แฟนแม่เป็นโรคซึมเศร้าเลยมาด่าเรา

สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะมาปรึกษาทุกคนค่ะ คือปกติเราแยกกันอยู่กะน้องชายค่ะ เราอยู่ฝั่งพ่อส่วนน้องอยู่ฝั่งแม่ต้องบอกก่อนนะคะว่าเป็นน้องคนละพ่อแต่แม่เดียวกันค่ะแต่ตอนเด็กๆอยู่ด้วยกันเลยผูกพันธ์กัน โตมาถึงแยกหันค่ะ ซึ่ง น้องชายเราอายุแค่9-10ขวบนะคะ มี2คนค่ะ  อยู่อพาทเม้นกันตามลำพัง แม่เรามีแฟนใหม่ค่ะ เขาไปอยู่บ้านแฟนเขา ปล่อยให้น้องกับยายอยู่กันที่อพาทเม้น ยายก็แก่มากๆแล้วค่ะ  แต่แม่จะซื้อของมาให้กิน เหมือนว่าดูแลอยู่แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันกับน้องอะค่ะ  แล้วช่วงวันหยุดปีใหม่เราก็ไปอยูากับน้องค่ะ  เราเหงาด้วยเพราะจะไปเล่นกับน้องและจะได้ช่วยดูอะไรได้มากขึ้นด้วย พอเราไป เราเห็นเลยว่าน้องมันอยู่กะนตามลำพังจริงๆค่ะ  มีโทรศัพท์เพื่อคลายเหงา เล่นอะไรตามประสาเด็กอยู่ในห้อง แล้วตอนเย็นเราก็พาน้องออกไป7-11 ค่ะ แล้วเรากำลังคิดเงินอยู่ แล้วก็รอของเวฟค่ะ  ซึ่งทุกคนก็รู้อยู่แล้วใช่มั้ยคะ เวลารอของเวฟเป็นอะไรที่ลำบากใจมาก ไม่รู้จะไปอยู่ตรงไหน แล้วเราไปกัน3คนมีเรามีน้องอีก2คน รู้สึกเกะกะมาก  แล้วเรายืนอยู่ตรงเค้าเตอร์1พอดี  แฟนแม่เราเดินเข้ามาด้วยท่าทางร้อนรนเลยค่ะบอกให้โทรหาแม่เราให้หน่อยเพราะเขาลืมโทรศัพท์ไว้ในรถ  เหตุการณ์ตรงนี้เราจับใจความได้เหมือนประมาณว่า แม่กับแฟนแม่เรานั่งรถไปด้วยกันแล้วแม่เป็นคนขับ ส่วนแฟนแม่นั่งข้างๆ  แล้วเหมือนจะทะเลาะกันแฟนแม่เราเลยลงจากรถแล้วลืมโทรศัพท์ไว้ในรถ ประมาณนี้ค่ะ  
แฟนแม่เรามาพูดแบบนี้ค่ะ มาบอกให้น้องโทรหาแม่ให้หน่อย  น้องเราเลยบอกว่ามันไม่มีเน็ตโทรไม่ได้  ซึ่งไม่มีเน็ตจริงๆค่ะ   ส่วนของเรา  เงินก็ยังไม่ได้เติมเน็ตก็ไม่มีค่ะ  เครื่องที่มีเน็ต อยู่ที่บ้านค่ะ  เราก็งง แล้วเราเห็นแฟนแม่ยืนขวางทางประตู7-11 เราเลยบอกว่า เดี๋ยวรอก่อนเดี๋ยวออกไปคุยข้างนอก  ในที่นี้หมายถึงว่า ตอนนี้อะค่ะมันยังไม่มีใครสามารถโทรได้ แล้วแฟนแม่ก็ยืนขวางทางประตูอยู่ เราคิดว่าเกรงใจคนอื่นด้วยก็ดีมั้ยคะ  เพราะเราเห็นคนอื่นก็หันมามองเต็มเลย แล้วพอเราได้ของที่รอเวฟเสร็จเราก็ออกไปคุยด้วยจริงๆค่ะ เขาก็อธิบายให้เราฟัง  เราก็พูดกับเขาว่า โอเคงั้นเดี๋ยวไปที่อพาทเม้น แล้วเดี๋ยวไปโทรให้  พอถึงที่ห้อง เราก็โทรหาแม่ให้เขานะคะ พอแม่เรารับสาย  เขากลับไม่คุยเองค่ะ  เขาทำมาเป็นให้เราพูด  แล้วเขายืนฟังอยู่อะค่ะ  มาทำให้เราพูดแทนอะค่ะ เราก็ไม่รู้จะพูดอะไร เราก็ทำเป็นพูดว่า (นามสมมุตินะคะแฟนแม่เป็นทอมค่ะ)  ป้ากุ้งมาหาที่เซเว่นมาแหกปากใหญ่เลย คือเราไม่รู้จะพูดอะไรอ่ะค่ะ ใครจะไปเดาใจนางถูกแล้วแม่ก็ถามว่าป้ากุ้งกลับไปรึยัง  ป้ากุ้งก็ทำท่าว่ากลับไปแล้วค่ะ  แต่จริงๆเขายังยืนอยู่นะคะ แต่เขาไม่พูดเอง  ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเพราะตอนแรกเห็นร้อนรนมาเลย
