ขอเล่าเรื่องคร่าวๆก่อนนะครับ เริ่มจากตัวผมก่อนแล้วกันนะครับ ตอนนี้ผมอายุ18 ปีแล้วครับ (อีก2เดือนก็จะสอบเข้ามหาลัยแล้ว T-T) ปกติผมเป็นคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้หรอกนะครับแต่ตอนเด็กแม่ผมก็ค่อนข้างจะพาผมเข้าวัดทำบุญอะไรบ่อยๆ ส่วนตัวตอนเด็กผมเป็นคนค่อนข้างจิตใจอ่อนแอนะครับหัวอ่อนอะไรทำนองนั้น ใครให้ทำอะไรทำให้หมด จนเมื่อผมอายุ11-12ปี แม่ก็เจอกับคนๆนึง เขาเป็นผู้ชายวัยใกล้ๆกับแม่นั่นแหละครับ(ตอนนั้นแม่ผมอายุ50แล้วมั้งครับ) แล้วทีนี้ก็รู้จักกันติดต่อกันเรื่องไปเป็นนายหน้าขายที่ดิน(ผมก็รู้ไม่ค่อยเยอะ)ผมขอเรียกว่าเพื่อนแม่แล้วกันนะครับ จนผ่านมาเรื่อยๆก็ค่อนข้างสนิทกัน จนอยู่ๆวันนึงเขาก็ชวนแม่ไปหาอีกคนนึงคนนี้ก็เป็นผู้ชายเหมือนกันแต่แกอายุค่อนข้างอายุมากแล้ว เราก็จะเรียกแกว่าพ่อหรือปู่อะไรทำนองเนี้ยครับ(เป็นเจ้าสำนัก) ตอนนั้นก็พากันไปหาแก ก็มีผมมีแม่ มีเพื่อนแม่ มีเมียของเพื่อนแม่ มีผญ.อีกคน แล้วก็ยังมีคนอื่นๆอีก ผมจำได้ไม่หมดแต่ว่าตอนนั้นเรียกได้ว่ายกโขยงกันไปหาแกครับครับต้นเหตุเพราะเพื่อนแม่นี่เองไม่รู้ว่าอะไรทำไม แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไรเพราะเขาบอกว่าชวนกันไปทำบุญ ไปกันไกลมากถึงต่างจังหวัดที่ตั้งของสำนักอยู่ลึกลับซับซ้อนอยู่ในป่าในเขา ผมจำเหตุการณ์ได้แค่ลางๆเพราะนานมากแล้ว พอเข้าไปก็มีพิธีกรรมสวดมนต์อะไรกันไป(ตรงนี้เป็นประเด็นมากเพราะมันสร้างปัญหาให้ผมจนถึงปัจจุบันนี้ เดี๋ยวจะเล่ารายละเอียดให้ฟังนะครับสามารถสอบถามเพิ่มเติมได้) ช่วงนั้นเราไปกันบ่อยมากเพราะเพื่อนแม่เขามีปัญหา(เหมือนกับผมตอนนี้และตอนนี้เขาก็ยังไม่หายเหมือนผม) เขาก็มาชวนไปที่สำนักอยู่เรื่อยๆไปกัน3-4 คน ก็จะมีผมมีแม่มีเพื่อนแม่ บางทีลูกเพื่อนแม่เขาก็มาด้วยเป็นผช.ครับ(เขาก็อายุเยอะกว่าผมนะครับตอนผมอยู่ป.6เขาก็จะจบมัธยมปลายอยู่แล้ว ปัจจุบันคนนี้ก็มีปัญหาไม่ต่างจากผม) เราก็ไปกันได้ซักพักใหญ่ๆ แทบจะทุกสัปดาห์ จนผมผมเบื่อครับ ปกติผมไม่ได้เป็นคนชอบนั่งสมาธิทำบุญอะไรขนาดนั้นอยู่แล้ว จนช่วงม.1-4 ผมแทบจะไม่ได้ไปสำนักนี้อีกเลย ถ้าไปก็น้อยมาก(ได้ยินมาว่าสำนักนี้จะให้ไปปีละครั้ง ผมก็เอ๊ะในใจว่าทำไมต้องไปด้วย เหมือนทำสัญญาเช่าอะไรทำนองนั้น) เพราะว่าผมเริ่มตั้งใจเรียนครับ มีเป้าหมายชัดเจนอยู่แล้วว่าจะเข้าคณะอะไร จะทำงานอะไร