรื่องแล้ว เบิกยุ่งกับมัน เลิกคุยกัน เลิกไปหากัน เลิกทำทุกอยากด้วยกัน ไม่ว่าจะแบบเพื่อนหรอแบบไหนห้ามให้คนๆนี้เจ้ามาในชีวิตอีก ทำได้มั้ยเธอบอกเธอทำได้ครับ แล้วผมก็บอกของคุยกับนายเอหน่อย ผมพิมพ์แชทคุยกับนายเอครับ ผมด่าทันสารพัดคำด่าในใจตอนนั้นผมคิดแค่ว่านายเอมันต้องอยู่แบบไม่ทีความสุข ผมเลยขู่มันให้บอกทุกอย่างไม่งั้นทันจะอยู่ยากแน่ๆ ผมคุยกับนายเอไปสักพักให้เล่าเหตุการทั้งหมด ทุกเรื่องที่เคยทำ ทุกที่ที่เคยไปกันสองคน แต่กลับเอกบับเลี่ยงที่จะตอบคำถามไม่ว่าผมจะถามยังไงจนผมขี้เกียจถาม ผมเลยบอกว่า งั้นเบิกยุ่งไม่ต้องมาอะไรกับแฟนกู ตอนนี้ก็ไม่ต่างจากหมาที่ชอบคาบไป- อารมณ์ผมร้อนขึ้นเรื่อยๆครับ จนผมอยากจะให้มันมาเธอกับผมตอนนี้เลย ผมอยากจะซัดหน้าให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย ผมเลยบอกว่ามีอะไรที่เอาไปเอามาคืนที่นี้ตอนนี้เลย มันบอกว่าไม่อยากไปถ้าอยากไปทันไปเองผมรู้แล้วครับว่ามันกลัวผม ผมเลยบอกว่ามาดิค่าน้ำมันกูออกให้เท่าไหร่ว่ามา มันก็บอกว่าไม่ต้องหรอกกูไม่อยากไป ผมเลยบอกว่ารีบมาเท่าไหร่เดี๋ยวกูให้สองเท่าเลยมาดิ พยายามให้มันมาสักพัก จนผมบอกว่ามาดูสัญญากูจะไม่ทำอะไร มันก็โอเคที่จะมาครับ ตอนนั้นผมสังเกตุข้อมือของแฟนผมคือ กำไล ลิบแบน หรืออะไรต่างๆเธอไม่ได้เอามาใส่เลยครับ เห็นแค่สร้อยข้อมือที่เธอบกว่าได้มาจากเพื่อนตอนวันเกินเส้นเดียว แล้วสร้อนคอที่จะสลักชื่อผมแหละชื่อเธอ เธอก็บอกว่าชื่อเธอมันหายนะ ผมก็โอเคมันหาย (ตอนบอกว่าสร้อยหายคือหลายวันก่อนนะครับ) จนนายเอมาถึง ผมมองตามมันแล้วพร้อมมากที่ซัดมัน แต่ผมเห็นว่ามือมันสั่นหนักมาผมเลยคิดว่ามันคงกลัวแล้วแหละ ตอนนั้นผมก็มองหน้าเป็นความหมายว่ามาหน่อยมันก็เดินมาคุยกับผมครับ ผมบอกว่าเลิกยุ่งกัลแฟนกูไปเลยนะ เลิกทุกอย่างแม้แค่เป็นเพื่อนกันมันก็บอกว่า้าแฟนผมเบือกที่ว่าจะเลิกเป็นเพื่อนด้วยมันก็โอเค ทุกน้ำเสียงที่มันตอบผมผมสัมผัสได้ถึงน้ำเสียงที่สั่น ผมยิ่งแน่ใจครับว่าพอแล้วแหละมันกลัวเราแล้ว จนแฟนผมว่าเอาของที่แฟนผมแลกกับมันคืน สิ่งที่ผมเห็น คือ สร้อยคอชื่อเธอที่บอกว่าหาย เสื้อกันหนาวที่ใหส่คู่กัน และสร้อยข้อมือที่บอกว่า เพื่อนให้ตอนวันเกิด ตอนน้นใจผมยิ่งสลายเข้าไปใหญ่ครับ แบะผมก็ยังรู้อีกว่าตอนวันเกิดนายเอก็ไปกับแฟผมด้วย มันยิ่งทำให้ทุกๆข้อสงส้ยมันกระจ่างครับ ตอนน้นผมพยามจะดึกสร้อยคอคู่ให้มันขาดแต่แฟนผมห้ามไว้ขอร้องผมว่าอย่า ผมมองดูที่สร้อยแล้วคิดแค่ว่าสร้อยนี้ไม่ใช่ของเราแล้ว สร้อยคู่ที่ควรจะอยู่กับแค่สองคนเธอกับเอาไปให้มันพร้อมกับโกหกผมว่ามันหาย ทุกอย่างชัดเลยแล้วครับ ตลอดมามันไม่มีความหมายอะไรเลย จนนายเอกลับไป ผมนั่งเงียบไม่พูดอะไรไม่แสดงท่าทีหรือสีหน้าเลยแม้แต่มองหน้าเธอผมยังไม่อยาก แทนผมพยายามพูดคุยกับผมเรียกผมขอโอกาสผม