แล้วพอทีนี้คุยเสร็จสับเรียบร้อยนางก็กลับไปค่ะ  
พอมาวันรุ่งขึ้น  แม่โทรมาด่าเราค่ะ  โทรมาบอกกับเราว่า เราไม่มีมารยาท ตอนที่เจอหน้าป้ากุ้ง ทำไมไม่ไหว้เขา  คือเรางงตาแตกกเลยค่ะ   ตอนที่เราเจอเขาที่7-11 ยอมรับนะคะว่าไม่ได้สวัสดีเขาจริงๆ  เพราะเราตกใจอยู่ ตอนที่เขามาหาก็เห็นว่ามีปัญหามาจริงๆใครจะไหว้ทัน  แต่ตอนที่เขากลับเราก็ไหว้เขานะคะ  ไม่รู้ไปพูดเป่าหูอะไรแม่ ให้มาด่าเรา  แล้วแม่ก็มาด่าเราว่าไม่มีกาละเทศะ ไปไล่ให้เขาออกจาก7-11ทำไม คือเราไม่ได้ไล่เลยค่ะ  ที่บอกให่ไปคุยข้างนอกคือ ป้ากุ้งยืนขวางทางเซเว่นอยู่ค่ะ แล้วมันใช่ที่ที่จะไปยืนค้างแบบนั้นมั้ยคะ  ตอนที่เราพูดเราก็พูดกับเขาดีๆค่ะ   มาด่าเราแบบนี้ เราก็ขึ้นเลย เราก็ด่ากลับไปว่าใครไม่มีมารยาทกันแน่ ป้ากุ้งก็มาด่าเราสารพัดเลย แล้วป้ากุ้งยังเคยด่าน้องชายเราอีกนะคะ  คือด่าแบบด่าใหญ่โตเลยอะค่ะด่าไม่มีเหตุผล เราอยู่เฉยๆเราก็โดนด่า ไม่รู้เพราะอะไร  ไม่รู้ว่าไปพูดกับแม่ยังไงให้แม่เข้าใจผิดแล้วมาด่าเรา  เราก็ไม่ยอมนะคะ
ลืมบอกไปค่ะตอนที่ป้ากุ้งให้โทรหาแม่อ่ะค่ะ  เหมือนเราพูดไปถูกใจตรงตามใจเขาเขาก็มาจับเคาะหน้าเคาะหัวเราอะค่ะ  ทั้งๆที่ไม่ได้สนิทอะไรกันเลย นานๆเจอกันทีด้วยซ้ำ มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้คะ คนที่เลี้ยงดูมายังไม่เคยทำแบบนี้เลย นี่อะไรมาจับ แม่ก็เคยบอกว่าป้ากุ้งเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่เข้าใจว่าไอโรคนี้เป็นแล้วไม่ได้รักษาหรอคะ หรือเป็นแล้วมันเรื้อรังลามด่าคนอื่น  เรื่องผ่านมา10กว่าวันแล้วนะคะ  แต่นางยังทักไลน์มาด่าเรา  ล่าสุดทักมาขู่ด้วยค่ะ จะทำร้ายเรา  เราอยู่ของเราดีๆนะคะ ตี2-3ทักไลน์โทรมาหาเรา  คิดว่ามีมารยาทมั้ยล่ะคะ แบบนี้ ใครอยากอ่านแชทคำพูดนาง ทิ้งคอนแทคไว้ได้นะคะ  นางร้ายมากจริงๆค่ะ ไม่คิดว่าจะโดนด่า เพราะยังไม่ได้ทำไรเลย มีคำพูดบางอย่างที่นางทักมาหาเรา หาว่าเราไปนินทา  คือไม่ใช่เลยค่ะ คำพูดนางเหมือนเสริมเติมแต่งให้เราดูแย่อะค่ะ  เราถึง งงว่าไอโรคนี้นี่มันเป็นหนักขนาดนี้เลยหรอคะ  จากตอนแรกเราพูดดีๆกับเขา เราก็พูดขึ้นกู-กับเขาแล้วค่ะ  เพราะเราเองก็ไม่ได้ยอมให้คนอื่นมาด่าค่ะ ไม่ได้ไปขอกิน  มาด่าเราไม่มีมารยาทไม่มีกาละเทศะ  ด่ามากกว่านี้ด้วยค่ะ มาหาว่าเราไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ที่ไหนเขาทำแบบนี้กัน  เคยด่าน้องเราด้วยถ้อยคำแรงๆด้วยค่ะ แล้วเด็กอยู่ตามลำพังไม่มีใครดูแลเลย  กลัวน้องโตไปจะมีปมค่ะ  เรื่องราวมันเยอะกว่านี้มากค่ะ  อยากทราบว่า คนแบบนี้ต้องทำยังไงคะ เราไม่ยุ่งแล้วเราปล่อยวางแล้ว  ก็ไม่เลิกยุ่งกับเรา แล้วเรายังต้องไปหาน้องอยู่  จะให้ตัดความสัมพันธ์เรากับทางแม่มันก็ไม่ใช่ค่ะ  มันเป็นคนนอก   เราทำยังไงได้บ้างคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่