คือเรื่องเป็นอย่างนี้นะเรากับเพื่อนรู้จักกันมาหกปีแล้วตั้งแต่ช่วงม.4จนถึงปี3 ตอนนี้ใกล้จะขึ้นปี4แล้ว  ปกติแล้วตอนที่อยู่มัธยมเราไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันก็คือเป็นเพื่อนในชั้นเรียนไม่ค่อยได้สนิทเท่าไหร่ มีโอกาสได้คุยกันตามประสาเพื่อน หยอกล้อกันบ้างนิดหน่อย แต่ตอนนั้นเราและเขาก็ต่างคนต่างมีแฟนเป็นตัวเป็นตนก็เลยไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปขนาดนั้น หลังจากที่เรียนจบไปก็แทบไม่ได้ติดต่อเลย แต่ในช่วงที่เราอยู่ปี2- ปี3 ก็มีโอกาสได้กลับมาพูดคุยกันบ้างแต่เนื่องด้วยช่วงนั้นฝ่ายชายก็เริ่มมีปัญหากับแฟน แต่สุดท้ายก็คืนดีกัน ส่วนเราก็ ขอเลิกกับแฟนไปช่วงอยู่ปี2 ตอนปลายปี  ตอนนี้คือเราโสด แต่ก็มีคนเขามาคุยอยู่บ้าง จนกระทั่งเดือนพฤศจิกา 2564 ที่ผ่านมาเขาได้แชทมาบอกเราว่าเขาเลิกกับแฟนเขาแล้ว เหมือนว่าเขาอยากคุยกับเราแต่พอคุยไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าเขาคุยกับเราแค่ช่วงที่เขาเหงาเลยตัดสินใจบอกเขาไปว่าคิดว่า ‘’เป็นเพื่อนกันดีอยู่แล้ว’’ เลยไม่ได้ติดต่อหรือตอบแชทเขาไปเลยประมาณ 1สัปดาห์ แต่เขาก็ไม่มีท่าทีที่จะตามเรา หรือทำให้เรารู้สึกว่าเขานั้นอยากคุยกับเราอยู่ด้วยซ้ำ หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้โทรมาแล้วถามเราว่าทำไมไม่ติดต่อเขาหรือตอบแชทเขาบ้าง เขาขอโทษเราบอกว่าจะใส่ใจให้มากขึ้น แต่ตอนที่เขาโทรมาเรากำลังกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ เลยตอบเข้าไปว่าเป็นอะไรเนี่ย นี้คิดว่า เป็นเพื่อนกันมันก็ดีอยู่แล้วนิ แล้วเราขอนอนจึงกดตัดสายไป  จนไม่กี่วันที่ผ่านมาได้เจอกันไปดูหนังกัน  ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน ทำให้เรารู้สึกดี แต่มันติดตรงที่เราไม่รู้ที่เขาเข้ามาเล่นๆ หรือจริงจัง เพราะส่วนตัว ก็อยากคบกับใครนานๆไม่ใช่คบไปวันๆอยากคบจนแต่งงานมีลูก ถ้าคิดจะเข้ามาเล่นๆแล้วก็ คงไม่คุยต่อ เราจะรู้ได้ไงว่าสิ่งที่เขาเข้ามานี่ แค่หวังมีอะไรด้วย หรืออยากคุยด้วยจริง