สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ
บ้านเราเป็นบ้านคนจีนค่ะ อาม่ามีลูก 7 คน ตอนนี้เหลือ 4 คน อาม่าอายุ90แล้วค่ะ มีโรคหัวใจ
คือ
อาม่าเราชอบว่าคนในบ้านค่ะ ว่าไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ แช่งคนในบ้าน ด่าสารพัด
ทั้ง ๆ ที่ คนในบ้านเรา (มีเรา น้อง แปะ ป๊า แม่) ดูแลอาม่าดีทุกอย่าง ทั้งหาข้าว หาน้ำ พาไปหาหมอ พาไปเข้าห้องน้ำ คือ ดูแลดีทุกๆอย่างเลยค่ะ
อีกอย่างที่แกจะเป็นบ่อยๆเลยคือ เรื่อง เงินทอง ค่ะ แกอายุเยอะแล้ว แล้วขี้หลงขี้ลืม แกวางเงินไว้หลายที่มากในห้อง แล้วก็ชอบว่า ว่ามีคนในบ้านขโมยค่ะ
โดยเฉพาะแม่เรา 😞
เราก็ไม่รู้ทำไม แกถึงชอบว่าแม่เรานัก หรือเป็นเพราะแม่เราเป็นสะใภ้คนเดียวที่เป็นคนไทย100% หรือเปล่า แม่เราแทบไม่คุยกับแกเลยค่ะ แต่แม่เราก็คอยดูแลแกทุกอย่าง ทั้งพาไปหาหมอ เบิกยาให้เวลายาหมด ปล. แม่เราเป็นพยาบาลนะคะ
แกชอบบอกว่า แม่เราเอาเงินไปบ้าง แม่เราไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้บ้าง ว่าแม่เราว่าไม่เคยมีลูกสะใภ้แบบนี้มาก่อน
แต่แม่เราไม่เคยทำเลยค่ะ ปกติแม่ก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านเพราะขึ้นแต่เวร กลับบ้านมาที อาม่าก็จ้องแม่แบบน่ากลัว บางทีแม่เรากลับบ้านมา แล้วต้องขึ้นเวรบ่ายต่อ แม่เราเลยต้องนอนพักช่วงเที่ยง อาม่าก็ว่าแม่ตั้งแต่บ่ายยั้นเย็นเลยค่ะ ว่าแม่เอาเงินไปบ้าง แม่ไม่ดีบ้างอะไรแบบนี้ค่ะ
เราเป็นลูกเราก็ทุกข์ค่ะ เหนื่อยมากด้วย เราดูแลแกเสมอเลยค่ะ แต่พอเวลามีใครมาว่าแม่เราทั้ง ๆ ทีแม่เรายังไม่ได้ทำอะไรแบบนี้ เราไม่มีความสุขเลยค่ะ
น้องเราเสียใจเหมือนกันที่เวลาเขาว่าแม่เรา เราก็พยายามปลอบน้องว่า ชั่งมันเถอะ ทนกันไปก่อนนะ
แปะ กับ ป๊า ก็เอาเขาไม่อยู่ค่ะ เขาไม่ฟังอะไรเลย เขาจะเอาชนะอย่างเดียว เราเคยโทรไปปรึกษาลูกคนอื่นของอาม่า เขาก็บอกว่ส เป็นเพราะแก แก่แล้วล่ะ
แก่แล้วไม่เป็นอะไรเลยค่ะ ถ้าเขาอยู่เฉยๆบ้าง
เวลาจะไปไหนแกก็ตามตลอด กลับช้าไม่ได้ เราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนแบบคนอื่นเขาเลยค่ะ
ยิ่งปีที่แล้วโควิดระบาด รร.เราหยุด เราต้องอนสอยู่บ้าน แกก็เป็นแบบนี้ค่ะ ว่าคนในบ้าน แช่งคนในบ้าน ตกดึกตี1 ตี2 ก็ลุกขึ้นมาเดินกลางบ้าน บอกมีคนเอาเงินเขาไปบ้างอะไรบ้าง เราเคยถามที่บ้านนะ ว่าทำไมเขาหมกมุ่นกับเรื่องเงินแบบนี้ คนที่บ้านก็บอก แกเป็นแบบนี่ตั้งแต่สาวๆแล้วค่ะ
