คือเราไปเที่ยวโดยมีพ่อเป็นคนไปส่งแต่พ่อเราขอแวะบ้านคนรู้จักก่อนเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเรารบกวนวันหยุดเขาเลยเจ๊าๆกันไปแต่พ่อเราคุยกังคนรู้จักนานมาก เราเลยดูเวลาว่ากี่โมงแล้วเพราะกลัวรอบตั๋วไปเกาะจะหมดเพราะดูในเว็บตัวหมด11โมงแต่ตอนนั้นมัน10โมงแล้วและไม่มีท่าทีว่าจะหยุดคุยบวกกับระยะทางที่ยังไปไม่ถึงไหน เราทั้งกลัวจะไปไม่ทันทั้งโกรธที่คุยกันนานมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วแยกตัวไปนั่งในรถ ตอนนั้นโกรธมากโมโหจนจะระเบิดแต่ด้วยที่เพื่อนอยู่ในรถด้วยเลยต้องเก็บเอาไว้ในใจแต่เก็บยังไงก็จะระเบิดออกมาอยู่ดี เราเลยกัดปากตัวเองให้แรงที่สุดกำหมัดแน่นสลับกับจิกมือตัวเอง
พยายามหายใจเข้าลึกๆแล้วถอนหายใจออกช้าๆแต่ไม่ค่อยช่วยอะไรเท่าไหร่เราเลยเปลี่ยนเป็นหลับตาแล้วนั่งลูบหัวตัวเองแล้วพูดในใจว่าใจเย็นซ้ำเลยแล้วก็ไม่ช่วยอะไรเหมือนเดิมเราเลยกลับไปทำแบบเดิมให้ความเจ็บมันทำให้เราลืมความโกรธ(ไม่มีทางไหนที่ทำให้หายได้เลย)จนพ่อเราขึ้นรถมาบนรถแล้วขับออกไป ในรถเงียบมากเพื่อนที่มาด้วยรู้ว่าเราโกรธมากเลยพยายามชวนคุยแต่เราพูดไม่ออกเพราะถ้าพูดออกไปเราต้องระเบิดแน่เราเลยตอบในลำคอไป(พวก อืม อือ)แล้วกัดปากจนถึงจุดขายตั๋วซึงโชคดีมาที่ยังมีตั๋วไปเกาะพอดีเลยทำให้เบาใจขึ้นมาหน่อยแต่เรายอมรับว่าตึงใส่พ่อไปสักพักแต่พ่อก็พยายามชวนคุยอยู่บ่อยๆ(พ่อเรารู้ว่าเราโกรธมากเลยพยายามชวนคุย)พอถึงเกาะเราก็เริ่มอารมณ์ดีแล้วก็เริ่มคุยกับทุกคนปกติ
คือนึกสภาพตัวตั๋วหมดแล้วสยองเลยค่ะเราอาจจะระเบิดตรงนั้นเลย

เราไม่เคยมีนิสัยก้าวร้าวมาก่อนเราเป็นคนง่ายๆแล้วทริปนั้นก็ไม่ได้พิเศษมากขนาดนั้นเพราะเป็นทริปที่ตัดสินใจแบบด่วนๆ(นัดกันเสร็จถัดมา2วันก๋ไปเลย)