พ่อแม่เราเป็นหนี้ เรามีพี่น้องสามคน พ่อกับแม่คอยพูดตลอดว่าพี่ๆเขาลำบากกัน สงสารเขา แต่พี่ๆทุกคนก็ทำงานนะ เงินเดือนมากกว่าเราด้วยซํ้า เราเงินเดือนแค่10000 จ่ายค่าบ้านที่ตัวเองเช่าอยู่ก็3000 ละ หักลบแล้วเราเหลือใช้ต่อเดือนอยู่แค่7000 เราส่งให้พ่อแม่ทุกเดือน ถึงจะเหลือเงินแค่นั้น โดยที่พี่ๆของเรามันไม่ได้ส่งกันเลย เราเก็บตังอยู่ประมาน2-3ปี เราเก็บได้100000 เราเอาให้แม่เราใช้หนี้หมดเลย อะเราลืมบอกแม่เราเป็นหนี้ที่ดินอยู่200000กว่าบาท โดยที่เอาไปเข้ากับญาติไว้ และที่ตรงนั้นพี่สาวเรามันก็ปลูกบ้านของมันอยู่ด้วยนะ แต่มันไม่เคยเอาเงินไปจ่ายเขาเลย สักบาท เราที่เป็นคนเงินเก็บไปโปะไปตามใช้ เวลาทุกคนในบ้านเราทักมาหาเราที คือแค่เรื่องเงิน พ่อทักมาลูกพ่อต้องใช้เงินอย่างนุ้นอย่างนี้โอนให้พ่อหน่อย อะ..เราก็โอน แม่ทักมา โอนให้แม่หน่อยแม่ต้องใช้เงิน อะ..เราโอน แม้เราจะไม่มีเราหาเงินให้ทันโอนให้ตลอด เงินเก็บเราบ้าง เงินเดือนเราออกพอดีบ้าง แต่ทุกครั้งที่ทักมาเลื่อนไลน์อ่านได้เลย มีแต่คำว่าเงิน เรามาอยู่ต่างจังหวัดได้3ปี แม่กับพ่อ ก็ไม่เคยมาดูบ้านที่เราอยู่ หรือที่จะเคยถามสุขทุกข์เรา ยังไม่เคยมี พี่สาวเราไม่ต่างกัน ไลน์เลื่อนขึ้นไปนี่เงินๆ อย่างเดียว พอเราพูดอะไรบอกว่าเราไม่เคยช่วยเหลือ ทั้งๆที่ตลอดมา ทุกคนในบ้านเงินขาดมือ เรานี่!! บางครั้งเราพูดแรงในกลุ่มไลน์บ้านเราที่เราตั้งไว้ แม่บอกว่าอย่าว่าพี่ แต่เวลาพี่เราพูดอะไรกับมา แม่ไม่เคยเซฟความรู้สึกเราเลย วันนี้เลยล่าสุด มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่า ชีวิตเราไม่มีใครเลย........
อยากจะโทรหาแม่ หาพ่อเหมือนครอบครัวคนอื่น แต่คุยเค้าก็คุยแต่เรื่องเงิน เค้าไม่เคยถามเราเลย เหนื่อยไหมลูกทำงาน เป็นไงบ้าง อยู่นุ้นสบายไหม ถ้าเราไม่มีแฟนมี่คอยเซฟความรู้สึกเรา เรายิ่งกว่ายืนหนึ่งคนเดียว พยุงตัวเองตลอด โดยมี่ไม่มีคนอบครัวมาคอยจูง หรือพยุงเราไว้เลย เราโคร๊ตท้อ....... 🥺