เหนื่อย เจอปัญหามาเยอะมาก เป็นสิบๆปี สู้มาตลอด   แต่วันนี้สู้ไม่ไหวแล้ว  ทุกอย่างมันชัดเจน
  ตลอดเวลา สู้มาตลอดเพราะว่ารัก  ยอมอดทนลำบากทุกอย่าง เพื่อครอบครัว แต่สิ่งที่ได้รับมันสวนทาง 
  รู้สึกเหนื่อย  อยากจะหายไป  แต่ก็ละอายใจต่อคนที่ช่วยเหลือ ยังมีหนี้ที่ยังค้างคา โดยที่เราเป็นคนรับหน้า
  ไม่เคยรู้สึกสักนิดว่าสามีจะรักเรา  ไม่เคยรู้สึกสักนิดว่าลูกจะรักเรา  สู้แล้วเหนื่อย 
   คิดว่าตัวเองจัดการความคิดได้ รู้ดีว่า ทุกครั้งที่อยากตาย ปัญหามาจากเงิน   แต่ในตวามจริง วันนี้ความจริงที่แก้ไขไม่ได้ คือ ความรู้สึกที่ว่า คนข้างตัวไม่มีใครรักเราเลย 
  เราดุ เพราะทำผิดกัน เราไม่ให้ท้าย ไม่เข้าข้าง  เลยไม่รักเรา  แต่เวลามีปัญหา เราคือคนแรกที่วิ่งไปรับหน้า 
  ความรู้สึกไม่อยากอยู่ เพิ่มขึ้นทุกวัน จนจัดการไม่ไหวแล้ว มันท้อ  เราไม่ได้ป่วยซึมเศร้า  แจ่เราป่วยด้วยโรคอื่นๆ   ชีวิตไม่มีความสุข