CODA (Sian Heder)
"หนังปิดท้ายปี ที่อบอุ่น น้ำตาไหล ดูแลมีความสุข ใจฟูมาก"
...
ดีใจมากที่ได้ดู CODA ปิดท้ายปีที่โคตรจะยุ่งเหยิง วุ่นวาย ..สำหรับผม หนังเรื่องนี้คือการฮีลหัวใจ เยียวยาความทุกข์เศร้าในใจ (จากวิกฤตที่มีผลกระทบจากโรคโควิด) ให้กลับมาฟูฟ่อง มีพลังอีกครั้ง

แต่เดิมเราจะได้ดู CODA ผ่านทางสตรีมมิ่งของ Apple TV+ ...แต่บ้านเราพิเศษกว่าที่มีค่ายหนังมงคลเมเจอร์ สั่งหนังเรื่องนี้เข้าฉายในโรงหนัง เราจึงได้ดูหนังเรื่องนี้อย่างเต็มอิ่ม ...จะเสียดายอยู่อย่าง คือรอบและโรงฉายน้อยเหลือเกิน ...อยากให้คนไทยได้ดูหนังเรื่องนี้กันเยอะๆ มันอบอุ่นและเติมพลังได้ดีมากๆ

CODA ย่อมาจาก Child of Deaf Adults หรือเด็กที่มีพ่อแม่เป็นคนหูหนวก ..จริงๆ มันคือการรีเมคใหม่จากหนังฝรั่งเศสที่ผมชอบมากๆ คือ La Famille Belier ที่เคยเข้าฉายในบ้านเรามาแล้ว (และทางค่ายมงคลเมเจอร์นี่แหละที่สั่งมาฉายในตอนนั้นด้วย) ...แม้จะเป็นการรีเมค แต่เป็นทำใหม่ที่ทำได้ดีงามมาก จนเราลืมภาพจำจากต้นฉบับไปได้เลย (ทั้งๆ ที่ชอบต้นฉบับมากๆ ด้วยนะ) มันมีความต่าง มันมีความพิเศษเฉพาะตัวที่ต่างจากเดิม ขณะเดียวกันมันยังสะท้อนถึงความแปลกแยกในครอบครัว ในสังคม ที่ถูกขับเน้นมากในฉบับอเมริกันสร้างครั้งนี้

CODA ว่าด้วยเรื่องราวของรูบี้ รอสซี่ (เอมิเลีย โจนส์) เด็กสาววัยมัธยมที่เติบโตมาในครอบครัวชาวประมง เธอมีพ่อ แม่ พี่ชายเป็นคนหูหนวก เป็นใบ้ แต่เธอคือคนเดียวที่สามารถไม่ได้หูหนวก สามารถพูดสื่อสารได้ เธอจึงเป็นเสมือนล่าม เป็นที่พึ่งในการสื่อสารกับคนรอบข้างของครอบครัวนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ครอบครัวของเธอและชาวประมงอื่นๆ กำลังถูกเอาเปรียบจากนายทุนที่กดราคาปลา ..เธอจึงเป็นกระบอกเสียงเดียวที่ช่วยได้ และนั่นอาจทำให้เธอต้องทิ้งความรัก ความฝันเดียวที่เธอมี คือการร้องเพลง ที่ตัวรูบี้เองมีเสียงที่เพราะมาก โดดเด่น และสามารถส่งให้เธอได้เรียนต่อในวิทยาลัยการดนตรีขั้นสูงที่บอสตัน ...แต่นั่นแหละ ในเมื่อเธอคือหนึ่งเดียวที่เป็นเหมือนที่พึ่งให้ครอบครัว ...และเมื่อถึงทางที่ต้องเลือก ระหว่างครอบครัว กับ สิ่งที่เธอรัก เธอฝัน ..จึงเป็นการตัดสินใจที่ยากมากจริงๆ

