สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ขอตอบจากประสบการณ์ตรงค่ะ พ่อแม่เราไม่มีเงินออมเลย และมีหนี้สินพ่วงด้วยค่ะ ที่บ้านเราพอลูกๆเรียนจบมีงานทำครบทุกคน พ่อแม่ก็แบ่งที่ดินให้เลย เรียบร้อยไม่มีปัญหาด้านการแบ่งสมบัติ พ่อแม่เราจึ่งเท่ากับไม่มีทรัพย์สินใดๆค่ะ ณ ตอนนี้ เพราะให้ลูกๆไปหมดแล้ว ในบรรดาลูกๆ พ่อกับแม่อยู่กับเราค่ะ เราเป็นคนดูแลทั้งหมด ไม่ว่าจะด้านค่าใช้จ่าย การกินอยู่ เวลาเจ็บป่วยเรารับคนเดียวหมดค่ะ พี่น้องท่านอื่นไม่ได้มาดูแลค่ะ ให้เหตุผลว่า อยู่ไกล ไม่มีเวลา ต้องทำงานลาไม่ได้
อันนี้เราไม่เคยน้อยใจค่ะ เราถือว่าได้ดูแลพ่อแม่ ตอนพ่อแม่มีหนี้ ลูกๆทุกคนใช้หนี้ให้ค่ะ แต่แล้วท่านก็ก่อใหม่ พวกเราจึงหักดิบ จนท่านไม่ก่อหนี้
เราเคยเหนื่อยใจนะคะ คุณพ่อคุณแม่ดื้อมากค่ะ พื้นฐานท่านเป็นเกษตรกรค่ะ จนกระทั่งเมื่อท่านทั้งสองป่วยค่ะ ด้านสุขภาพเราจะบอกท่านเสมอให้ดูแลสุขภาพ คุณพ่อเราดื่มและสูบค่ะ ส่วนคุณแม่มีโรคประจำตัวแต่คิดว่าตัวเองปกติ เลยไม่ค่อยใส่ใจสุขภาพ จนกระทั่งท่านทั้งสองป่วยหนักต้องเข้ารับการรักษาที่รพ.เป็นอาทิตย์ทั้งคู่ ตอนแรกคุณแม่เข้าไปก่อน ออกมาได้ไม่ถึงเดือน คุณพ่อก็ป่วยต่อ ตอนก่อนป่วยเราบอกทุกอย่างแต่ก็นะ คนอายุเยอะจะหวนไปเป็นเด็กอีกครั้ง ไม่ฟังค่ะ เราเลยปล่อยวาง ทุกอย่างปล่อยไปตามกรรม (การกระทำของแต่ละคน) พอท่านทั้งสองป่วย เราก็อยู่ดูแลเฝ้าไข้คนเดียวแบบไม่มีคนเปลี่ยนค่ะ เคยอดนอน 2 วันมาแล้ว นั่งเฝ้าไม่หลับไม่นอน จนญาติผู้ป่วยในทั้งวอร์ดถามว่า หนูลืมเอาเสื่อมาใช่ไหมเดี๋ยวป้าแบ่งให้ เราก็ตอบไปว่า เปล่าค่ะ หนูตั้งใจนั่งเฝ้าเลย จะได้ดูแลท่าน หลังจากออกจากรพ. ทั้งสองท่านก็ว่าง่ายขึ้นเยอะค่ะ ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ ไม่ดื้อแพ่งอีกต่อไปค่ะ คุณพ่อเลิกเหล้าและบุหรี่ถาวรค่ะ สุขภาพตอนนี้แข็งแรงดีมากค่ะ คุณแม่ก็เข้าบ้าง แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเท่าไหร่ค่ะ เรียกว่ากลัวหมอไปเลย กลัวโควิดด้วยเลยจะดูแลสุขภาพดีขึ้นกว่าแต่ก่อน
ส่วนเรื่องค่าใช้จ่าย ตอนนี้ไม่ได้ให้ท่านแล้วค่ะ ท่านไม่ร้องขอ และไม่รับค่ะ (ท่านเอาให้ด้วยซ้ำ) ท่านทั้งสองลงทุนเลี้ยงสัตว์เล็กๆน้อยๆ แล้วก็หานั้นหานี้มาขาย จ้างคนทำแล้วก็ส่งขาย (แต่ก่อนไม่เคยเห็นอยากทำ แหมๆ พอออกจากรพ.พากันขยันเชียว) มีแค่รายจ่ายในบ้านที่เราออกทั้งหมดค่ะ ปล.คุณพ่อคุณแม่เราไม่มีเงินเกษียณค่ะ แต่ได้เบี้ยคนชรา (ไม่เหลือหรอกนะคะ ทุกเดือนคืนรัฐบาลหมดค่ะ ล็อตเตอรี่ล้วนนนไม่อยากจะเซดดดดดด)