อยากจะทำงานหาเงิน เพราะครอบครัวก็อาชีพหาเช้ากินค่ำไม่ได้มีเงิน ร่ำรวยอะไรมากนัก ทีนี้ผมเลยหาข้ออ้างไม่ไป ก็บอกแม่ว่าติดเรียนพิเศษบ้าง ต้องอ่านหนังสือสอบบ้าง จนมาช่วงม.5 นี่แหละครับ เกิดอาการผิดปกติของร่างกาย เลยทำให้ต้องเริ่มไปหาที่สำนักอยู่บ่อยๆ ทีนี้ก็เริ่มมีโรคระบาดพอดี ทำให้ผมต้องอยู่แต่ในบ้าน(ตอนแรกก็คิดว่าอาการที่เป็นเกิดจากสาเหตุนี้ แต่ไปๆมาๆมันไม่ใช่ครับ) จนมาถึงปัจจุบัน(ม.6แล้ว) ชีวิตไม่มีความสุขเลยครับ
ต่อไปจะขอเล่าเรื่องพิธีกรรมในสำนักที่ชวนกันไปทำบุญนะครับนะครับ ต้องบอกก่อนว่าผมก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรมากเพราะก็ทำตามที่เจ้าสำนักพูดมา มันก็ไม่ค่อยชัดเจนมากนักอาจจะผิดๆถูกๆนะครับ แต่จะเล่าเอาหลักๆที่จำได้แล้วก็จะใช้มุมมองที่เป็นกลางที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับตอนที่ไปนั่นก็ตอนเด็กอยู่ เขาให้ทำอะไรผมก็ทำครับ(ไม่น่าหลวมตัวเลย T-T) เริ่มแรกตอนเข้าไปก็จะให้เข้าไปนั่งคุยกับเจ้าสำนักก่อน ก็จะมีพวกพานเงินพานทองใส่ดอกบัวกับธูปแพรเทียนแพร (ที่เป็นรูปปั้น) แล้วเขาก็จะคุยๆ ถามนั่นถามนี่ไปๆมาๆให้ยกพานตั้งจิตขอกราบไหว้บูชาพระองค์แล้วก็เช็คกรรมครับ ก็ให้ได้รู้ว่าเสวยกรรมอะไรอยู่ทำนองนั้นครับ(ดูไม่น่าเชื่อเลยครับถ้าไม่เจอกับตัวก็ไม่เชื่อเหมือนกัน) เสร็จแล้วก็จะให้กราบไหว้บูชาพระ(ก็เป็นพระองค์เดียวกับเมื่อกี้อะครับ ซึ่งผมขอไม่บอกนะครับว่าพระอะไรนะครับถ้าไม่จำเป็นเพราะอาจจะเกิดความขัดแย้งได้แต่เป็นรูปปั้นองค์ใหญ่เลยครับ ถ้าอยากรู้ว่าเป็นพระอะไรสามารถสอบถามหลังไมค์ได้ครับ) หลังจากนั้นนั่งสมาธิฟังเสียงสวด อ๋อลืมบอกไปครับ ส่วนมากพิธีกรรมจะเริ่มตอนกลางคืนประมาณทุ่มสองทุ่มครับ เจ้าสำนักจะเป็นคนสวดเอง ถ้าใครมีปัญหาอะไรก็จะใช้ช่วงนี้แหละครับให้เป็นการแก้ ปรับเปลี่ยนอะไรทำนองนั้น เริ่มแรกก็ฟังสวด พิธีต่อมาก็เรียกว่าเป็นการส่งวิญญาณธาตุ อโหสิกรรม ซึ่งอาจจะเป็นวิญญาณธาตุของตัวเอง หรือของเจ้ากรรมนายเวรก็แล้วแต่(อาราธนาวิญญาณธาตุของตัวเองหรือเจ้ากรรมลงสู่สังขารตัวเองอะไรทำนองเนี้ยครับ) แต่ละเคสจะไม่เหมือนกัน บางคนมีแบบมือลอยขึ้นไปเองบางคนก็สั่นมาก คือถ้าไม่เห็นเองจะไม่เชื่อเลยครับซึ่งมันคล้ายๆกับกระทู้นึงที่ผมไปอ่านเจอมาเดี๋ยวจะแปะกระทู้อ้างอิงไว้ให้นะครับ อาการแปลกๆมันจะเกิดตอนฟังสวดนี่แหละครับ บางคนบอกว่าเห็นภาพต่างๆได้ หูได้ยิน จมูกได้กลิ่น ปากพูดไปเอง สิ่งที่ผมรู้ก็คือเขาบอกว่าวิญญาณธาตุคือจิตหลังจากที่เราตายไปแล้วอันนี้ผมก็ไม่เคยเห็น แต่เขาก็บอกว่าวิญญาณธาตุเป็นเทพเจ้าเบื้องบน แล้ววิญญาณธาตุของตัวเราเนี่ยสามารถเปลี่ยนได้ ถ้าวิญญาณธาตุของตัวเองเกิดอะไรขึ้นร่างกายของเราจะเป็นไปตามนั้นเช่น ทำอะไรผิดก็จะปวดหัว ถ้าโดนจองกรรมจองเวรจากเจ้ากรรมนายเวรก็จะเป็นไปตามนั้น(อันนี้บางคนหนักมาก โดนจนถอนตัวไม่ขึ้น แล้วทุกคนกลับบ้านมาจะมีปัญหานี้) ส่วนการปฏิบัติตัวเขาบอกว่าถือศีล5แบบละเอียด (กาย วาจา ใจ) +พรหมวิหาร4 ซึ่งอันนี้เขาบอกว่ามันจะเป็นไปเองจิตใจเราจะดีขึ้นเอง เราจะไม่อยากทำกรรมไม่ดีอีกเลย พิธีกรรมหลักๆก็ประมาณนี้ครับต่อไปจะเล่าเรื่องที่ผมไปเจอมากับตัวให้ฟังครับ
ส่วนตัวก็อย่างที่บอกเลยครับผมปฏิบัติเข้าสายนี้มาตั้งแต่อายุ12 ช่วงเด็กๆไม่ค่อยเท่าไหร่(ปฏิบัติแบบขอไปที จิตใจอะไรก็ไม่ได้ดีขึ้นมากมาย) แล้วก็หยุดไปไม่ได้มีญาณพิเศษรู้เห็นอะไร(แต่มีแบบมือขึ้นมือลงอะครับ อ่านมาถึงตรงนี้คงจะตกใจว่าทำไมผมถึงมีอะไรแบบนี้ด้วย คือมันเหมือนอาการหาวอะครับ คนอื่นส่วนมากที่มากันก็มีไอ้มือขึ้นมือลงนี่แหละครับ บางคนก็เป็นเอง บางคนก็เจ้าสำนักพายก) จนมาถึงช่วงม.5 (อายุ17) ช่วงเดือนพ.ค.ผมพบว่าเห้ย จู่ๆทำไมมึนหัวแบบนี้ปวดหัวจนทนไม่ไหว จากนั่งอ่านหนังสืออยู่ จนต้องลงไปนอนบนที่นอน เป็นแบบนี้อยู่นานมากซ้ำไปซ้ำมา ปวดแทบทุกอิริยาบท กินไม่ได้นอนไม่หลับ แม่ก็บอกว่าให้ไปหาเจ้าสำนัก ให้เขาช่วยแก้ให้ พอไปก็พบว่าวิญญาณธาตุบารมีตก(ห๊ะ มีแบบนี้ด้วยหรอ) เขาบอกว่าวิญญาณธาตุเสวยวิบากเป็นทหารตกเฮลิคอปเตอร์ตาย แล้วมันหัวลง อาการเลยเกิดแบบนั้น ก็เข้านั่งฟังสวดแล้วแกก็ช่วยแก้ให้ พอหลังจากนั้นผมก็กลับบ้าน มีอาการแพนิคนิดหน่อยเพราะไม่อยากจะเชื่อกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ต่อมาอีกวันสองวัน มาอีกแล้วครับ!!!! ปวดหัวตัวสั่น ผมเลยลองนั่งสมาธิดูพบว่าไม่ได้ช่วยอะไร จนถึงที่สุดผมก็ต้องไปหาที่สำนัก(อีกแล้ว) เขาก็ช่วยแก้ให้อีก ก็บอกว่าวิญญาณธาตุเสวยวิบากเป็นนก(ห๊ะ) แล้วก็หาย แล้วก็มีอย่างอื่นอีกเต็มไปหมดไม่รู้โผล่มาจากไหนมาเรื่อยๆมีทั้งวิญญาณธาตุตัวเองเปลี่ยนทั้งกรรมตามทันพอกลับบ้านมา คงรู้ใช่มั้ยครับว่าผมจะพูดอะไรต่อไป ใช่ครับ มาอีกแล้ว ปวดหัว หัวใจเต้นแรง ปวดนั่นปวดนี่ สติไม่ต้องพูดถึง ไม่มีครับ หายหมดทั้งสติทั้งสมาธิซึ่งปกติก็ไม่ค่อยจะมีอยู่แล้ว (โอมายก็อด) ทีนี้แหละครับมันเป๋นช่วงที่เพื่อนแม่(ลุงคนนั้นที่มาชวนตอนแรก)เริ่มไม่ไป เพราะเขาก็เริ่มเบื่ออาการที่เขาเป็น เหมือนกับไม่อยากไปที่สำนักแล้ว ช่วงนี้แหละครับที่ผมกับแม่ไม่มีใครพาไปที่สำนัก เพราะครอบครัวเราก็ไม่มีรถยนต์ จะไปต่างจังหวัดไกลๆแบบนั้นบ่อยๆได้ยังไง ทีนี้อาการของผมมันก็คาราคาซังสิครับ จนแบบผมปลงกับชีวิตเลย เป้าหมายชีวิตที่ตั้งไว้ก็พังหมดเลย เรียกว่าเข้าขั้นวิกฤติ วันๆได้แต่นอนปวดหัวเป็นผัก วันไหนมีกำลังใจมากก็ลุกขึ้นมาใช้ชีวิตต่อ แต่ส่วนมากฟุ้งซ่านมากครับ ส่วนเรื่องการปฏิบัตินั่งสมาธิผมพบว่ามีช่วงนึง(ยังโดนกรรมอยู่)ตอนนั้นเหมือนจิตใจจะมีความชุ่มชื่นมากเหมือนจะเข้าถึงปีติได้(เพราะช่วงนั้นผมก็หันมาศึกษาเรื่องพวกนี้เยอะพอควรเลยครับแล้วก็เข้มงวดกับตัวเองให้ลุกขึ้นมานั่งสมาธิตอนเย็น อย่างน้อยก็ให้มีอะไรสู้กับมันได้บ้าง) มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ใจเริ่มกลัวการทำผิดศีล ตอนนั้นผมก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรมากมาย ผมขอพูดตรงๆนะครับ ผมก็เป็นวัยรุ่นคนนึงแล้วยังมีอารมณ์ออกไปทางนั้นค่อนข้างสูง ตอนนั้นผมก็ทำไอเรื่องอย่างว่าอะครับ ที่ตอนผช.มีอารมณ์แล้วจะทำกันนั่นแหละ(ไม่ได้มีแฟนหรือไปทำกับใครนะครับ55555) ทีนี้ผมพบว่าเห้ย ทำไมทำสิ่งนี้แล้วเฉยๆไปเลยวะ ไม่รู้สึกอะไรเลย ความสุขทางเพศไม่สู้ทางใจ ผมก็เลยเลิกทำเรื่องนั้นไปนานอยู่พอสมควร จนปีติมันหมดไป(ใช้เวลาประมาณ2-3สัปดาห์) อันนี้ก็ผิดปกติอีกเพราะปกติคนที่นั่งสมาธิจะไม่ยุ่งกับเรื่องพวกนี้ แต่นี่ผมสามารถทำมันไปพร้อมกับสมาธิได้(หมายถึงเวลานึงทำอันนั้นแล้วอีกเวลาทำอันนี้นะครับไม่ใช่ทำพร้อมกันในเวลาเดียว)ก็งงอยู่ดีว่าเกิดอะไรขึ้น เสร็จแล้วก็ไปหาที่สำนัก(อีกแล้ว) พอไปแก้กรรมก็หาย แล้วก็กลับมาเป็นแบบนี้วนลูปไปเรื่อยๆจนชีวิตผมตอนนี้แย่มากเลยครับ ปัจจุบันรู้สึกว่ากลัวสิ่งพวกนี้จะทำยังไงดีให้พ้น ทางนี้ถูกหรือผิด มันตีกันมั่วไปหมดในความคิดครับ ตอนนี้ผมรู้สึกเบื่ออาหารมาก กินไปพอให้ร่างกายมันอยู่รอดได้ นอนหลับก็ไม่ลึก หลับๆตื่นๆ มันตึงที่หัวแบบบอกไม่ถูก(ตอนที่ไปครั้งก่อนๆก็มีแบบวิญญาณธาตุบีบหัวด้วยนะครับ...)
