เรื่องของเรื่องคือ จขกท.ไปเที่ยวอัมพวา กับแฟนในช่วงวันหยุดค่ะ ซึ่งก็เลือกไปวันธรรมดาคาบเกี่ยวเสาร์-อาทิตย์ แต่บังเอิ๊นนนน เป็นช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา
เวลาไปเที่ยวสถานที่คนคับคั่งก็พอเข้าใจค่ะ เด็กเล็กเด็กโตพ่อแม่พี่ป้าน้าอามากันเป็นครอบครัวเยอะแยะก็ทำใจค่ะ เราก็ไปเดินตลาดน้ำช่วงเย็น คนเคยไปเที่ยวจะรู้ว่าช่วงสะพานข้ามคลองคนจะเยอะมาก ยืนถ่ายรูป ชมวิวเต็ม2ฝั่งสะพาน แล้วไหนจะคนเดินสวนไปมาอีก เราเดินนำหน้าจูงมือแฟนขึ้นสะพานข้ามไปอีกฝั่งค่ะ คนก็ออๆกันทำให้การเดินข้ามสะพานค่อยๆกระดึบๆ เราเองก็ติดคนด้านหน้า ค่อยๆกระดึบๆไปตามเขา จู่ๆคนหน้าเราก็หยุดถ่ายรูปเราเลยเดินสวนเลนเพื่อจะแซงไปก็เลยเจ๊อะกับอีกฝั่งที่จะข้ามมา เท่านั้นแหละมนุษย์ป้าที่สวนมาก็ชักสีหน้าแล้วเสียงดังใส่เรา "2ทางแล้วค่ะ!" แต่มันยังไปไม่ได้ไง เราก็ยืนให้นางชักสีหน้าอยู่ตรงนั้นแหละ นางจูงเด็กมาด้วยสักประถมต้นน่าจะได้ นางพูดประโยคเดิมซ้ำๆเสียงดังมาก จนคนที่ยืนข้างสะพานเลี่ยงให้เราเดินไป เรานี่โคตรจะหงุดหงิดอะ ทั้งคนยืนถ่ายทั้งมนุษย์ป้านั่นเลย ตอนนั้นพาลไปหมดแทนที่จะรู้สึกดีกับบรรยากาศ เดินชิมเดินช้อปชิวๆ เซ็งมากๆ อายด้วย
....อีกเหตุการณ์ คือการรับประทานบุฟเฟ่ต์ โอ้โห อันนี้สุดๆเลยค่ะ ในร้านก็จะมีถังไอศครีม เราจะไปตัก มีมนุษย์ป้ายืนตักอยู่ค่ะ เราก็ยืนรอที่ตักจากนาง นางก็มองชะเง้อๆหาใครสักคนสลับกับมองเรา เรารอนางตักสักพักก็สังเกตว่านางไม่ได้ตักค่ะแต่ถือที่ตักไว้ไม่วาง แถมนานๆเข้าเริ่มยื่นเท้าขวางถังไอติม! เห้ยนี่ต้องขวางขนาดนั้นเลยเรอะ สักพักเลยลูกนางก็วิ่งมา นางก็กระซิบบอกลูกค่ะ "เร็วๆหน่อย ตักไปเผื่อป๊าด้วย" โอ้แม่เจ้า....
หมดค่ะ อารมณ์จะทานของหวานหมดแล้วค่ะ ไม่กินแล้วค่ะ เรียกเก็บเงินออกจากร้านเลย...

คือเราเองก็มีหลานนะ เวลาไปเที่ยวกับเด็กๆก็ไม่เคยทำแบบนี้ เด็กๆต้องรู้จักรอ ตามคิว ทำตามระเบียบ มารยาทสังคมได้ และรู้จักเสียสละ(เรามีหลานชาย) อันนี้คือเป็นความเห็นแก่ตัวส่วนตัวของผู้ปกครองเองหรือไม่ คิดว่าคนที่ไม่มีลูก ไม่มีเด็กมาด้วยต้องเสียสละให้ครอบครัวใหญ่ๆก่อนทุกที่หรือคะ? คิดเช่นนี้จริงหรือ?