แต่ก่อนอยู่ด้วยกันแรกๆกลุ้มใจมากค่ะ ทุกวันนี้มีความสุขมากค่ะ ตอนนี้ลูกแต่ละคนอยากย้ายกลับมาหาท่านค่ะ บอกว่าดีจังเราได้ดูแลพ่อแม่ด้วย
แต่พ่อกับแม่บอกว่า อย่าเลยลูก พ่อกับแม่กลัวโควิด 555
อันนี้เราไม่เคยน้อยใจค่ะ เราถือว่าได้ดูแลพ่อแม่ ตอนพ่อแม่มีหนี้ ลูกๆทุกคนใช้หนี้ให้ค่ะ แต่แล้วท่านก็ก่อใหม่ พวกเราจึงหักดิบ จนท่านไม่ก่อหนี้
เราเคยเหนื่อยใจนะคะ คุณพ่อคุณแม่ดื้อมากค่ะ พื้นฐานท่านเป็นเกษตรกรค่ะ จนกระทั่งเมื่อท่านทั้งสองป่วยค่ะ ด้านสุขภาพเราจะบอกท่านเสมอให้ดูแลสุขภาพ คุณพ่อเราดื่มและสูบค่ะ ส่วนคุณแม่มีโรคประจำตัวแต่คิดว่าตัวเองปกติ เลยไม่ค่อยใส่ใจสุขภาพ จนกระทั่งท่านทั้งสองป่วยหนักต้องเข้ารับการรักษาที่รพ.เป็นอาทิตย์ทั้งคู่ ตอนแรกคุณแม่เข้าไปก่อน ออกมาได้ไม่ถึงเดือน คุณพ่อก็ป่วยต่อ ตอนก่อนป่วยเราบอกทุกอย่างแต่ก็นะ คนอายุเยอะจะหวนไปเป็นเด็กอีกครั้ง ไม่ฟังค่ะ เราเลยปล่อยวาง ทุกอย่างปล่อยไปตามกรรม (การกระทำของแต่ละคน) พอท่านทั้งสองป่วย เราก็อยู่ดูแลเฝ้าไข้คนเดียวแบบไม่มีคนเปลี่ยนค่ะ เคยอดนอน 2 วันมาแล้ว นั่งเฝ้าไม่หลับไม่นอน จนญาติผู้ป่วยในทั้งวอร์ดถามว่า หนูลืมเอาเสื่อมาใช่ไหมเดี๋ยวป้าแบ่งให้ เราก็ตอบไปว่า เปล่าค่ะ หนูตั้งใจนั่งเฝ้าเลย จะได้ดูแลท่าน หลังจากออกจากรพ. ทั้งสองท่านก็ว่าง่ายขึ้นเยอะค่ะ ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ ไม่ดื้อแพ่งอีกต่อไปค่ะ คุณพ่อเลิกเหล้าและบุหรี่ถาวรค่ะ สุขภาพตอนนี้แข็งแรงดีมากค่ะ คุณแม่ก็เข้าบ้าง แต่ตอนนี้ไม่ค่อยเท่าไหร่ค่ะ เรียกว่ากลัวหมอไปเลย กลัวโควิดด้วยเลยจะดูแลสุขภาพดีขึ้นกว่าแต่ก่อน
ส่วนเรื่องค่าใช้จ่าย ตอนนี้ไม่ได้ให้ท่านแล้วค่ะ ท่านไม่ร้องขอ และไม่รับค่ะ (ท่านเอาให้ด้วยซ้ำ) ท่านทั้งสองลงทุนเลี้ยงสัตว์เล็กๆน้อยๆ แล้วก็หานั้นหานี้มาขาย จ้างคนทำแล้วก็ส่งขาย (แต่ก่อนไม่เคยเห็นอยากทำ แหมๆ พอออกจากรพ.พากันขยันเชียว) มีแค่รายจ่ายในบ้านที่เราออกทั้งหมดค่ะ ปล.คุณพ่อคุณแม่เราไม่มีเงินเกษียณค่ะ แต่ได้เบี้ยคนชรา (ไม่เหลือหรอกนะคะ ทุกเดือนคืนรัฐบาลหมดค่ะ ล็อตเตอรี่ล้วนนนไม่อยากจะเซดดดดดด)
แต่ก่อนอยู่ด้วยกันแรกๆกลุ้มใจมากค่ะ ทุกวันนี้มีความสุขมากค่ะ ตอนนี้ลูกแต่ละคนอยากย้ายกลับมาหาท่านค่ะ บอกว่าดีจังเราได้ดูแลพ่อแม่ด้วย
แต่พ่อกับแม่บอกว่า อย่าเลยลูก พ่อกับแม่กลัวโควิด 555