ตอนนี้ผมจะพูดถึงความรู้สึกของผมตอนนี้นะครับ ผมอยากระบายความอึดอัดนี้มากๆครับ(อย่าด่าผมเลยนะฮือ) ผมรู้สึกกังวลและสับสนมาก สิ่งที่ผมไปเจอมามันคืออะไร ใช่สิ่งที่พระพุทธเจ้าท่านสอนหรือไม่ ผมเป็นคนดีขึ้นมาได้เพราะสิ่งนี้ แต่ผมก็กลัวมันครับ ผมศรัทธาในพระพุทธศาสนา ตั้งแต่โดนแบบนี้ผมก็ศึกษาเรื่องนี้มาเยอะมากพอสมควร แต่ก็ไม่เจอความรู้นี้ในเว็บหรือในกระทู้ไหนเลย ตอนนี้รู้สึกหงุดหงิดมาก ผมกลัว กลัวว่าตัวเองจะเป็นบ้า ผมไม่กล้านั่งสมาธิอีกแล้ว ผมกลัวว่ามันเผลอไปเข้าสมาธิลึกๆแล้วไม่มีสติ ผมกลัววิจิตรแห่งจิต ผมพยายามมีสติกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่มันก็ไม่ได้ดีขึ้น ทุกวันนี้เรียนหนังสือก็ไม่ค่อยเข้าหัว ตอนอ่านเหมือนมีคนมาบีบหัวผมอยู่ ผมพยายามจะต่อต้านมันแต่จิตใจผมตอนนี้อ่อนแรงมาก ร่างกายก็ล้า เพลีย ต้องนอน10ชม.ขึ้นไปถึงจะพอมีแรง ตื่นเช้าไม่ได้ แต่ปกติผมก็นอนดึกตื่นสายนะครับ แต่ทุกครั้งที่ผมต้องการจะตื่นมันจะต้องตื่น มันไม่ใช่แบบนี้อะครับ ผมรู้ว่าร่างกายตัวเองเป็นยังไง ยังวัยรุ่นอยู่มันก็ควรจะมีแรง ร่างกายฟื้นตัวเร็ว แต่ตั้งแต่มีเรื่องพวกนี้เข้ามา ชีวิตผมมันไม่ปกติเลยครับ เจ้าสำนักก็ไม่ได้มีอะไรมากไม่ได้เรียกร้องอะไร ผมว่าเขาไม่ได้หลอกลวงเอาเงินอะไรหรอก แต่คนรอบข้างผมนี่สิ ทั้งแม่ทั้งคนอื่นที่ไปด้วยกันตอนแรก ตอนนี้ชีวิตแย่มาก เขาก็ไปทางอื่นแล้ว บางคนไปนับถือคริสต์ก็มี คือเลิกกันไปเลย5555 เห้อ ผมก็อยากเลิกแต่มันเลิกไม่ได้นี่สิ ถอนตัวไม่ขึ้น ไม่รู้จะเลิกยังไง อยากพ้นจากสิ่งนี้ไปซักทีครับ บอกคนอื่นเขาก็ไม่เชื่อ อยู่ๆร่างกายจะมีความผิดปกติอะไรขึ้นมาได้ยังไง เขาก็บอกว่าให้ไปออกกำลังกาย(แต่ผมไม่ทำเพราะทำแล้วแย่กว่าเดิม) ลองทุกวิธีแล้วมันก็ไม่พ้นไม่ออกซักที คนอื่นๆที่ไปก็เจอปัญหาแบบนี้ไม่ต่างกัน เดี๋ยวก็อันนั้นเดี๋ยวก็อันนี้ชีวิตวุ่นวายมาก ผมอ่านกระทู้มาเยอะศึกษาเรื่องพวกนี้มาก ก่อนจะโพสกระทู้นี้ผมก็คิดแล้วคิดอีก กลัวจะโดนด่าว่าบ้า แต่มันตันแล้วจริงๆครับ ผมเลยอยากจะขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆพี่ๆ อยากได้คนที่เกี่ยวข้องหรือมีความรู้กับเรื่องนี้จริงๆมาตอบครับ ขอขอบคุณล่วงหน้าจากใจจริงเลยครับ ช่วยผมด้วยนะครับ ผมไม่อยากเป็นบ้า
สิ่งที่ผมเจอมามันคืออะไรครับ แล้วอาการที่เป็นอยู่คืออะไร มันคือวิชาอะไร