ค่ะ ต้องเกริ่นก่อนเลยว่า เราเป็นที่ใช้ชีวิตสบายมาก เรียนก็คือ ไม่ได้ขี้เกียจ+เอาชิวอะไรขนาดนั้น เเต่ก็จะมีบางช่วงมาขยันบ้าง มาเข้าเรื่องเลยค่ะ เราจะมาเล่าเกี่ยวกับตัยเราเอง+ครอบครัวนะคะ   ช่วงสอบคือข้อสอบมันยากมาเราพึ่งอยู่ม.1 เอง เเล้วไม่ค่อยเข้าใจเนื้อหาที่เรียนมาเท่าไหร่ มันยากมากเลยค่ะ เเล้วเวลาทำเเค่ 1 ชั่วโมงเอง + กับกำลังเริ่มทำได้เเค่ 2-3 ข้อ เกิดปวดท้องเข้าห้องน้ำขึ้นมา ทำให้เวลาทำข้อสอบน้อยมาก เราเลยดิ่งเป็นบางข้อค่ะ  ครูให้ตรวจคำตอบเองเราเลยเครียดมากเลยค่ะ กลัวจะทำได้น้อย ผลออกมาคือได้ 15/45  ซึ่งเราเฟลกับตัวเองมากจังหวะนั้น เเม่ก็มาถามว่าได้กี่คะแนน เราก็ตอบปัดๆไปค่ะ ว่าไม่ต้องถาม ไม่อยากตอบ เเม่ก็เดินหนีไปค่ะ หลังจากนั้นก็มาถามอีก เราเลยบอกไปเลย ว่าสอบไม่ผ่าน เเม่ก็บอกเว่าทำยังไงละ? สอบตกหรอ? เนี่ยเห็นมั้ยไม่อ่านหนังสือเลยสอบตก เราเลยเถียงไปว่า เเม่จะพูดทำไม สอบตกหนูก็เเก้เอง งานก็ส่งทุกงาน เเค่สอบปลายภาคเอง  ก็เถียงกันค่ะ พี่ก็ช่วยด้วย เราก็ร้องไห้เลยค่ะ มันกั้นไม่อยู่จริงๆ พยายามจะไม่ร้องเเล้ว  เเต่ก็รู้สึกผิดหวังกับตัวเอง เราตกวิชาหลักมา2 วิชาเเล้วค่ะ มีคณิตศาสตร์,วิทยาศาสตร์ เหลือสอบอีกหายวันไม่รู้จะตกอีกมั้ย กลัวเเม่จะมาด่าอีก  หนังสือเราไม่อ่านค่ะเพราะอ่านไปก็ไม่ออกสักข้อ เราควรทำยังไงคะ ขอกลจ.หน่อยได้มั้ยคะ
คนที่อ่านกระทู้นี้อยู่ เรารู้สึกเหมือนเราผิดหรือป่าวที่เถียงเเม่ เราทำถูกหรือป่าวคะ ช่วยมาบอกที