อยากจะมาระบายเฉยๆนะคะมันอึดอัดมากๆค่ะ เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่โตมาด้วยการเลี้ยงของยายกับตา(ไม่ใช่พ่อเเท้ๆของเเม่เรานะคะ) ยายเคยเล่าให้เราฟังว่า เเม่ทิ้งเราไปตั้งเเต่เดือนกว่าๆ เเล้วเขาไปกับเเฟนใหม่ของเขา เรามีพี่ชาย1คนค่ะ ยายบอกว่าพี่ของเรานอนกอดเราเเล้วเเม่ก็ไปกับเเฟนใหม่ พอมาเมื่อตอนป.5 ป.6 เเม่ก็กลับมาอยู่ด้วยเพราะเงินไม่มีเขาไม่ได้ทำงาน ก็ปกติ เเล้วมาถึงตอนที่เราอยู่ม.4 กำลังจะขึ้นม.5 ยายของเราได้เสียชีวิตลงเพราะบาดทะยัก หัวใจของเรามันเเตกสลายไปหมด มันจุกมากเพราะเราไม่เหลือใครเเล้ว ยายเป็นคนวางให้เราอยู่ในกรอบเราเชื่อฟังยายตลอดพอเกิดเรื่องเเบบนี้เราไม่รู้จะทำยังไง เพราะตาก็สุขภาพไม่ค่อยดี เราคิดมากไปหมด พอยายเสียชีวิตลง เราไม่รู้ว่าทางผู้ใหญ่เขาคุยอะไรกันสุดท้ายได้ขายบ้าน เเล้วเเม่ก็มาบอกเราว่าถ้าอยู่กับตาป้าจะไม่ส่งเรียน เเต่ถ้าไปกับเเม่ป้าจะส่งเรียน (ป้าคือลูกของยายพี่สาวของเเม่ซึ่งเขาส่งเราเรียนตั้งเเต่เด็กๆเลย) เราก็ต้องเลือกอนาคตของเราไว้ก่อน ตาก็ไปสร้างบ้านหลังเล็กๆอยู่ใกล้ๆกับบ้านพี่สาวของเขาไว้ ส่วนเเม่ก็พาเราไปเช่าห้องอยู่ซึ่งเป็นอะไรที่ไม่ส่วนตัวเลย ป้ากับเเม่ก็ตกลงกันว่ายายไม่อยู่เเล้วจะส่งเงินให้เราทางไหน เเม่ก็บอกว่าส่งมาทางบัญชีเขาก็ได้ เราจะได้เงิน2,000วันที่16ของทุกเดือน เเต่เเม่จะเอาเงินของเราไปใช้ก่อนหรือบางทีเขาก็ยืมเราเเต่ไม่เคยคิดว่าเราจะเอาอะไรกินถ้าเเม่ไม่ยืมน้าก็ยืมอยู่เเบบนี้จนเราจบม.6 เราก็รีบหางานทำ เราก็ได้โรงงานอยู่ใกล้ๆกับบ้าน ซึ่งเราทำได้ครึ่งปีเเต่เราทนอยู่ไม่ได้เพราะคน งานไม่หนักเลยนะคะเเต่ปากคนทำให้เราต้องออก เเต่ระหว่างที่เราทำงานเเม่บอกว่าต้องโอนให้เขาทุกวิค วิคละ1พันก็ได้ เราก็ให้เขาไม่เคยขาด เเม่บอกว่าเป็นค่าที่เราไปอยู่ห้องเขา เเต่เราไม่เคยอยู่เลยนะคะ นานๆถึงจะไปหาเเต่ไม่เคยนอนค้างคืน เพราะเราไปอยู่กับตา จนมาหลังปีใหม่นี้เราก็ได้ไปสมัครงานไว้หลายๆที่เเต่ก็ยังไม่มีที่ไหนเรียก เราได้ประสบการ์ณทำงานมาจากโรงงานเก่าต่อไปเราจะอดทนให้มากกว่านี้เพราะตอนที่ไปทำโรงงานเเรกเราไม่รู้เลยว่าสังคมโรงงานเป็นเเบบไหน เเต่เราก็จะอดทนเพื่อตาของเรา จริงๆตอนนี้เราอายุเเค่19นะคะ เลือกที่จะไม่เรียนต่อเพราะป้าไม่ส่งเเล้วเราก็จะตั้งใจเก็บเงินค่ะ เราเเค่อยากมาระบายเฉยๆน้า มันเกิดขึ้นกับชีวิตเราจริงๆ ตอนที่เราไม่มีเงินเราก็เเค่อด อดจริงๆค่ะ ได้กินข้าวเเค่วันละมื้อ ตั้งเเต่เด็กจนถึงอายุป่านนี้เเล้วเรายังไม่เคยได้เงินจากเเม่สักบาทเลยค่ะบาทนึงก็ยังไม่เคยได้ เราเหนื่อยเราท้อมากเเต่เราต้องเก็บไว้ในใจคนเดียว เราคิดถึงยายมาก ถ้าไปอยู่กับยายได้ก็คงดี เเต่เพราะตาของเรายังไม่สบายเลยเราจะทิ้งตาของเราไม่ได้ เราจะสู้เพื่อตาของเราค่ะ ขอให้ปี2565เป็นปีที่ดีสำหรับเราเเละทุกคนนะคะ ขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของหนูนะคะ หนูจะโฟกัสเเค่ปัจจุบันหนูจะสู้ทุกปัญหาที่เข้ามาค่ะ ✌