สิ่งหนึ่งที่รู้สึก เราเห็นความชัดเจนในการสื่อสารประเด็น การแปลกแยก ความแตกต่างในเวอร์ชั่นนี้ ทั้งในแง่มุมของครอบครัว สังคม ...ตัวรูบี้เองก็รู้สึกแปลกแยกไปจากครอบครัวที่ทุกคนเป็นใบ้ การที่เธอเป็นคนเดียวที่พูดได้ เธอกลับรู้สึกว่าจุดเด่นของเธอที่มีกลับต่างจากคนอื่นๆ ในบ้าน มันเป็นปมเล็กๆ ในใจเธอ ที่ปล่อยไว้นานเข้าเลยกลายเป็นปมใหญ่ที่สำคัญต่อการก้าวผ่านเพื่อเดินทางต่อไปในชีวิต ...ในขณะเดียวกัน ความต่างของเด็กที่โตมากับครอบครัวที่เป็นใบ้ ก็กลายมาเป็นประเด็นการบูลลี่กัน ระหว่างตัวรูบี้ กับ เพื่อนๆ ที่โรงเรียนด้วย

แม้ส่วนตัวผมจะเห็นความชัดเจนในประเด็นนี้ แต่สิ่งที่ชอบมากคือ หนังกลับไม่ได้ตอกย้ำ ขยี้ในประเด็นนี้ให้ดูเป็นดราม่า แต่กลับนำประเด็นนี้ เป็นตัวขับเคลื่อนพาหนังไปสู่บทสรุป ซึ่งบอกได้คำเดียวเลย โคตรทรงพลังมาก เป็นส่วนสรุปที่ทำเอาน้ำตาแตกพรากในโรง ...และนั่น ทำให้หนังเรื่องนี้โดดเด่น แตกต่างจากต้นฉบับ และมันก็มีค่า มีดีพอตัว ที่จะพาหนังไปได้ไกลมากๆ บนเวทีประกวดต่างๆ รวมถึงเวทีออสการ์ต้นปีหน้า ที่หนังมีโอกาสสูงมากๆ ที่จะเข้าชิง ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี

ชอบน้องเอมีเลีย โจนส์ (น้องเล่นซีรีส์ Locke & Key ของ Netflix ) นางเอกที่สวมบทรูบี้ได้อย่างดีเยี่ยม (ดีงามคนละแบบกับ Louane ต้นฉบับของฝรั่งเศส) ...นี่ทายไว้เลย เอมิเลีย โจนส์ จะเป็นนักแสดงหญิงรุ่นใหม่อีกคนที่จะดังมากๆ ในอนาคต ด้วยหน้าตาที่สวยมาก แถมยังร้องเพลงได้โคตรเพราะอีก ...เชื่อว่าจะมีหนังดังๆ ปังๆ เข้ามาให้เธอแสดงแน่ๆ

ดีใจมากที่ได้เห็น มาร์ลี แมทลิน กลับมาเล่นหนังอีกครั้งในบทแม่ของนางเอก ...มาร์ลี แมทลิน ในชีวิตจริงก็เป็นใบ้ และเธอเป็นนักแสดงหญิงคนแรกที่เป็นใบ้และได้ออสการ์ นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมจาก Children of a Lesser God ..บทแม่ที่มาร์ลีเล่น คือบทหนึ่งที่น่าจดจำมากๆ เป็นเหมือนมวลสารแห่งความสุขและเป็นพลังสำคัญมนชีวิตของนางเอกจริงๆ

นี่เชียร์จริงๆ อยากให้หลายๆ คนได้ดู CODA ...น่าจะเป็นหนังเปิดปีที่ดีงามและสร้างพลังใจในการต่อสู้กับสิ่งต่างๆ ที่กำลังจะเกิดในปีหน้า ...นี่คือการทำใหม่ที่งดงาม หมดจด ได้ปาดน้ำตาแห่งความสุข เดินอมยิ้มแก้มตุ่ยออกจากโรงหนัง ...ดูแล้วดีงามต่อใจ ...ดูแล้ว ใจฟูเหลือเกินครับ    

#CODA
#เอ้อระเหยลอยลม

ฝากติดตามเพจ 
https://www.facebook.com/urrahoei