สมาชิกหมายเลข 4925438 ถูกใจ, แม่น้องหยง ถูกใจ, ความรักของฉันคือเธอ ถูกใจ, gamaga ถูกใจ, rivulet ถูกใจ, golflism ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2208824 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2891250 ถูกใจ, zealottan ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6621048 ถูกใจรวมถึงอีก 46 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 1
ผมให้ที่บ้าน 20% ของรายได้ (แม่กับพ่อ 10% พี่สาวที่ดูแลพ่อแม่10%) ไม่รวมค่าน้ำ ไฟ โทรศัพท์ ที่ตัดบัญชีผมทั้งหมด
ไม่เคยทำให้สบายใจเลย ถูกใจ, Som_m ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4959957 ถูกใจ, ลูกไหม ถูกใจ, supermeow ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6442780 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6708714 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1973551 ถูกใจ, Gerbera Daisy ถูกใจ, ครอบครัวตัว ม ถูกใจรวมถึงอีก 10 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 31
เราคือคนหนึ่งที่อยู่ในสถานการณ์นี้ บอกเลยว่าเราโกรธพ่อกับแม่เรามากค่ะที่ไม่เคยคิดเรื่องการวางแผนครอบครัวและวางแผนการเงินเลย ถ้าพ่อแม่เราเคยมีเงินมาก่อนแต่มาเจอวิกฤติเศรษฐกิจหรือโดนโกงหรืออุบัติเหตุอะไรทำให้ต้องเสียทรัพย์ไปจนต้องมาลำบากตอนแก่เราจะไม่บ่นเลยนะคะ แต่ที่เราไม่พอใจอยู่ทุกวันนี้คือการที่พ่อแม่ตอนมีลูกก็ไม่คิดจะวางแผนครอบครัวว่าตัวเองพร้อมที่จะเลี้ยงดูลูกมั้ย แล้วจากนั้นก็ไม่เคยวางแผนการเงินวางแผนเกษียณ พ่อแม่เราทำงานมาตลอด แต่ก็แทบไม่มีเงินเก็บเลย จนตอนนี้เราทำงานแล้ว เราต้องไปกู้ซื้อบ้าน ต้องผ่อนอยู่คนเดียว ต่อมาแม่เราเกษียณโดยที่แทบไม่มีเงินเก็บ มีบำนาญอยู่กระจ้อยร่อย นอกจากผ่อนบ้าน เราเลยต้องให้เงินแม่ใช้รายเดือนด้วย และดูท่าว่าอีกไม่นานพ่อเราก็จะเกษียณอีกคน ทุกวันนี้เงินเราก็ค่อนข้างฝืดเต็มที เราพยายามใช้เงินประหยัดๆ พยายามออม พยายามวางแผนเกษียณ แต่ก็ค่อนข้างยาก ถ้าต่อไปต้องเลี้ยงดูพ่ออีกคน เงินเดือนคนคนเดียว ผ่อนทั้งบ้าน ทั้งค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน ทั้งเลี้ยงดูพ่อแม่ด้วย จะพอหรือเปล่ายังไม่รู้ โดยที่พี่น้องเราไม่เคยมาจุนเจือเลย เราโกรธพี่น้องเราด้วย เราเป็นคนเดียวที่ยังอยู่กับพ่อแม่ แล้วเลยกลายเป็นหน้าที่เราโดยปริยายที่ต้องดูแลพ่อแม่ แต่แม้แต่เงิน พี่น้องเราก็ไม่เคยหยิบยื่นให้ เค้าคงมองว่าเค้ามีครอบครัว ส่วนเราโสด แถมเงินเดือนเราค่อนข้างสูง แต่เราก็รู้สึกแย่มากๆอยู่ดี บ้านก็ไม่รู้อีกนานเท่าไหร่จะผ่อนหมด แต่คิดว่าอย่างน้อยๆก็คงอีกสิบปี