มีปัญญากับแฟนบ่อยมากครับทำไงดี(รบกวนอ่านให้จบนะครับ )

สวัสดีครับพี่ๆทุกคน ผมเขียนอะไรแบบนี้ไม่ค่อยเก่งนะครับ ถ้ามันผิดตรงไหนผมขอโทษไว้ตรงนี้ก่อนนะครับ เข้าเรื่องเลยนะครับ ตอนนี้ผมมีแฟนอยู่คนนึงอายุไล่เลี่ยกันตอนเราคบกันแรกๆดีกันมากครับ จนมันเข้าช่วงที่คบกันมาได้ 1 ปี กับอีกเดือนกว่าๆ เราเริ่มมีการทะเลาะกันรุนแรงสาดอารมณ์ใส่กันด้วยคำพูด เหตุผลหลักๆมาจากที่เธอไม่ทีเวลาแล้วยังมีเรื่องของผู้ชายที่ผมไม่ชอบขี้หน้าเข้ามาเกี่ยวข้อง(ที่ไม่ชอบเพราะผู้ชายคนนี้มักจะอยู่กับแฟนทุกๆคนของผมที่เคยคบมา)สาเหตุที่เธอไม่ทีเวลาให้ผมเพราะที่บ้านเธอเขาเปิดร้านขายของบวกกับที่เขาเรียนออนไลน์(ผมกับแฟนเรียนคนละสายกันนะครับ)พอถึงเวลาเรียนเสร็จเขาก็นอนทำให้เวลาที่มีให้ผมมันน้อยจนแทบไม่มี ส่วนผมก็เรียนเหมือนกันแต่ผมจัดเวลาอาจจะด้วยความที่ผมเรียนสายอาชีพมันเลยว่างเยอะหรืออะไรก็แล้วแต่ผมมักจะมีเวลาให้เธอเสมอ จนหลังๆมานี้เราทะเราะกันบ่อยแล้วรุนแรงกว่าทุกๆครั้งจนมันทำให้เธอเปลี่ยนไปจากคนที่ผิดแล้วก็ขอโทษก็ง้อกลับกลายเป็นว่าเขาเถียงผมด้วยความที่เราเป็นคนอารมณ์ร้อนกันทั้งคู่ เธอก็กลับบอกว่ามันพังหมดแล้วไม่มีทางที่เธอจะรู้สึกเหมือนเดิมได้เธอจนจะไป ตอนแรกผมไม่ได้ยื้อเธอเพราะผมเคยบอกเธอไว้แล้วว่าถ้าจะไปจะไม่ยื้อเลย แต่ที่เธอพูดว่าจะไปมันคือการลองใจผมครับว่าผมจะยื้อเธอรึป่าว แต่ผมไม่ได้ยื้อคงทำให้เธอแน่ใจที่จะไปในวันนั้นผมก็เป็นฝ่ายขอโอกาศเริ่มต้นใหม่ เธอก็ตอบ ตกลง ในเช้าวันต่อมาเราพยายามที่จะทำให้ดีขึ้น จนช่วงเย็นของวันนั้นเธอบอกกับผมว่า เธอไม่ไหวแล้ว เธอพยายามแล้ว แต่มันไม่ดีขึ้นเลยทั้งๆที่ผมยังเชื่อว่าผมทำได้แต่เธอกลับถอดใจ ยอมรับครับว่าตอนนั้นโกรธมากแล้วก็ไม่อยากให้เธอไป ผมเลยยกทุกข้อที่เคยสัญญา ทุกเรื่องอนาคตที่คุยกันมาเพื่อนเตือนสติเธอ แต่ดูเหมือนมันไม่ได้ผลเลยครับ จนแม่ผมมาเห็นในสภาพที่ไม่ควรจะเป็นผมบวกกับแม่รู้เรื่องที่เราทะเลาะกันอยู่แล้ว แม่เข้ามาบอกผมให้ผมอธิบายว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมเล่าทั้งน้ำตาครับ ต้องบอกก่อนว่าผมไม่ร้องไห้มาประมาณ5ปีแล้วไม่ว่าจะเรื่องที่เลิกกับแฟนคนก่อนหน้าที่คบมาเกือบ2ปีเลิกกันเพราะอาจจะเรื่องผู้ชายที่กล่าวไปข้างต้นนะครับ(เหตุผลเพราะครอบครัวก่อนหน้านี้พ่อเป็นคนที่ทำร้ายทุกๆคนทางจิตใจนะครับจนแม่เคยพูดว่าจะผูกคอตายๆไปเลยจึงทำให้ผมชินชาไม่ค่อยรู้สึกอะไร) พอผมอธิบายแม่เสร็จ แม่ผมก็บอกว่าให้ตัดสินใจเด็ดขาดไปเลยถ้าเธออยากจะไปก็ไป คำพูดแม่ผมทำให้ผมคิดได้ ผมเลยทักไปบอกเธอว่าถ้าจะไปก็ไปนะ เราบอกแม่แล้ว (แม่ผมกับแฟนข่อนข้างสนิทกันนะครับ)
