เราพึ่งเสียลูกชายไปวันนี้ น้องไม่มีอาการใดๆเลย เป็นปกติดีทุกอย่าง กินปลา เล่น ไม่มีอาการซึมแต่อย่างใด แต่อยู่ ๆ ในช่วงสายๆของวันนี้ น้องร้องเสียงดังแม่เข้าไปดูเห็นน้องฉี่ราด และเดินโซเซ มีอาการหายใจติดขัด จึงรีบพาน้องไปคลีนิกใกล้บ้าน คุณหมอบอกว่าน้องปอดชื้น และน้องเป็นมากแล้วคิดว่าน่าจะเป็นมาหลายวันแล้ว เราตกใจมากเพราะน้องไม่มีอาการใดๆเลยที่ทำให้รู้ว่าน้องไม่สบาย สภาพน้องในตอนนั้นแย่มาก หมอฉีดยาให้และเข้าตู้รมยา ก็อยู่กับหมอประมาณ2-3ชม หมอก็ให้รับกลับ แต่อาการน้องแลดูไม่ดีขึ้น หมอบอกให้กลับมารมยาต่อพรุ่งนี้ พอกลับบ้านมาได้ไม่ถึงชม น้องก็จากไป เราเสียใจมากๆ เรารักและดูแลมาตั้งแต่เล็กๆ และตั้งชื่อน้องว่ากอมมี่ตามดาราเกาหลี เรารักเหมือนลูกชายจะเรียกน้องว่าลูกชายตลอด ทุกๆวันจะตัองกอดต้องหอมน้องและเล่นกับน้อง คือในบ้านในทุกๆที่มองไปทางไหนก็เห็นแต่น้อง ตอนเข้านอนก็อุ้มเข้าห้องนอนทุกวัน น้องจากไปแบบรวดเร็ว เราไม่มีการเตรียมใจใดๆใจเราเหมือนแตกสลาย ร้องไห้ตั้งแต่เที่ยงจนถึงตอนนี้ ตอนที่รู้ว่าวันนี้จะได้กอดครั้งสุดท้ายมันช่างเศร้าใจเหลือเกิน เรารักน้องเขามากจริงๆ พยายามทำใจ พยายามเข้าใจสัจธรรมเกิดแก่เจ็บตาย แต่ก็ยังคงโศกเศร้าพรุ่งนี้เราจะไปใส่บาตรให้น้องขอให้น้องได้ไปสบาย ตอนนี้คิดถึงน้องเหลือเกินค่ะ เราบอกกับน้องว่าลูกไม่ได้จากแม่ไปไหนแค่ลูกไปรอแม่บนนั้นก่อนนะคับ... อยากรู้ว่าเพื่อนๆมีวิธีการทำใจกันอย่างไรบ้างคะ