คือผมมีน้องอยู่ 2คน ผมมีปัญหากับคนที่2มาก เขาเป็นผญ. ที่ผมทนไม่ไหวนี่คือ เขาชอบทำตัวกวนประสาทครับ เช่น ตอนนี้22.40 ทนไม่ไหวจนออกมาตั้งกระทู้ เพราะ ผมจะนอนตั้งเเต่ 22.00 ผมหลับละ เเต่ยังไม่สนิท ไอน้องมัน
เปิดเพลงเปิดติ๊กต๊อกเสียงดัง จนผมตื่นเเละนอนไม่หลับอะ เเล้วผมบอกให้เบาเสียงหน่อย มันไม่เบา ผมเลยสุดทน ไปทนเเขนน้อง3 ที คือมันทนไม่ไหวเเล้วครับ (ความโกรธมันสะสมตั้งเเต่เช้าเเล้ว) ใช่ครับ การใช้ความรุนเเรงมันไม่มีอะไรดีขึ้น เเล้วน้องผมเป็นคนที่เอาเเต่ใจมากก พอไม่ได้อะไรก็จะงี่เง่าโวยวาย เจ้าเล่ห์ด้วยนะครับ เเบบ ปกติครอบครัว พวกเราต้องไปทำงานนอกบ้านทุกวันเพราะมีธุรกิจ เเล้วต้องไปอยู่ในออฟฟิศ เป็นห้องของเเม่ผม ผมอยู่โต๊ะกินข้าวเรียนที่โต๊ะกินข้าว คือไม่อยากไปอยู่ร่วมกับน้องอะ คือ ที่ออฟฟิศจะมีพี่พนักงาน มาทำงานกัน เวลามันกวนประสาทผมผมก็ทำอะไรไม่ได้ ว่าไม่ได้เพราะมันจะทะเลาะกัน เเล้วเสียงจะดัง มันยิ่งทำตัวปล่อยไป นอนโซฟา ทั้งที่มันดูไม่สุภาพ เเต่พูดไม่เคยเชื่อ ทำตลอด เเล้วทำอะไรก็ทำส่งๆชุ่ยๆ เช่น กินข้าวเสร็จมีเวร มันต้องถูโต๊ะ เเล้วคือ มันถูส่งๆ ไม่สะอาดเลย เเบบให้รู้ว่า นี่กูทำเเล้วนะ อีกเรื่องนึง จอมโกหกด้วยอันดับ1เลย เห็นมันเคยพูด ลอยๆว่า เฮ้ย การบ้านยังไม่ทำเลย เดี๋ยวค่อยบอกครูก็ได้ว่าลืมเอาชีทมา เเล้วยังมีหน้ามาบอกว่า เราก็ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ย คนเป็นพี่ละเหนื่อยใจ ถามว่าทำไมผมไม่พูด เพราะ เป็นจอมเถียงด้วยไงครับ ขนาดผมมีเหตุผม มั๊นยังเอาสิ่งไม่มีเหตุผมมาเถียงจนผมเงียบ เช่น (อันนี้เรื่องจริง) เเม่ถือตระกร้าลงไปซักผ้า ผมขับรถ น้องคนกลางเปิดประตูรถลำบาก เพราะจอดข้างถนนน้องนั่งขวาสุด น้องคนเล็ก นั่งกลาง เเม่นั่งซ้าย พ่อนั่งข้างผม ผมบอก ต.ทำไมไม่ลงไปช่วยเเม่ยกตระกร้า มันบอกว่าทำไมไม่ลงไปช่วยเองละ ผมก็บอกเหตุผลข้างต้นไป มันก็บอกมาอีกว่า ก็เเล้วทำไมเเกไม่ลงไปช่วยเองละ เนี่ยน้องผมเป็นโรคอะไรรึป่าวครับ คือไม่ฟังเหตุผลเลย ฟังเเต่ความคิดของตัวเอง
จนผมไม่อยากอยู่บ้านเเล้วครับ ปัญหาเเบบนี้มันเกิดบ่อยมาก เเละถ้าผมทนไม่ไหวจริงมันมักจะจบด้วยการทะเลาะกัน ตีกัน ผมก็ท่องไว้นึกในใจว่าตีมันไปก็ยิ่งจะเเย่ลง เเต่ผมควรทำไงอะครับ พออยู่เงียบไป ก็ยิ่งกวนประสาท ยั่วโมโหผมอีก
มีอะไรที่จะดัดนิสัยเด็กเเบบนี้ได้มั้งครับ ผมอายุ18 น้องอายุ13 อีกปีเดียวก็จะได้ไปมหาลัยเเล้ว เเต่ต้องทนอยู่กับเด็กเเบบนี้ต้องทนยังไงครับ รับมือยังไง หรือมันผิดที่ว่าผมไม่เข้าใจน้องกันเเน่นะ
ขณะนี้ หลังจากที่ผมทุบหลังน้อง เเล้วไปว่าน้องว่า กู
ไม่อยากอยู่กับเลย อยู่ร่วมกับสังคมไม่เป็นหรอวะ มันก็ตอบมาว่า กูก็ไม่อยากอยู่กับเหมือนกัน(22.30) เเละตอนนี้เวลา 23.30 ผมได้ยินเสียงมันสอึกสอื้อ เหมือนจะร้อง
ผมก็ไม่อยาทำร้ายความรู้สึกน้อง ผมรู้สึกผิดเเละผมก็ไม่อยากจะมีปัญหาเเบบนี้ ทุกครั้งผมจึงหลีกเลี่ยงปัญหากับน้องคนนี้ผมพยายามเเล้ว เเต่มันก็ยังมีมาอีก
ทำยังไงกับน้องเเบบนี้ดี?
จนผมไม่อยากอยู่บ้านเเล้วครับ ปัญหาเเบบนี้มันเกิดบ่อยมาก เเละถ้าผมทนไม่ไหวจริงมันมักจะจบด้วยการทะเลาะกัน ตีกัน ผมก็ท่องไว้นึกในใจว่าตีมันไปก็ยิ่งจะเเย่ลง เเต่ผมควรทำไงอะครับ พออยู่เงียบไป ก็ยิ่งกวนประสาท ยั่วโมโหผมอีก
มีอะไรที่จะดัดนิสัยเด็กเเบบนี้ได้มั้งครับ ผมอายุ18 น้องอายุ13 อีกปีเดียวก็จะได้ไปมหาลัยเเล้ว เเต่ต้องทนอยู่กับเด็กเเบบนี้ต้องทนยังไงครับ รับมือยังไง หรือมันผิดที่ว่าผมไม่เข้าใจน้องกันเเน่นะ
ขณะนี้ หลังจากที่ผมทุบหลังน้อง เเล้วไปว่าน้องว่า กูไม่อยากอยู่กับเลย อยู่ร่วมกับสังคมไม่เป็นหรอวะ มันก็ตอบมาว่า กูก็ไม่อยากอยู่กับเหมือนกัน(22.30) เเละตอนนี้เวลา 23.30 ผมได้ยินเสียงมันสอึกสอื้อ เหมือนจะร้อง
ผมก็ไม่อยาทำร้ายความรู้สึกน้อง ผมรู้สึกผิดเเละผมก็ไม่อยากจะมีปัญหาเเบบนี้ ทุกครั้งผมจึงหลีกเลี่ยงปัญหากับน้องคนนี้ผมพยายามเเล้ว เเต่มันก็ยังมีมาอีก