คือเราอ่ะค่ะอายุ11-12ปี ตอนเด็กๆโดนแม่ทำร้ายร่างกายบ่อยมากโดยเฉพาะตรงหัวอ่ะค่ะ หัวแตกตลอดแถมไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วยหลายครั้งแล้วค่ะ แล้วเราก็มีน้องอีก2คนคนแรกอายุเท่าเราค่ะห่างกันไม่กี่เดือน คนสุดท้อง9-10ปี โดนเหมือนกันค่ะ พอเราอายุ11เนี่ยก็ไม่โดนตีแล้วค่ะ แต่โดนทำร้ายจิตใจจากคำพูดค่ะ เช่น'เกิดมาทำไม อี สัตว์ ควาย โง่ ไม่น่าเกิดมาเลย เปลืองตัง ไร้ประโยช์น ไม่ช่วยทำห่าไรเลย เรียนเปลืองข้าวสุข กูไม่ได้รัก กูไม่เคบชอบเลยบลาๆ'น้องเราก็โดนเหมือนกันค่ะแต่เบากว่า  บางทีก็ทำดีด้วยจนเราให้อภัยน่ะแต่ก็เหมือนเดิมทุกครั้ง ไม่มีความเป็นส่วนตัว เราอ่ะชอบอนิเมะกับมังงะมากๆพอเราจะซื้อมังงะแม่ก็บอกเปลืองตัง หาเงินเองได้หรอ ทำตัว แล้วเราอ่ะอยากได้ห้องส่วนตัวบ้างแต่พ่อไม่ให้ค่ะ เราอึดอัดอ่ะค่ะ แล้วพ่อเนี่ยเป็นทหารระเบียบในบ้านเลยเคร่งครัด ชอบสอนหนังสือเราเกินสมองเกินไปอ่ะค่ะ เราอยู่ป.5พ่อสอนป.6-ม.6 มันเกินไปแล้วถ้าเรียนไม่ได้ก็ขึ้นเสียงบั่บตะคอกใส่แล้วถ้าไม่ตอบก็ตี ไม่ก็ฟาด ครั้งล่าสุด เราโดนรีโมทปาใส่หัวค่ะ แล้วเราก้เครียดมากๆเลยทดสอบว่าเราเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าว แล้วเราเป็นในแอปเขาบอกให้เราไปพบแพทย์แต่เราไม่รัควรทำไง แล้วพ่อแม่เราไม่รู้อ่ะค่ะกลัวว่ามันจะหนักกว่าเก่าอีก อ่อวว แล้วก็มีอยู่ครั้งนึงที่เราตัดสินใจบอกพ่อกะแม่แต่พวกเขาบอกว่าเป็นตรงไหนบั่บไม่สนใจอ่ะค่ะ เราก็เลยไม่ปรึษากะพ่อแม่ไปปรึกษากะเพื่อนแทนแต่เพื่อนก็ช่วยไรไม่ได้อยู่แล้ว ทำได้แค่ให้กำลังใจอ่ะค่ะ แล้วพอตกดึกเนี่ยของวันนั้นที่เราบอกพ่อแม่ พ่อก็ไปว่าแม่อ่ะค่ะว่าแม่นั้นแหละที่ทำให้เราเป็นโรคซึมเศ้รา ทั้งๆทีพ่อก็มีส่นร่วมอ่ะค่ะ แล้วเรามารู้ทีหลังก้แบบโกรธพ่อแล้วก้กลัวแม่ว่าจะมาด่าเราหนักกว่าอีกค่ะ บางทีก็รู้สึกดีที่ได้อยู่ครอบครัวนี้น่ะ แต่มันไปทางด้านลบเยอะกว่าค่ะ แล้วมีอื่นเยอะเลยค่ะถ้ามีไรจะมาอัพเดทนะคะ แล้วถ้าว่างจะมาต่อนะคะ แล้วเราอยากจะพบแพทย์มากแต่กลัวพ่อแม่รู้ค่ะ ขอคำปรึษาด้วยค่ะ ขอบพรุคุณอย่างสูง ณ ที่นี้ด้วยค่ะ