คือ หนูเป็นคนที่โนบราเฉพาะอยู่บ้านเพราะมันอึดอัด ปวดหลัง ซึ่งพ่อของหนูชอบเอาเรื่องนี้ไปบอกเพื่อนของตัวเอง แล้วเพื่อนของพ่อก็เรียกหนูไปคุยเลย ซืลึ่งหนูไม่ค่อยโอเค แถมยังบอกญาติและคนอื่นๆ แล้วก็บอกว่าชอบแก้ผ้าอยู่บ้าน ว่าหนูว่าเป็นคนชอบโชว์(ไม่ใส่เสื้อในอย่างเดียว) หนูไม่เคยได้ว่าอะไรเลยเพราะหนูพยายามเข้าใจว่าพ่อเป็นห่วง พอมาวันนี้หนูรับทศ.จากพ่อ พ่อบอกว่ามาร้านเสื้อในไซส์เท่าไหร่อะไรยังไงแล้วเป็นเสียงที่ดังมาก หนูเลยบอกพ่อว่าที่บ้านมีเยอะมากเป็น10ๆตัวอย่าซื้อกลับมานะ พ่อถามว่าที่บ้านก็มีตั้งเยอะทำไมไม่ใส่ ชอบเดินแก้ผ้าอยู่ได้(แบบเสียงดัง) แล้วทำให้คนอื่นๆได้ยินที่ไม่ใช่คนที่หนูรู้จักด้วย หนูเจ็บมากๆเลยนะที่ได้ยินไรแบบนี้จากพ่อตัวเอง หนูเลยกดวางสายทิ้งด้วยความโมโหมากๆ(อันนี้หนูควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้) เลยโทรไปใหม่ถามว่าไม่ได้ซื้อใช่มั้ย พ่อเลยบอกมาว่าซื้อ1โหล ซึ่งหนูไม่เข้าใจเลยพ่อไม่ได้รู้ไซส์ด้วยซ้ำซื้อมายังไงก็ใส่ไม่ได้อยู่ดี ยิ่งช่วงนี้สถานะทางบ้านมีปัญหา เงินหายาก เสื้อในก็แพง หนูเข้าใจพ่อว่าเป็นห่วงแต่ มันไม่จำเป็นเลยที่ต้องซื้อของที่มีอยู่แล้วเพราะยังไงก็ไม่ได้ใส่อยู่ดี หนูอยากให้ซื้อที่ปิดจุกมากกว่าด้วย แต่ใดๆก็คือพ่อไม่เคยฟังหนูอยู่แล้วเพราะพ่อเป็นคนที่เอาความคิดของตัวเองเป็นหลักถ้าเชื่อก็เชื่อแต่น้องของตัวเอง(น้องของพ่อ) ถ้าลูกกะน้องพูดเชื่อน้อง100% ไม่มีทางเชื่อหนูเลยซักคำเดียวพูดอะไรไปก็โดนเถียงกลับ หนูเป็นฝ่ายที่เงียบซ้ำแล้วซ้ำเล่า หนูเหนื่อยมากเลยอ่ะนี่แค่เรื่องเดียวเองนะ มันก็ทำให้หนูเครียดมากๆเเล้วอ่ะ แล้วอีกอย่างคือครอบครัวหนูเป็นครอบครัวที่พูดหยาบ เช่นหนูคุยกะเพื่อนผช.โดนด่าว่าเเรด(คือตอนแรกไม่ขำเลยนะเเต่คนที่ด่าหนูขำ หนูงงมากๆเลย จนตอนนี้ก็ชินไปแล้วค่ะ) เวลาออกไปเที่ยวไปกะผญ.ด้วยกันเอง แต่พ่อหนูชอบแซวว่า ไอ(ชื่อเล่น)ไปเที่ยวกะผช.ว่ะ โดยที่คนนั้นเป็นผญ. หนูเหนื่อยที่ต้องได้ยินอะไรแบบนี้แล้วหนูไม่อยากได้ยินแล้วหนูเจ็บมากๆเลยที่ต้องมาได้ยินจากคนที่เรารักมากๆและเป็นพ่อของเราด้วย นั่นแหละค่ะ ขอโทษที่พิมพ์ยาวไปหน่อยนะคะ กระชับได้แค่นี้ ขอบคุณค่ะ