แล้วเหมือนเธอจะคิดได้หรืออารมณ์เย็นลง เธอก็โทรมาครับเราก็เถียงกันสักพักด้วยความที่ว่าตอนเย็นผมยื้อเธอมาทั้งเย็นแล้วผมจึงให้เธอพูดสะส่วนใหญ่ แล้วผมก็ฟังเหตุผมของเธอ ด้วยความที่ผมต้องเด็ดขาดแล้วบวกกับว่าผมเริ่มท้อที่จะยื้อ ผมเลยให้คำขาดกับเธอครับว่า มีแค่สองทางเลือกสุดท้ายแล้วสำหรับเธอ ตอบมาแค่ จะไป หรือ ไม่ไป ถ้าเธอตอบว่าไปก็เชิญเลย ถ้าเธอตอบว่าไม่ให้รู้ไว้ว่านี้คือโอกาสสุดท้ายของเธอแล้วนะถ้าเธอพูดอีกว่าจะไปเราจะไม่พูดอะไรแล้วเดินออกไปจากชีวิตเธอทันที สิ่งที่ผมได้มาคือเธอร้องไห้ครับ เธอยอกกับผมว่าเธอไม่ได้ไม่รักผมถ้าสักวันนึงเธอจะขอกลับมาได้มั้ย ผมตอบว่า ได้แค่โอกาสมันน้อยเราไม่ทีอะไรรับประกันว่าเราทั้งคู่จะไม่ทีคนอื่นก่อน พอเธอได้ยินอย่างงั้นเธอก็ยิ่งร้องไห้ครับ ผมจึงปลอบเธอว่าไม่ต้องร้อง เราขอคำตอบก่อนคืนนี้นะ ผมรอจนผมได้คำตอบครับว่าเธอจะไม่ไปผมดีใจนะที่เธอจะไม่ไปเราก็มานั่งคุยกันแบบดีๆที่ควรจะเป็นกันสักพักประมาณครึ่งชั่วโมง แล้วเธอก็บอกว่าขอไปคุยกับเพื่อนได้มั้ย(ก็คือผู้ชายข้างต้นนะครับ คือพรุ่งนี้เขาต้องไปหาหมอด้วยกัน)ผมก็โอเคครับให้เค้าไปจนเวลาผ่านไปประมาณ40นาทีเธอก็ยังไม่ผมเลยโทรฟาเธอ เธอก็บอกว่ายังคุยไม่เสร็จผมเลยทิ้งแชทไว้ว่า รออยู่ แล้วผมก็หลับไป จนเวลาผ่านไป 1 ชม. เธอโทรมาผมโกรธมากครับ อารมณ์ผมประมาณว่าตอนนี้คือเวลาที่เธอต้องมาซ้อมแผลที่พึ่งเกิดให้กันและกันสิทำไมถึงเอาเวลาส่วนนั้นที่ควรจะเป็นของเราไปให้ไครก็ไม่รู้ ผมโมโหมากๆครับ เพราะทุกเรื่องไม่ว่าจะไปเที่ยวถ้าผู้ชายคนนั้นทารับแท่เธอก็จะโอเคเสมอไม่มีเงื่อนไขไดๆ ต่างจากผมที่แม้แต่ไปไหนกันสองคนยังแทบไม่เคย นับครั้งได้3-4ครั้งครับแล้วทุกครั้งจะต้องมีเงื่อนไขและเวลาที่จำกัดเสมอ ผมบอกเธอเลยครับผมท้อมากวันนี้ทั้งวันแล้วแล้วเธอยังมาทำแบบนี้อีกเราท้อมาก เรารู้สึกไม่สำคัญเลย เราจะไม่อยู่กับเธอแล้วนะความสำคัญเรารองจากเพื่อนเธอด้วยซ้ำทำไมต้องเป็นมันตลอด ผมน้อยใจมากกว่าครับผมที่พยายามทุกอย่าง กลับแทบไม่ได้โอกาสกลับมาเลยจนผมพูดว่า เราท้อมากแล้วเธอยังมาทำแบบนี้อีกเราจะไม่อยู่แล้ว สิ่งที่ผมได้คือคำขอโทษแบบขาดหาย พูดคำขอโทษคำจนผมเริ่มไม่โอเคเธอก็เลยยื่นข้อเสนอที่ว่าขอเวลาอีกแค่วันเดียวเขาจะหาเวลาให้ผมแต่ผมไม่เชื่อเธอหรอกครับเพราะทุกครั้งที่พูดแบบนี้มันก็ได้ไม่นานสักที ตั้งแต่ผมนั่งพิมพ์เรื่องนี้ผมก็คิดตลอดว่าพอดีมั้ย ขอคำปรึกษาจากพวกพี่ๆ pantip หน่อยครับ ขอบคุณที่ยอมเสียเวลาชีวิตอ่านจนจบครับ🙏
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่