ใครขี้เกียจอ่าน ฟังคลิปจากยูทูบได้เลยค่ะ

สำหรับนักอ่านก็ตามข้อความด้านล่างนี้ได้เลยค่ะ
สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิปค่ะ วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ "อิ่มบุญ" ไม่อยากบอกเลยว่าอิ่มยังไง คือมันอิ่มจริงๆ นะ ด้วยความที่ช่วงนี้หญิงทำบุญบ่อย ทำบุญไม่เลือกสถานที่ ไม่เลือกเขา ไม่เลือกเรา ไม่เลือกคนพิการ ไม่เลือกคนปกติ ไม่ว่าคนเดือดร้อนจะเป็นใคร หญิงก็ช่วยหมดเท่าที่กำลังทรัพย์จะชวยไหว

ส่วนใหญ่หญิงจะช่วยเป็นตัวเงินด้วยการบริจาค ให้กับคนขอทานบ้าง เด็กนักเรียนเป่าเพลงบ้าง คนทั่วไปที่มาเล่นดนตรีให้ฟังบ้าง หรือแม้แต่คนพิการก็ให้บ้างเล็กน้อย 10 20 100 หรือ 1000 บาทก็มีแล้วแต่กำลังจะมี ณ ตอนนนั้น ทำบุญกับพระ ทำบุญกับวัดก็มีบ้าง

ด้วยความที่หญิงไม่มีรถยนต์เป็นของตัวเอง มีแต่ของพ่อ และพี่ชาย แต่รถเสียอยู่ ทำให้หญิงต้องเดินทางด้วยรถเมล์ หญิงก็จะเจอคนขอทาน คนพิการขอทาน หรือแม้แต่คุณป้าที่ขาไม่ดีเดินข้ามสะพานลอยไม่ได้ หญิงก็ช่วย ทำด้วความเต็มใจ ทำด้วยใจบริสุทธิ์ หวังเก็บเป็นแต้มบุญของตัวเอง เพื่อให้ตัวเองเข้มแข็งหายจากโรคซึมเศร้า เพราะเรารู้สึกว่า ยังมีคนที่เดือดร้อนกว่าเรา ยังมีคนที่ลำบากกว่าเรา เราจะมามัวอ่อนแอไม่ได้นะ เราต้องทำตัวให้เข้มแข็ง  พอทำบุญไปเรื่อยๆ จิตใจก็มันสดชื่น มีความสุข กินอิ่มนอนหลับ กินก็แค่มื้อเดียวก็อิ่มทั้งวันแล้ว บางวันแทบไม่ได้กินก็อิ่มค่ะ

หญิงคิดว่าที่อิ่มเพราะตัวเองคอยช่วยเหลือคนอื่น ทำให้เราอิ่มบุญ อิ่มใจ ปราบปลื้มใจ ภูมิใจในตัวเอง จนความคิดอยากฆ่าตัวตายไม่มีเลย มันหายจากซึมเศร้าเป็นปลิดทิ้งเลย (แต่ก็ยังกินยาของหมอควบคู่ไปด้วย) สุดท้ายนี้ หญิงก็อยากเอาประสบการณ์นี้มาแบ่งปัน มาแก้ปัญหาให้กับคนที่เป็นโรคซึมเศร้าอยู่นะคะ คุณสามารถทำบุญด้วยการสละแรงกาย แรงใจ แรงสมอง แรงเงิน ได้ค่ะ ไม่ได้จำเป็นต้องให้แต่เงินอย่างเดียว ช่วยเขาคิดแก้ไขปัญหา ก็เป็นบุญเช่นกันค่ะ

ขออนุโมทนาบุญทุกคนนะคะ ที่ได้รับฟัง ได้อ่านกระทู้นี้ของหญิงแล้ว เอาไปทำตาม ขอให้ทุกคนมีความสุข ทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