เรื่องพระอาบัติ เราจะไม่พูดซ้ำ หลายท่านอธิบายไว้ดีแล้ว จขกท คงจะเข้าใจจุดนี้แล้ว

ใจของคุณ มีวิปฏิสาร ซึ่งเป็นธรรมดา ของคนที่ยังมีเชื้อความดีในใจอยู่ (ยังมีโอตตัปปะ ความเกรงกลัวผลของความชั่วอยู่)

ขอให้มองมุมนี้ก่อน ใจคุณจะได้สบายขึ้นมาบ้าง

จากนั้น ...
เพื่อเป็นการ “ประพฤติคืน”

ขอให้คุณ ไปสารภาพ ต่อ ท่านเจ้าอาวาส ทั้งสองวัด
ตรงนี้ จะช่วยพยุงใจคุณได้มาก หากท่านเป็นพระนักปฏิบัติด้วยแล้วคำแนะนำของท่าน จะช่วยให้คุณผ่อนคลายความเศร้าหมอง และเห็นทางออก
เพราะ แม้โทษของคุณ ในฐานะ ฆราวาส จะไม่หนักเท่าพระสงฆ์  แต่มันมีน้ำหนักในใจมากพอ ที่จะทำให้คุณเป็นทุกข์ และหากยังไม่แก้ไข
โอกาสที่จิตก่อนตายของคุณ จะกระหวัดถึงเรื่องนี้ มีสูงมากค่ะ

หลักการง่ายๆ คุณก่ออกุศลกรรมหนัก คุณต้องทำกุศลกรรมให้หนักกว่า
น้ำหนักตราชั่ง จึงจะมีโอกาส ส่งผลให้คุณไปสุคติภูมิในภพนี้ (ว่ากันชาติต่อชาติก่อน)

หากไม่สะดวก หรือ อับอาย หรือไม่กล้าพอ
ให้คุณ ไปขอขมา พระรัตนตรัย ที่โบสถ์  (หากกล่าวภาษาบาลีไม่เป็น ก็พูดด้วยภาษาไทยนี่แหละ)

อธิษฐานใจอย่างมั่นคง ว่าคุณสำนึก ในการกระทำอัน ผิดกาม นี้แล้ว
และเห็นโทษของกามเป็นอย่างยิ่ง

เพราะฉะนั้น ขอถวายตัว “ปฏิบัติบูชา” เพื่อไถ่โทษ โดยตั้งใจจะสมาทานอุโบสถศีลเนืองๆ
(จำนวนวัน ให้คุณ ดูความสะดวกของคุณ แล้วตั้งสัจจะ สมาทานได้เลยค่ะ)

ทำให้มาก ย่อมมีผลมาก

*** กรรม มักจะรักษาเส้นทางเดิมของมัน (คุณดูสิ ขนาดคุณรู้สึกผิด คุณยัง ทำผิดซ้ำถึงสองครั้ง)
ข้อพึงระวัง หลังจากอธิษฐานจบ

จะมีมารมาทดสอบ (หนึ่งในนั้น คือ กิเลสมาร _ มารคือกิเลสในใจคุณนั่นแหละ)

คุณจะมีอารมณ์ทางเพศสูงขึ้นมาแบบรู้สึกว่า ยากจะห้ามได้

ตรงนี้ ขอให้คุณใช้ขันติ (หากเคยเจริญอสุภสัญญา  ก็ให้เจริญไว้ให้มาก)

ถ้าคุณอดทน ผ่านไปได้ ตามสัจจะที่ตั้งไว้

คุณจะรู้สึกปลอดโปร่งโล่งใจ และเห็นทางชนะกรรมนี้ค่ะ

หมั่นหาโอกาส สนับสนุน ส่งเสริม พระผู้ปฏิบัติดี หรือ พระบวชใหม่ที่ตั้งใจบวชเพื่อประพฤติธรรม
ร่วมทำบุญ  ร่วมอุปัฏฐากท่าน ตามกำลัง เพื่อเป็นกุศล ส่งเสริมใจคุณอีกทางด้วยนะคะ