บอกตามตรงว่าเราอ่านหนังสือไม่รู้เลยค่ะ ปีที่แล้วเป็นปีที่เราต้องสอบเข้ามหาลัย เราอยากออกไปอ่านหนังสือนอกบ้านแบบคนอื่นเขาบ้าง แต่เราก็ติดตรงที่เราต้องดูแลเขาค่ะ สุดท้าย เราไม่ติดตามที่เราหวัง ปีนี้เราต้องมาเตรียมตัวอ่านหนังสือใหม่ แต่มันก็เป็นเหมือนเดิมค่ะ วนลูปเหมือนเดิม
ตอนแรกเรากะจะไม่ตั้งกระทู้แล้วค่ะ จนวันนี้ ตอนกำลังกินข้าวเย็น แกไม่ยอมกินข้าว แล้วก็เป็นแบบเดิมค่ะ จนเริ่มหนักขึ้น เราบอกแกว่า มันไม่จริงนะอาม่า ไม่มีใครเขาเอาเงินอาม่าไปเลย แกโมโห จะเอาตะเกียบมาตีเรา แต่เราขว้าไว้ทัน เลยไม่เป็นอะไรค่ะ แกก็พนมมือแช่งคนในบ้านบอกว่า ถ้าเขาพูดจริงขอให้เขาตาย แต่ถ้าคนที่เอาเอาไปจริง ก็ขอให้เขาตายเหมือนกัน
เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร แกยังพอแข็งแรง ทำไมไม่รักษาตัวให้ดี ไม่คิดเรื่องอื่นที่ทำให้ตัวเองแย่ลง
คนแก่บ้านใครเป็นแบบนี้มั้ยคะ
แกน่าจะไม่ได้หลงนะคะ ตั้งแต่เราอยู่มาจนจำความได้ แกเป็นแบบนี้เสมอค่ะ
อยากขอคำปรึกษาจากทุกคนค่ะ ว่าเราพอจะทำอะไรบ้างมั้ย เราเครียดเหมือนกันค่ะ สงสารคนในบ้านด้วย โดยเฉพาะแม่ที่ต้องมาโดนว่าตลอด
ช่วยเราด้วยนะคะ เครียดจริงๆ
ใครเป็นครอบครัวคนจีนบ้างคะ สอบถามหน่อยค่ะ เราเหนื่อยมาก
บ้านเราเป็นบ้านคนจีนค่ะ อาม่ามีลูก 7 คน ตอนนี้เหลือ 4 คน อาม่าอายุ90แล้วค่ะ มีโรคหัวใจ
คือ
อาม่าเราชอบว่าคนในบ้านค่ะ ว่าไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้ แช่งคนในบ้าน ด่าสารพัด
ทั้ง ๆ ที่ คนในบ้านเรา (มีเรา น้อง แปะ ป๊า แม่) ดูแลอาม่าดีทุกอย่าง ทั้งหาข้าว หาน้ำ พาไปหาหมอ พาไปเข้าห้องน้ำ คือ ดูแลดีทุกๆอย่างเลยค่ะ
อีกอย่างที่แกจะเป็นบ่อยๆเลยคือ เรื่อง เงินทอง ค่ะ แกอายุเยอะแล้ว แล้วขี้หลงขี้ลืม แกวางเงินไว้หลายที่มากในห้อง แล้วก็ชอบว่า ว่ามีคนในบ้านขโมยค่ะ
โดยเฉพาะแม่เรา 😞
เราก็ไม่รู้ทำไม แกถึงชอบว่าแม่เรานัก หรือเป็นเพราะแม่เราเป็นสะใภ้คนเดียวที่เป็นคนไทย100% หรือเปล่า แม่เราแทบไม่คุยกับแกเลยค่ะ แต่แม่เราก็คอยดูแลแกทุกอย่าง ทั้งพาไปหาหมอ เบิกยาให้เวลายาหมด ปล. แม่เราเป็นพยาบาลนะคะ
แกชอบบอกว่า แม่เราเอาเงินไปบ้าง แม่เราไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้บ้าง ว่าแม่เราว่าไม่เคยมีลูกสะใภ้แบบนี้มาก่อน
