ผมเครียดมากเวลาทำงาน ผมทำงานได้ช้า ผมโดนกดดันมาก 2 ชั่วโมงต้องเสร็จ 1 วันต้องเสร็จ หลายๆครั้งผมก็ทำงานไม่ทัน ผมไม่ได้โทษใครนะผมอาจจะช้าจริงๆก็ได้ แต่ผมเครียด ผมโดนลดเงินเดือน 25% แล้วก็ยังไม่ได้คืนมา 1 ปีกว่าแล้ว เงินเดือนผม 12,000 ได้เงินเพิ่ม ปีละ 50-100 บาท ผมไม่สามารถรับแรงกดดันจากคำพูดได้ ผมนั่งเครียดคนเดียว ผมคิดเรื่องการฆ่าตัวตายหลายๆครั้ง มองว่าสิ่งนั้นคือการพ้นทุกข์คือหนทางสู่ความสุขที่ไม่ต้องรับคำสั่งจากใคร ผมแค่รู้สึกว่าผมไม่ปกติ เคยอยากพบจิตแพทย์หลายครั้งแต่มันเสียตังผมเลยไม่ได้ไป ผมพยายามอ่านหนังสือหลายๆเล่ม หาข้อมูลเรื่องรายได้ผมพยายามหาวิธีที่จะหาได้รายได้เท่าเดิมเพื่อที่จะลาออก ผมศึกษาเรื่องการค้าขายหรืออาชีพเสริมไปปรึกษากับภรรยาหลายครั้ง เธอบอกว่าให้อดทนทำงานต่อไปมันมีรายได้แน่นอน ผมเลยไม่ได้พูดอะไรเรื่องนี้อีกไม่มีใครสนับสนุนผม ผมได้แค่คิดอดทนคนเดียว สิ่งเดียวที่ทำให้ผมสงบสุขได้คือตอนหลับและมีอิสระในความคิด ภายนอกผมปกติทุกอย่าง แต่ไม่มีใครเข้าใจ ผมอาจจะไม่ได้เรื่องเอง จะพยายามอดทนให้ได้นานที่สุด
ขอบคุณทุกคนที่เสียเวลามาอ่าน
ผมรู้สึกอิจฉาทุกครั้งที่เห็นคนตาย บางทีผมก็อยากตายแบบนั้นบ้าง
ลาออกจากงานกับฆ่าตัวตายเลือกอะไรดี
ขอบคุณทุกคนที่เสียเวลามาอ่าน
ผมรู้สึกอิจฉาทุกครั้งที่เห็นคนตาย บางทีผมก็อยากตายแบบนั้นบ้าง