ขอโทษกับสิ่งที่เธอทำไป ยอมรับครับตอนนั้นผมไม่รู้สึกอะไรแล้วจริงๆ อยากจะจบจริงๆแบ้วกัลผู้หญิงคนนี้ ผมคิดผิดที่เสียใจกับการไม่มีเธอ ตอนนั้นมันหนักมากๆครับ แต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้ถึงแม้ว่าความรู้สึกผมไม่แทบไม่เหลือเลย แต่ผมก็ตัดเธอไม่ขาดครับแล้วผมยังให้ขอเสนอเธอว่าถ้าเลือกเราก็เอาเรื่องนี้ไปบอกแม่แกว่าแกทำอะไรกับมันบ้างพูดทุกอย่าง แล้วผมก็จะไปอธิบายแม่เธอเองว่าผมให้โอกาสเธอ ผมก็มีส่วนผิดที่ก่อนหน้านี้ไม่สนใจบ้าง ในตอนน้นแม่เธอโทรมาพอดี เราทั้งคู่เลยคุยกับแม่ครับ ผมเลิกบอกว่า แม่ครับ แม่รู้ใช่มั้ยว่าตอนนี้ ผมกับลูกแท่ไม่ค่อยโอเคกันเท่าไหร่ ตอนนี้ผมรู้เรื่องทุกอย่างแบ้วครับแม่ แต่ผมให้โอกาสลูกแม่นะครับ แล้วผมก็ให้แฟนผมเล่าเรื่องทั้งหมด เธอเล่าว่า ทำอะไรอะไรกับนายเอมั้ง เธอนอกใจผม พอเธอพูดทั้งผมเธอก็ร้องไห้ หลังจากนั้นแม่ก็เริ่มพูดครับว่า แม่เคยพูดไปแล้วว่าอย่าทำๆแบบนี้เรื่องนิสัยแบบนี้แม่บอกแบ้วแม่ไม่ขอบเลย แล้วตอนนี้ลูกจะมานั่งร้องให้เสียไปก็ไม่ทันแล้วความรู้สึกที่เสียไปมันไม่ได้กบับมาง่ายๆนะแม่เคยพูดไปแล้วว่าอย่าทำแล้วตอนนี้เป็นมานั่งร้องให้เสียใจ ไม่มีหรอกที่ทำไปโดยไม่ได้ตั้งใจเพราะคนเรามันรู้อยู่แล้วว่าทำอะไร แม่ก็คิดว่าเป็นแค่เพื่อนกันเพราะลูกบอกแม่ว่าเป็นเพื่อนแม่ก็ยแมให้ไปนู้นไปนี้ด้วยกัน พอแม่พูดถึงตรงนี้ผมรู้แล้วครับว่าผมไม่ได้โดนแม่แฟนบีบออกแต่เป็นแฟนผมเองที่พยายามออกห่างจากผม แล้วก็ยังพูดต่อว่าลูกแกมัสแย่ขนาดนี้เพยังจะอยู่ต่อหรอ ผมบอกว่าผมให้โอกาสเธอครับ แล้วแม่ก็ตอบผมว่าถ้าผมจะไปแม่ไม่ว่าอะไรเลย ผมก็ตอบว่า ครับ พอแม่พูดได้สักพักผมก็บอกว่าขอบคุณมากครับแม่ผมขอคุยกับลูกแม่ต่อนะครับว่าจะเอายังไง หลังจากนั้นก็วางสายครับผมกับเธอก็คุยกัน เรื่องข้อตกลงต่างๆที่ผมจะกำหนดให้เธอ เธอก็ตกลงครับ เธอบอกว่าเธอจะพยายามให้ดีที่สุดเพื่ออยู่กับผมเธอบอกเธอเสียใจเธอขอโทษผมก็ปลอบเธอตามภาษาคนรักแหละครับ ก่อนผมจะกลับเธอขอผมกอดได้มั้ย ผมเงียบสักพักก่อนจะตอบว่าได้ พอกอดเธอผมรู้สึกได้ว่ากอดนี้มันเคยเป็นของอีกคนมาก่อนหน้านี้หนิ คิดแล้วก็เสียใจครับ พอกอดเสร็จผมก็ว่าจะกลับแล้ว (คือวันนี้ผมต้องขับรถข้างจังหวัดพอดีนะครับ) แล้วเรียนมันก็มาถึงวันนี้ครับ เธอพยายามจริงๆ(รึป่าว)หลายๆเรื่องที่เคยทำด้วยกันเธอก็หยายามทำ เวลาเธอก็ให้มากกว่าเดิมเยอะ แต่ด้วยความระแวงครับแน่นอนผมกก็มักจะไม่เชื่อในหลายๆเรื่องจนต้องถามหรือได้รับการยืนยันจริงๆ ผมกลัวเธอจะอึดอัดมากๆครับ แต่ตอนนี้เธอก็ยังพยายามอยู่เรื่อยๆครับ เรื่องทั้งหมดก็มีเท่านี้แหละครับ พี่ๆคนไหนมีความคิดเห็นยังไงคอมเม้นไว้ได้เลยนะครับ ติชมเรื่องการพิมพ์ของผมได้ ขอบคุณที่เสียเวลาชีวิตอ่านครับ🙏