เรามาอยู่กับน้าค่ะ แต่เราเรียกเขาว่าพ่อกับแม่มาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ จนเราย้ายมาอยู่กับเขา เรารู้สึกน้อยใจเค้าค่ะ เราก็ไม่แน่ใจว่าเราผิดมั้ยที่จะน้อยใจเค้า เค้าก็มีลูกค่ะ ลูกเค้าก็สนิทกับเรามากๆ ตอนเราย้ายมาอยู่กับเค้าเค้าก็บอกเราว่ารักเราเหมือนลูกแท้ๆคนนึงเลยเพราะเห็นมาตั้งแต่เด็กๆ เราแค่น้อยใจเค้าที่เค้าไม่ค่อยคุยกับเรา เค้ามีอะไรก็ให้แต่ลูกเค้า เค้าบอกว่าเราไม่มีที่พึ่งก็ต้องพึ่งตัวเองแต่ความที่เรายังไม่มีงานทำและอายุยังไม่ถึง18ด้วยค่ะ เค้าก็เริ่มพูดกับเราน้อยลง เราก็ไม่ได้พูดอะไรเราก็เงียบ แต่เค้าก็ไม่พูดอะไรกับเราเลย ปกติเค้าก็จะคุยกับเราเราก็คุยกับเขาตลอด เราผิดมั้ยคะ แล้วเราต้องทำยังไงคะ แล้วเราต้องจัดการกับความรู้สึกยังไงคะ เราไม่มีพ่อไม่มีแม่ค่ะ เราอยู่กับย่ากับทวดตั้งแต่เด็กๆ T_T