แต่แม่เราไม่เคยทำเลยค่ะ ปกติแม่ก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านเพราะขึ้นแต่เวร กลับบ้านมาที อาม่าก็จ้องแม่แบบน่ากลัว บางทีแม่เรากลับบ้านมา แล้วต้องขึ้นเวรบ่ายต่อ แม่เราเลยต้องนอนพักช่วงเที่ยง อาม่าก็ว่าแม่ตั้งแต่บ่ายยั้นเย็นเลยค่ะ ว่าแม่เอาเงินไปบ้าง แม่ไม่ดีบ้างอะไรแบบนี้ค่ะ
เราเป็นลูกเราก็ทุกข์ค่ะ เหนื่อยมากด้วย เราดูแลแกเสมอเลยค่ะ แต่พอเวลามีใครมาว่าแม่เราทั้ง ๆ ทีแม่เรายังไม่ได้ทำอะไรแบบนี้ เราไม่มีความสุขเลยค่ะ
น้องเราเสียใจเหมือนกันที่เวลาเขาว่าแม่เรา เราก็พยายามปลอบน้องว่า ชั่งมันเถอะ ทนกันไปก่อนนะ
แปะ กับ ป๊า ก็เอาเขาไม่อยู่ค่ะ เขาไม่ฟังอะไรเลย เขาจะเอาชนะอย่างเดียว เราเคยโทรไปปรึกษาลูกคนอื่นของอาม่า เขาก็บอกว่ส เป็นเพราะแก แก่แล้วล่ะ
แก่แล้วไม่เป็นอะไรเลยค่ะ ถ้าเขาอยู่เฉยๆบ้าง
เวลาจะไปไหนแกก็ตามตลอด กลับช้าไม่ได้ เราไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนแบบคนอื่นเขาเลยค่ะ
ยิ่งปีที่แล้วโควิดระบาด รร.เราหยุด เราต้องอนสอยู่บ้าน แกก็เป็นแบบนี้ค่ะ ว่าคนในบ้าน แช่งคนในบ้าน ตกดึกตี1 ตี2 ก็ลุกขึ้นมาเดินกลางบ้าน บอกมีคนเอาเงินเขาไปบ้างอะไรบ้าง เราเคยถามที่บ้านนะ ว่าทำไมเขาหมกมุ่นกับเรื่องเงินแบบนี้ คนที่บ้านก็บอก แกเป็นแบบนี่ตั้งแต่สาวๆแล้วค่ะ
บอกตามตรงว่าเราอ่านหนังสือไม่รู้เลยค่ะ ปีที่แล้วเป็นปีที่เราต้องสอบเข้ามหาลัย เราอยากออกไปอ่านหนังสือนอกบ้านแบบคนอื่นเขาบ้าง แต่เราก็ติดตรงที่เราต้องดูแลเขาค่ะ สุดท้าย เราไม่ติดตามที่เราหวัง ปีนี้เราต้องมาเตรียมตัวอ่านหนังสือใหม่ แต่มันก็เป็นเหมือนเดิมค่ะ วนลูปเหมือนเดิม
ตอนแรกเรากะจะไม่ตั้งกระทู้แล้วค่ะ จนวันนี้ ตอนกำลังกินข้าวเย็น แกไม่ยอมกินข้าว แล้วก็เป็นแบบเดิมค่ะ จนเริ่มหนักขึ้น เราบอกแกว่า มันไม่จริงนะอาม่า ไม่มีใครเขาเอาเงินอาม่าไปเลย แกโมโห จะเอาตะเกียบมาตีเรา แต่เราขว้าไว้ทัน เลยไม่เป็นอะไรค่ะ แกก็พนมมือแช่งคนในบ้านบอกว่า ถ้าเขาพูดจริงขอให้เขาตาย แต่ถ้าคนที่เอาเอาไปจริง ก็ขอให้เขาตายเหมือนกัน
เราเหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร แกยังพอแข็งแรง ทำไมไม่รักษาตัวให้ดี ไม่คิดเรื่องอื่นที่ทำให้ตัวเองแย่ลง
คนแก่บ้านใครเป็นแบบนี้มั้ยคะ
แกน่าจะไม่ได้หลงนะคะ ตั้งแต่เราอยู่มาจนจำความได้ แกเป็นแบบนี้เสมอค่ะ
อยากขอคำปรึกษาจากทุกคนค่ะ ว่าเราพอจะทำอะไรบ้างมั้ย เราเครียดเหมือนกันค่ะ สงสารคนในบ้านด้วย โดยเฉพาะแม่ที่ต้องมาโดนว่าตลอด
ช่วยเราด้วยนะคะ เครียดจริงๆ