คิดว่าตัวเองเป็นคนปลอบใจคนไม่เป็นค่ะ
จริง ๆ คือไม่ใช่คนพูดเก่งด้วย เวลาคนมาระบายความทุกข์ให้ฟัง ไม่ว่าจะโทรมา พิมพ์ข้อความมา ก็ไม่รู้จะต่อบทสนทนายังไง จะถามรายละเอียดเพิ่มก็กลัวไปจี้ใจดำ จะบอกให้สู้ ๆ นะ ก็ไม่รู้ว่าเขาต้องไปสู้กับอะไร จะให้ข้อคิดก็ไม่กล้า เพราะประสบการณ์อาจจะคนละแบบ
ทีนี้พอเป็นโทรศัพท์ มันเลยเกิดสุญญากาศ ต่างคนต่างเงียบ ถ้าเป็นข้อความ พอกดอ่านแล้วก็คิดไม่ตกว่าจะพิมพ์ยังไงตอบไป กลายเป็นเราเองมารู้สึกผิดทีหลังว่า เขาอุตส่าห์ไว้ใจระบายกับเรา เรากลับช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย (เป็นคนคิดมากอยู่แล้วด้วยค่ะ)
อย่างล่าสุด เพื่อนโทรมาระบายว่าทะเลาะกับสามี เราก็ไม่รู้จะตอบยังไง หรือพูดอะไร เพราะเราก็ไม่มีประสบการณ์ แวบหนึ่งก็คิดว่าหรือเขาแค่อยากระบาย แต่เห็นเขาก็เงียบไป เราก็รู้สึกว่าต้องพูดอะไรตอบไหมนะ ก็เลยบอกเพื่อนให้ใจร่ม ๆ เดี๋ยวสถานการณ์คงดีขึ้นตอนอารมณ์เย็นลง เพื่อนบอก "อือ ๆ" แล้วก็วางสาย เราก็มาคิดมากอีกแล้วว่าไม่ได้ช่วยอะไรเพื่อนเลย
.
พอจะมีอะไรแนะนำหรือให้ข้อคิดแก่คนแบบเราบ้างไหมคะ