เมื่อปีก่อน ได้มีโอกาสรับชมภาพยนตร์ฮ่องกงเรื่อง Happy Together (1997) ผลงานโดยฝีมือผู้กำกับระดับเทพ หว่อง กา ไว

*เป็นการสปอยล์นิดหน่อยนะครับ แต่ช่วงนึงของหนังวนเวียนในหัวของผม เป็นไอเดียที่ไม่ได้ถูกบอกกล่าวโดยตรง แต่น่าสนใจเอามากๆ หนังเล่าถึงตัวละครประกอบที่ชื่อว่า จาง (Chang) ได้พบกับตัวเอกของเรื่องที่ร้านอาหารที่เมืองนอก โดยทั้งคู่ทำงานในฐานะเด็กเสิร์ฟหรือคนในครัวนี่แหละ

ต่อจากนี้ ถ้าจำไม่ผิด ขอสรุปคร่าวๆว่า จาง เป็นหนุ่มวัยรุ่นจากเอเชีย มีเป้าหมายที่จะไปชมสถานที่ที่เรียกว่าสุดขอบโลก ณ ประเทศอาเจนตินา เขาตระเตรียมสิ่งของจำเป็น บินไปสู่เมืองนอก พร้อมเดินทางต่อไปสู่จุดหมาย แต่เผอิญ! เงินมันดันหมดหรือหายไปนี่แหละ ทำให้ จาง ต้องทำงานหาเงินเพื่อจะไปสู้จุดหมายที่ตนต้องการ ด้วยการที่เป็นคนต่างด้าวจึงทำงานแรงงานเป็นหลัก ทีนี้การเดินทางก็เริ่มขึ้น จาง ทำงานในเมืองนึง พอเก็บเงินได้ประมาณนึงก็เดินทางไปยังเมืองต่อไป เขาทำเช่นนี้เรื่อยมา ทำงาน-เก็บเงิน-เดินทางไปเมืองต่อไป จนในที่สุดเขาก็ไปถึงจุดหมายสำเร็จ 

หนังถ่ายทอดช่วงเวลาดังกล่าวได้เจ๋งมากๆ ระหว่างทางอันแสนเหนื่อยหน่าย ได้พบเจอกับประสบการณ์ วัฒนธรรมใหม่ๆ พบเจอกับความสัมพันธ์ต่างๆ มันรู้สึกถึงอิสระยังไงไม่รู้แหะ การนั่งนานๆในออฟฟิศที่ชวนง่วน ทำให้ผมครุ่นคิดรู้สึกอยากออกเดินทาง ดังนั้นจึงนำมาสู่คำถามด้านบน 

โดยผิวเผิน ทราบดีว่ามันฟังดูน่ากลัว และไหนจะผิดกฎหมายอีกต่างหาก (อีกหนึ่งเรื่องที่เคยรับชมก็คือหนังไทยเรื่อง หนีตามกาลิเลโอ) แต่เชื่อว่าทุกคนคงมีจุดหมายปลายทางที่อยากไปให้ได้ครั้งนึงในชีวิต แต่สภาพเงินไม่คล่อง จึงอยากลองชวนมาสมมติเล่นๆถึงความเป็นไปได้ และวิธีต่างๆที่ประนีประนอมการเดินทางแบบนี้ได้ดีที่สุด
รูปแบบ ทำงาน-เก็บเงินตามเป้า-ใช้เงินเดินทางไปเมืองต่อไป-ทำซ้ำ-ถึงจุดหมาย