แถมงานที่เราทำก็จะไม่มีบำนาญ ครอบครัวก็ไม่มี ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะได้เริ่มเก็บเงินเพื่อตัวเองในยามชราบ้าง เรานึกภาพตัวเองแก่มาอยู่คนเดียว มีบ้านแต่ไม่มีเงินใช้ หรือมีน้อยมากๆจนต้องกินอยู่แบบกระเบียดกระเสียรสุดๆ ทั้งๆที่เราตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงานจนมีงานที่ดี มีเงินเดือนที่โอเค แต่เรากลับต้องประหยัดไปตลอดชีวิตและไม่มีโอกาสได้มีชีวิตแบบที่เราอยากมีเลย หันไปมองเพื่อนๆเรา พ่อแม่มีฐานะบ้าง หรือมีเงินบำนาญ เพื่อนบางคนเงินเดือนน้อยกว่าเราแต่มีlifestyleที่ดีกว่าเรา กินอาหารแต่ละมื้อไม่เคยต้องคิด จะไปเที่ยวหรือจะซื้ออะไรก็ไม่ต้องมานั่งคำนวณ
เราโกรธพ่อแม่มากแต่เราก็สงสารและก็ทิ้งพ่อแม่ไม่ลงด้วย หลายๆครั้งก็อยากจะหนีไปให้ไกลหรืออยากเกิดมาเป็นเด็กกำพร้า ความขัดแย้งในใจทำให้บางทีเราก็เกลียดตัวเองไปด้วยเลย ก็ได้แต่คิดว่าอย่างน้อยเราก็ได้หยุดวงจรอุบาทว์ไว้ตรงนี้ ไม่ต้องสร้างใครขึ้นมาเพื่อมาพรากชีวิตไปจากเค้า
เราโกรธพ่อแม่มากแต่เราก็สงสารและก็ทิ้งพ่อแม่ไม่ลงด้วย หลายๆครั้งก็อยากจะหนีไปให้ไกลหรืออยากเกิดมาเป็นเด็กกำพร้า ความขัดแย้งในใจทำให้บางทีเราก็เกลียดตัวเองไปด้วยเลย ก็ได้แต่คิดว่าอย่างน้อยเราก็ได้หยุดวงจรอุบาทว์ไว้ตรงนี้ ไม่ต้องสร้างใครขึ้นมาเพื่อมาพรากชีวิตไปจากเค้า
สมาชิกหมายเลข 6323620 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 2114797 ถูกใจ, น้องคนเล็กของตระกูล Peverell ถูกใจ, littleimp ซึ้ง, Anvier ทึ่ง, kitten_noi ถูกใจ, แพนด้าในป่าไผ่ ซึ้ง, sacrifar ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 6667505 ถูกใจ, คุณหมาขายาว ซึ้ง
แสดงความคิดเห็น
ดูแลพ่อแม่กันอย่างไรเมื่อท่านไร้เงินออม
แต่คำถามที่อยากถามคือ คนที่ดูแลคุณพ่อคุณแม่ แบบที่ท่านไม่มีเงินบำนาญรายเดือน ไม่มีเงินออมส่วนตัว ทรัพย์สมบัติก็เหลือน้อย อาจเพราะท่านต้องเอามาดูแลลูกๆ เลยไม่มีที่จะเก็บ ที่จะเหลือ ที่จะดูแลตัวเองในยามแก่ๆได้ ลูกๆรู้สึกอย่างไร มีปัญหาหนักใจอะไรมั้ย เครียดมั้ย และบริหารจัดการกันแบบใด โดยเฉพาะคนที่เป็นลูกคนเดียว หรือมีพี่น้องแต่ต้องรับหน้าที่อยู่คนเดียว และอยากให้พ่อแม่ที่เราดูแลท่านอยู่นั้น ปฏิบัติตัวอย่างไร ที่จะทำให้ลูกๆไม่ลำบากใจมากนัก
จขกท.มีเงินออมและทรัพย์สินสำหรับกินใช้ในยามแก่เฒ่า แต่ถ้าอายุยืนยาวมากๆ แล้วเงินที่เตรียมไว้อาจหมดลงก่อนจะด้วยเหตุอะไรก็ตาม ถึงวันนั้นอาจต้องมีการพึ่งพิงลูกบ้าง นี่คือเหตุผลที่มาตั้งกระทู้