เรามีลูกพี่ลูกน้อง ที่ร่วมตา-ยายกัน แต่อยู่คนละบ้าน ที่บ้านเลี้ยงให้เป็นเหมือนพี่น้องแท้ๆ เราโตสุดในบรรดาหลานของตา เราโดนที่บ้านสอนตลอดว่าเป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง ถ้าทะเลาะกันเราจะโดนตาว่าตลอด จนวันนี้ต่อ าจักรยานเราให้น้อง โดยที่ไม่ถามสักคำ ต้องบอกก่อนว่าจักรยานคันนี้เป็นของญาติเขาได้มาเพราะซื้อรถ ตอนแรกน้องเอาไปใช้จนล้อพัง เลยเอามาคืนไว้ที่บ้านตา ทิ้งไว้เป็นปี เราเลยเอามาล้างแล้วซ่อมหมดไปเป็นพัน ตอนซ่อมเสร็จน้องบอกว่าอยากได้ เราก็ไม่ให้ เพราะเราซ่อมและจักรยานน้องก็มีหลายคัน วันนี้น้องมาเที่ยวบ้านตา ตาบอกให้จักรยานน้องไปตอนที่เราโดยไม่บอกสักคำ เราไม่ได้ขี้งกอะไรขนาดนั้น ถ้าน้องอยากได้จริงๆก็คงให้ไป เราเสียความรู้สึกมาก เลยคุยกับยายและแม่ตรงๆ ว่าเราไม่โอเค เราไม่ได้โวยวาย ยายก็บอกเดี๋ยวคุยให้ ตอนนี้เรากลายเป็นคนผิด เราได้จักรยานกลับมาก็จริง แต่เราต้องเสียความรู้สึก และโดนคนในบ้านเกลียดแทน ที่บ้านใครที่เป็นแบบนี้บ้างคะ เราควรจะให้จักรยานน้องไปมั้ย เราแค่อยากเห็นแก่ตัวบ้าง